HHC r.39

Voor de laatste ronde van het seizoen kwamen er nog 17 schakers naar de Petrakerk. Inderdaad, oneven en Jan van Huizen, die de afwezige Martijn van Dam verving gaf zichzelf deze oneven positie. Blijkbaar had hij er geen zin in om tegen alle anderen te spelen en zodoende bleef hij aanwezig om de andere partijen te bekijken.

In dit verslag worden geen namen genoemd van de kampioenen in de verschillende groepen. Gezien het aantal er voor nodige partijen te spelen moet dit een beslissing voor het bestuur worden. Na de slotavond met prijsuitreiking volgende week zal dit gemis goed worden gemaakt, misschien met een foto van die prijswinnaars er bij, mits aanwezig! Voor deze avond beginnen we met een verslag door Thomas Ammerlaan van zijn partij tegen Tim van Huizen: Sinds ik voor de laatste ronde genoeg had aan remise besloot ik om voor een rustige opening te gaan. Het werd een Caro-Kann met een lijn waar ik redelijk bekend mee was tot een zet of 10, waar Tim 10.Ld3 speelde in plaats van c4.

10. ...;Le7 11. De2;O-O volgde, waarna ik redelijk blij kon zijn met de opening. Zet 16 was het enige moment waar Tim toch misschien iets kon creëren. Na zijn 15. c4 speelde ik namelijk dxc4, en na      15. Txc4;Lb6 speelde Tim Le3 maar er zat een leuk trucje in de positie: 

17.Lb4!, waarna ik Pe7 moet, sinds Te8 niet kan vanwege Td1, waarna ik geen goede velden heb voor mijn dame. Na Pe7 heb je 18. Lxh7+;Kxh7 19. De4+;Kg8 20. Dxb7;Te8 21. Tfc1;Dd5 22. Dxd5;exd5 23. T4c2;Pg6 24. Lc3, waarna je in de volgende stelling komt:

Of je dit wint is dan nog maar de vraag, maar een extra pion kan zeker geen kwaad! Als we dan weer terug gaan naar de gespeelde lijn is er eigenlijk niet zo veel meer gaande. Tim besloot zijn loper te ruilen voor mijn paard op g6, om nog wat onbalans te krijgen, maar het hielp mijn stelling meer dan die van hem. Ik kon zelfs beter staan als ik besloot om mijn pionnen aan de dameszijde op te schuiven, maar sinds ik genoeg had aan remise besloot ik om voor een dameruil te gaan. Dit gebeurde uiteindelijk en kwamen we in een toreneindspel terecht met allebei nog 6 pionnen. 6 werd 5 en niet veel later 4 pionnen en ik won zelfs nog zijn h-pion. Een geforceerde herhaling van zetten met Th7;Kg6 - Te7;Kf7 bezorgde mij de remise:

Eigenlijk een regelrechte verrassing kwam er uiteindelijk in de partij tussen Timo van Kesteren en Jan van Dam. Daarin wist Timo zijn tegenstander dermate onder druk te zetten dat hij materiaal verloor. Timo had nog een toren, twee paarden en enkele pionnen op de koningsvleugel terwijl Jan daar twee torens en enkele pionnen tegenover kon stellen. In die stelling bewees Timo zijn kracht door alles af te ruilen totdat hij nog één pion over had tegen de kale koning van Jan. Die pion bleek niet meer af te stoppen en zodoende gaf Jan de partij op. Een tweede verrassing - hoewel iets kleiner - kwam er tussen Julian Krabbendam en Albert Bijzitter. Al na enkele zetten kwam Albert beter te staan. Het beste kwam

dat tot uiting in deze positie, waarin Julian e3 speelde. Beter zou het geweest zijn als hij c3 of c4 zou hebben gespeeld. Maar Albert vergooide een deel ervan door met Dd6 te antwoorden, waar ...;dxe3 - fxe3 beter zou zijn geweest. Het zwarte voordeel verdween helemaal bij de volgende stelling:

Hier speelde Albert ...;a5 - Pd3;Dd7. Beter is ...;Tde8 - De6;e4 - Pa6;Dc6, waarna dameruil op d7 kan volgen. Dat volgde toch nadat Julian f4 had gespeeld, op c5. Nu kreeg Albert een slechtere positie voor zijn pionnen. Vrij snel kreeg Julian de betere positie in de volgende stelling:

Hij speelde hier natuurlijk c7, waarna Albert het probeerde op te lossen met ...;Th6+, waar hij beter ...;Th8 had kunnen spelen. Even later konden ze beiden promoveren maar Julian deed dat het eerste en het mooiste met een minorpromotie:

Albert kwam nu niet meer aan promoveren toe en gaf op.

Dan Jan van Baardwijk tegen Sheila de Jonge en daarbij kreeg Jan zo langzamerhand de betere positie. Maar dan ben je bij Sheila aan het verkeerde adres om dat meteen toe te geven. Ze probeerde nog iets met haar koning naar het centrum maar dat wist Jan op te lossen met het opspelen van de pionnen op zijn koningsvleugel en zo moest Sheila weer terug naar even later de opgave.

Bonne Faber ging al veel partijen het schip in met een foutieve afwikkeling en probeerde dat nu tegen Leo Stelloo te voorkomen. AL vroeg in de opening gaf Leo - bewust of onbewust - z'n g-pion weg, die door Bonne met de dame werd geslagen. Nu kreeg Leo evenwel een half-open lijn naar de kort gerokeerde koning van Bonne. Die lijn ging hij dan ook met beide torens - hij had inmiddels lang gerokeerd - en daar plaatste Bonne zijn loper voor op g3. Op een gegeven moment ontstond bijgaande

positie, waarin Bonne z'n a-pion niet wilde verliezen dus speelde hij Te5 met de bedoeling op termijn druk te zetten op de zwarte loper. Maar - e5;Lxe5 - Da8+;Kd7 - Dxa7 was veel sterker geweest. Nu ging Leo met ...;Le5 drukken op g3, wat Bonne probeerde te ondervangen met Df5 en dus dameruil. Er werd het nodige geruild op g3 en zo ontstond op zeker moment de volgende stelling:

Nu is zwart aan zet en Leo speelde de slechte zet ...;Txf1+, waar Tf5 verreweg de beste zet was geweest. Dan kwam de volgende stelling op het bord, waar Bonne bang was dat de zwarte koning

naar c4 zou gaan en de pionnen daar op zou ruimen. Maar dat had best gekund en Bonne zou dan sneller zijn geweest met promotie na - a4;Kc4 - Kg5;Kb3 - Kf6;Kxb2 - Kxe6;Kxc3 - Kd5. Maar dat had hij niet goed berekend en speelde dus - b3. Nu zag Leo zijn kans schoon en wist de damevleugel op te ruimen van witte pionnen. Bonne was helemaal geobsedeerd van het laten promoveren van zijn e-pion en hield daarom veld g5 vrij voor zijn koning. In de volgende stelling had hij g5 moeten spelen maar hij

speelde - h5;Kd4 - h6;Kc3 - Kg5;Kxb3 - Kf6;Kc2 - Kxe6?? waar - g5;b3 - g6;b2 - gxh7;b1D - h8D de goede reeks zou zijn geweest. Nu volgde ...;b3 - Kd6;b2 - e6;b1D - e7 en kwam het tot de volgende

stelling, waarin zwart natuurlijk huizenhoog gewonnen staat. Maar Leo wist het niet af te maken en kwam niet verder dan zijn dame naar f6 te brengen met Bonne's koning op d8. Nu had hij ...;Dd6+ moeten spelen en had de witte koning naar het promotieveld e8 gemoeten en was de zwarte koning stukje bij beetje naar pion e7 gelopen met winst voor zwart. Gelukkig voor Bonne zag Leo dit niet en bood, na een aantal omzwervingen met zijn dame om te proberen de witte koning naar e8 te dwingen - wat dus niet lukte - remise, wat uiteraard door Bonne werd geaccepteerd, hoewel Leo nog slechts één minuut over had tegen Bonne nog ruim drie kwartier.

Van de laatste drie partijen werd helaas niks gezien. Wel werd later in de wandelgangen gehoord dat Kees Breen nog niet helemaal hersteld was van zijn reis naar China en "dus" van Duncan Peltenburg had verloren. Ook had Wim Noordermeer een aantal van zijn trucjes aan Frits van der Veeke laten zien, die daar niet tegen opgewassen bleek en dus verloor, net als Michael Smalheer van Jacques Kokshoorn verloor. Hierdoor ontstond de volgende slotstand. Ieder kan daar zijn conclusies uit trekken wat de beslissingen van het bestuur zullen zijn voor wat betreft de diverse kampioenen.