Nadat afgelopen maandag het viertal opnieuw een nederlaag had geleden met ruime cijfers stond het vizier nu weer gericht op de interne competitie.
| Barendrecht | 1335 | - | De Pionier | 1398 | 3-1 | |
| 1 | Karim Dib | 1335 | - | Arie Bliek | 1414 | ½-½ |
| 2 | Hans Wegman | - | Frits van der Veeke | 1409 | 1-0 | |
| 3 | Frank van Beuningen | - | Mehdi Potters | 1418 | ½-½ | |
| 4 | Ab Kruijt | - | Ger Croonenberg | 1353 | 1-0 |
In die interne competitie was Ad van der Ree, na een voor zijn doen slechte eerste competitiehelft, nu voor de eerste keer dit seizoen gekoppeld aan Ernst-Jan Pluim Mentz en de grote vraag voor velen was wel of (ook) Ad in staat zou zijn voor een verrassing te zorgen. De strijd ontwikkelde zich langs de van beiden gekende patronen en Ernst-Jan leek, langzaam maar zeker, meer ruimte te krijgen voor zijn materiaal. Hij lanceerde een aanval op de koningsvleugel, Ad dacht dit onder controle te hebben. Daarom deed hij dan ook een remiseaanbod, wat werd geweigerd. Enige tijd later vond Ad nog steeds, dat hij z’n zaakjes redelijk voor elkaar had en bood opnieuw remise. Opnieuw werd dit geweigerd en terecht, zoals uit het vervolg bleek, Ernst-Jan wist deze partij tenslotte te winnen.
Jan van Dam kreeg te maken met Fred van Wieringen en ook zij leken elkaar in eerste instantie goed in evenwicht te houden. Maar dat bleek maar schijn, getuige de opmerking van Fred later op de avond: “Ik kan je nu goed laten zien hoe het niet moet!” M.a.w., hij had het, naar eigen idee, verknald en Jan kon dus met het volle punt huiswaarts keren.
Een leuke strijd ontspon zich tussen Jan van Huizen en Bonne Faber. Jan leek al snel te willen gaan forceren en opende het centrum. Daar werd goed op gereageerd, wat later echter had Bonne voordeel kunnen krijgen als hij Jan’s andere centrumpion had geslagen. Dat had dan pionwinst opgeleverd met een geïsoleerde pion voor wit. Deze centrumpion speelde overigens wat later nog eens een belangrijke rol, toen Bonne opnieuw verzuimde dit boertje te nemen. Ook dan zou pionwinst zijn deel zijn geweest. Hij koos nu voor de veiligheid en beschermde z’n koningsvleugel nog eens extra. Hierna ontstond langzamerhand een eindspel van loper tegen paard, wat Bonne noopte om remise aan te bieden. Maar Jan wilde klaarblijkelijk meer en wees het aanbod van de hand. In de nu volgende uitvluggerfase hebben beiden de winst wel eens laten liggen en uiteindelijk werd het leuk afgemaakt met het paardoffer tegen de laatste pion van wit. Remise derhalve wegens gebrek aan matpotentieel.
Ook de oude maestro Leo Kotchiev had, na gezondheidsproblematiek, de weg naar de club weer weten te vinden. Hij moest het deze avond opnemen tegen Jan van Baardwijk en bleek daarbij zijn schaakstreken nog niet verleerd te zijn. Het kostte Jan dan ook de nodige moeite alles onder controle te houden wegens een half open h-lijn en de daaruit voortvloeiende perikelen. Maar het lukte en beiden bleken achteraf ook best tevreden met de remise, die het hun opleverde.
Alex van Wieringen bleek goed in vorm tegen Michiel Landman. Maar het ging toch regelmatig langs grote hoogten en door diepe dalen, totdat er een toreneindspel ontstond, waarin Michiel met de rug tegen de muur werd gedrukt. “Vluchten kan niet meer” zeg je in zo’n geval en ook Michiel wist niet te ontkomen aan partijverlies.
Eigenlijk de gelukkigste persoon van de hele avond was te vinden aan het bord van Arie Bliek en Jan Straatman. De hele partij lang hadden ze elkaar het leven zuur weten te maken, ècht beter was echter geen van beiden uit het gevecht gekomen. Totdat Jan in die redelijk gelijke stelling een toren wegblunderde. Daar was hij, heel zacht gezegd, niet gelukkig mee. Maar wie schetst ieders verbazing toen Arie wat later eigenlijk hetzelfde deed en de partij alsnog in remise eindigde!
Tussen Dik Roeffel en Ger Croonenberg ontspon zich ook een leuk gevecht. Maar Dik bleef rustig op zijn stoel zitten, terwijl Ger wel op hete kolen leek te zitten en zich nauwelijks tijd gunde achter het bord plaats te nemen. Als je dan grootmeester zou zijn, dan zou je je dat gedrag misschien nog kunnen permitteren tegen een tegenstander van deze sterkte, nu echter wist Dik de betere zetten te vinden en daardoor het punt naar zich toe te trekken.
Ook een punt was er voor Frits van der Veeke tegen Jannes van Halen. Het is dan ook steeds duidelijker te merken, dat Jannes een dagje ouder wordt, zijn spel is niet meer zo doordacht als geweest. Toch moet je dan nog wel op je tellen blijven passen en dat deed Frits.
Ook Wim Noordermeer probeerde op zijn tellen te blijven passen, hij rekende daarbij echter buiten de waard (lees: Sheila de Jonge) want aan het einde van de avond mocht hij zonder punt terug naar huis.
Wim den Heijer was vrij snel klaar tegen Sidney Noordijk. Daardoor kon hij, een punt rijker, nog veel van de andere partijen bewonderen, wat hij dan ook grondig deed.
Tenslotte was Trudy Angeneind niet opgewassen tegen Frits Wilschut. Ze deed haar uiterste best, Frits wilde echter onvoldoende meewerken, hij wilde slechts het punt scoren, wat hem dan ook lukte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten