Het was alweer de allerlaatste RSB-wedstrijd van het seizoen. Een beter script dan de nummer 1 tegen nummer 2 voor het kampioenschap kun je niet schrijven. In principe is 2-2 al voldoende voor ons, maar de kans om 7 winsten uit 7 wedstrijden te halen willen we niet laten liggen!
Aan bord 1 begonnen we al met een goede start. Hier wist Timo van Kesteren al vrij snel een pion te winnen met een trucje:
Pxc6;bxc6 - Lxd6 en wit heeft een gewonnen stelling met een pion extra. Later wist Timo ook een hoop stukken te ruilen, inclusief de dames, zodat beide spelers alleen nog een toren hadden. Nadat zwart nog meer pionnen dreigde te verliezen gaf zijn tegenstander op.
Een wat minder resultaat was mijn eigen partij aan bord 2. Met zwart kwam ik al vrij passief te staan en mijn poging met c5 was ook vrij dubieus:
O-O-O of h4 was hier erg sterk, maar O-O, wat gespeeld werd, gaf mij een tweede kans. Toen leek het redelijk te handhaven, maar ik onderschatte hoeveel druk mijn tegenstander op mijn koning zette. Ik merkte dit pas veel te laat en dat was op zet 16:
Na Kh8 - Pg5 had ik beter direct Pf6 kunnen spelen en hopen dat ik het red met een kwaliteit minder. Maar ik hoopte slim te zijn met Db6. Na Dh3 schoot de paniek er past echt in. Ik gaf zelfs mat in 4 weg als hij offerde op h7:
Dxh7+;Pxh7 - Pxf7+;Txf7 - Pxg6+;Kg8 - Lxf7# was een prachtig einde geweest van de partij voor mijn tegenstander. Txf6 werd echter gespeeld, waarna ik Lxg2+ speelde, hopend op Kxg2, waarna Dd2+ mij weer terug in het spel bracht. Helaas kwam Dxg2 op het bord, waarna Lxf6 - Pxf7+;Txf7 - Dxa8+;Kg7 - Pf5+;gxf5 - Tg1+ volgde. Ik besloot maar om die toren te slaan met mijn dame, waarna het toren tegen dame was, met allebei nog een loper. Ik hoopte nog op een stelling, waar ik eeuwig schaak kon geven, sinds zijn koning redelijk vaststond, maar nadat ik een stukverlies niet meer kon voorkomen gaf ik op.
Gelukkig had Martijn van Dam een betere tijd aan bord 4, hoewel je dat niet uit de opening zou zeggen. Het leek er heel even op dat hij namelijk een stuk zou verliezen, sinds de toren van wit op c5 de dame op d5 en de loper op h5 aanviel, maar er was Da2, wat de loper op b2 weer aanviel. Dit bracht weer andere problemen, de dame zat namelijk bijna vast. Dit gebeurde niet en de loper op b2 werd zelfs weggegeven. Daarna was het enkel een kwestie van de dame veilig stellen en na enige tijd was het tweede punt, en daarmee eerste plaats, binnen.
Niet veel later haalde Julian Krabbendam nog een remise binnen. Hij stond op verschillende momenten beter en had op één moment ook de zet c5, waarna wit zo goed als gewonnen staat. Voor Julian leek het meer een zwakte, sinds de pion niet zo makkelijk te verdedigen is. Zijn tegenstander bood niet veel later een remise aan, sinds zwart niks kon creëren en wit nog Te7, gevolgd door Dd7, kan proberen om de a-pion te winnen. Sinds remise een winst gaf voor de wedstrijd nam Julian dit aanbod aan en dus was de eindscore 1½-2½, zoals te zien op het wedstrijdformulier:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten