Het Pionierviertal ontving het viertal van buurvereniging De Penning uit Rozenburg. Hierbij stond slechts "de eer" op het spel want het viertal van Krimpen a.d.IJssel was immers al kampioen geworden. Helaas bleek er erg weinig eer te behalen voor de vier Pioniers, ze verloren allemaal min of meer kansloos. Hiermee eindigde het Pionierviertal op de negende en dus laatste plaats in de competitie van dit seizoen. Er werd gelijkgespeeld tegen H.I.Ambacht, 3-Torens en Charlois Europoort A, dat punt raakt het viertal ook nog kwijt wegens het zich terugtrekken van dat team.
De Pionier 1401 - De Penning 1458 0-4
1 Arie Bliek 1414 - Ruud Pereira 1685 0-1
2 Frits van der Veeke 1409 - Marcel Bavelaar 1485 0-1
3 Ger Croonenberg 1353 - Maarten Post 1350 0-1
Nadat vorige week de laatste halve finalist voor de bekercompetitie "eindelijk" bekend werd kon hij meteen weer "aan de bak" om zich eventueel te plaatsen voor de finale. Maar Leo Kotchiev had daarbij wel de pech dat hij werd geloot tegen Ernst-Jan Pluim Mentz, dus moest hij er vol voor gaan. Maar dat wilde niet lukken, hij werd in beide partijen langzaam maar wel heel zeker opgebracht. Datzelfde gebeurde eigenlijk ook in de andere halve finale tussen Tim van der Hart en Frank Sträter. Gezien de tijd, waarin dit gebeurde heeft Tim iets meer tegenstand geboden dan Leo, ook hij werd echter redelijk duidelijk aan de kant gezet.
In de interne competitie werd Jan van Dam gekoppeld aan Jan van Baardwijk en beiden wisten een interessante partij op het bord te brengen. Eerstgenoemde wist een pion te winnen en moest daarna al zijn capaciteiten aanspreken om de partij naar winst te brengen in het hieruit voortvloeiende toreneindspel. Maar dat lukte hem tenslotte wel, hoewel Jan van Baardwijk terdege tegenstribbelde.
Ad van der Ree was erg ontevreden over zijn eigen spel tegen Ben Blakmoor. "Hoe verknal je een goede stelling" was zijn commentaar. En inderdaad, hij had de stelling wel verknald, gezien de materiële voorsprong van een toren en 3 lichte stukken tegen 2 torens! Maar Ad zou Ad niet zijn als hij toch niet zou proberen hier nog het beste van te maken. Wonderwel wist hij het Ben toch heel moeilijk te maken en nadat er een, materieel gezien, iets florissanter stand was bereikt voor hem bood hij remise. Maar Ben wilde daar nog niet aan en speelde nog wat door. Maar nu had Ad de partij weer in zijn macht gekregen en Ben vocht tegen de bierkaai om de winst binnen te halen. M.a.w., Ad kreeg toch gelijk met zijn remiseaanbod.
De grootste verrassing van de avond ontstond eigenlijk bij de strijd tussen Dik Roeffel en Bonne Faber. Op papier zou je de uitslag zonder veel moeite in kunnen vullen, papier is echter gewillig en het schaakmateriaal veel minder! Bonne kreeg een in heel weinig schaakboeken voorkomende opening voorgeschoteld, wist daaruit vrij goed tevoorschijn te komen maar behandelde hierna het middenspel wat te nonchalant waardoor Dik gelijke tred kon houden en zelfs licht voordeel bereikte met het bezit van de open d-lijn. Maar in het eindspel werd dat voordeel weer teniet gedaan, hoewel Dik wel op zijn qui-vive bleef en enkele slinkse aanvallen goed pareerde. Daarmee bereikte hij tenslotte een zeer verdiende remise.
Ook Jan Straatman had een enigszins moeilijke avond tegen Jannes van Halen. Jannes wilde daarbij niet echt meewerken aan de plannetjes, die Jan smeedde. Maar die plannetjes van Jan hielden daarmee niet op en uiteindelijk bereikte hij toch het door hem gestelde doel: partijwinst. Waarschijnlijk had Jannes tenslotte toch zijn medewerking gegeven!?
Het spelen van de bekerpartij vorige week was Gerard Tuk blijkbaar goed bevallen, ondanks zijn verlies toen. Nu werd hij ingedeeld tegen Michiel Landman, die de laatste tijd goed in vorm is. Toch bleek zijn vorm onvoldoende tegen Gerard. Het werd zeker geen "walk-over", het resultaat echter was bevredigender voor Gerard dan voor Michiel.
Rob van Wijgerden had relatief weinig moeite met Sidney Noordijk. Of dat nou kwam door het snelle en daardoor vaak te ondoordachte spel van Sidney of door de agressiviteit van Rob? We weten het niet, wel weten we dat Rob dus aan het langste einde trok.
Tenslotte was de beurt aan Trudy Angeneind. Ze kreeg af te rekenen met Wim den Heijer, slaagde daar echter niet in. Hoewel, ze komt steeds dichter bij de haar direct omringende spelers qua tegenstand. Men moet steeds meer op zijn tellen gaan passen tegen haar.
4 Sheila de Jonge 1427 - Aat Quak 1313 0-1
In de interne competitie werd Jan van Dam gekoppeld aan Jan van Baardwijk en beiden wisten een interessante partij op het bord te brengen. Eerstgenoemde wist een pion te winnen en moest daarna al zijn capaciteiten aanspreken om de partij naar winst te brengen in het hieruit voortvloeiende toreneindspel. Maar dat lukte hem tenslotte wel, hoewel Jan van Baardwijk terdege tegenstribbelde.
Ad van der Ree was erg ontevreden over zijn eigen spel tegen Ben Blakmoor. "Hoe verknal je een goede stelling" was zijn commentaar. En inderdaad, hij had de stelling wel verknald, gezien de materiële voorsprong van een toren en 3 lichte stukken tegen 2 torens! Maar Ad zou Ad niet zijn als hij toch niet zou proberen hier nog het beste van te maken. Wonderwel wist hij het Ben toch heel moeilijk te maken en nadat er een, materieel gezien, iets florissanter stand was bereikt voor hem bood hij remise. Maar Ben wilde daar nog niet aan en speelde nog wat door. Maar nu had Ad de partij weer in zijn macht gekregen en Ben vocht tegen de bierkaai om de winst binnen te halen. M.a.w., Ad kreeg toch gelijk met zijn remiseaanbod.
De grootste verrassing van de avond ontstond eigenlijk bij de strijd tussen Dik Roeffel en Bonne Faber. Op papier zou je de uitslag zonder veel moeite in kunnen vullen, papier is echter gewillig en het schaakmateriaal veel minder! Bonne kreeg een in heel weinig schaakboeken voorkomende opening voorgeschoteld, wist daaruit vrij goed tevoorschijn te komen maar behandelde hierna het middenspel wat te nonchalant waardoor Dik gelijke tred kon houden en zelfs licht voordeel bereikte met het bezit van de open d-lijn. Maar in het eindspel werd dat voordeel weer teniet gedaan, hoewel Dik wel op zijn qui-vive bleef en enkele slinkse aanvallen goed pareerde. Daarmee bereikte hij tenslotte een zeer verdiende remise.
Ook Jan Straatman had een enigszins moeilijke avond tegen Jannes van Halen. Jannes wilde daarbij niet echt meewerken aan de plannetjes, die Jan smeedde. Maar die plannetjes van Jan hielden daarmee niet op en uiteindelijk bereikte hij toch het door hem gestelde doel: partijwinst. Waarschijnlijk had Jannes tenslotte toch zijn medewerking gegeven!?
Het spelen van de bekerpartij vorige week was Gerard Tuk blijkbaar goed bevallen, ondanks zijn verlies toen. Nu werd hij ingedeeld tegen Michiel Landman, die de laatste tijd goed in vorm is. Toch bleek zijn vorm onvoldoende tegen Gerard. Het werd zeker geen "walk-over", het resultaat echter was bevredigender voor Gerard dan voor Michiel.
Rob van Wijgerden had relatief weinig moeite met Sidney Noordijk. Of dat nou kwam door het snelle en daardoor vaak te ondoordachte spel van Sidney of door de agressiviteit van Rob? We weten het niet, wel weten we dat Rob dus aan het langste einde trok.
Tenslotte was de beurt aan Trudy Angeneind. Ze kreeg af te rekenen met Wim den Heijer, slaagde daar echter niet in. Hoewel, ze komt steeds dichter bij de haar direct omringende spelers qua tegenstand. Men moet steeds meer op zijn tellen gaan passen tegen haar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten