Ronde 29

Ook in deze ronde opnieuw een aantal goede en minder goede partijen. Maar zolang de spelers er tevreden over zijn is er niets aan de hand.

Lijstaanvoerder Ernst-Jan Pluim Mentz kreeg, voor het eerst dit seizoen in de interne competitie, te maken met Fred van Wieringen. Fred had zich voorgenomen zijn huid zo duur mogelijk te verkopen. Helaas voor hem echter had Ernst-Jan het benodigde bedrag ruimschoots bij zich en prijkt er dus al weer een nieuwe scalp aan zijn jachtriem.
Maar ook zijn achtervolgers zitten niet stil. Jan van Dam had de, toch wel moeilijke, taak om Jan van Huizen te verslaan, wilde hij minimaal gelijke tred houden. Daar had hij blijkbaar toch wel voldoende voor in huis. Een realistische jeugdleider gaf dat, na afloop, ook volmondig toe.
Een leuke partij speelden Alex van Wieringen en Ad van der Ree tegen elkaar. Ook in de analyse achteraf wisten ze elkaar op een aantal mogelijkheden te wijzen, die ze "onderweg" hadden gezien. Maar ook de ander was dat meestal niet ontgaan. Om dan een lang verhaal kort te houden, ze gingen net zo vredelievend uit elkaar als ze waren begonnen: remise en op zich een goed resultaat voor Alex.
Gelukkig zaten de eindspelkenners niet op de tribune bij de partij tussen Tim van der Hart en Bonne Faber want ze hadden dan een flinke training van hun nekspieren kunnen doen, zo vaak hadden ze hun verstandige hoofden moeten schudden. Beiden hielden elkaar redelijk in evenwicht in opening en middenspel, in het eindspel echter werden kansen gemist van het niveau "mat in 1"!? Aangezien beiden echter die kansen misten werd besloten tot remise.
Dik Roeffel wist zijn reuzendoderstatus van de laatste weken niet vol te houden. Jan van Baardwijk was hem nu te slim af, hoewel ook hij de nodige moeite moest doen om het punt binnen te halen.
Ook een punt haalde Wim Noordermeer binnen, dit ten koste van Arie Bliek. Arie probeerde het hem wel moeilijk te maken, hier bleek Wim echter tegen opgewassen en met een grote materiële voorsprong haalde hij de winnende finish.
De laatste paar ronden lijkt Sheila de Jonge de smaak te pakken te hebben. Dat moest ook Frits van der Veeke ondervinden, ook al deed hij zijn uiterste best, het was onvoldoende voor een resultaat.
Vorige week had Jan Straatman een ongewenste nederlaag geleden en dat wilde hij zichzelf nu een beetje laten vergeten. Daar moest dan Wim den Heijer mee voor zorgen. Wim deed ook van alles, wat binnen zijn macht lag, toch wist hij niet te verhinderen dat Jan een beetje vrolijker naar huis ging.
Wat minder vrolijk ging Ger Croonenberg naar huis want Jannes van Halen bleek toch slimmer dan Ger tevoren had verwacht. Er werden foutjes gemaakt en Jannes strafte deze vakkundig af.
Ook Frits Wilschut wist de foutjes van Sidney Noordijk af te straffen. Sidney weet nog steeds niet de juiste zetten op het juiste moment te vinden. Hij zit er vaak dichtbij, ziet toch nog weer een zet over het hoofd, misschien nog steeds door zijn (te) snelle spel.
Dan mocht Leo Stelloo voor zichzelf nog een poging wagen om te zien of hij werkelijk regelmatig een avond aan schaken wil besteden. Daartoe kwam Trudy Angeneind tegenover hem zitten. Er werd in elk geval een gezellig partijtje schaak gespeeld met kansen beiderzijds en tenslotte bleef Leo met een heel wat langer eind achter dan Trudy. Maar leuk hadden ze het wel!