Donderdag 2 juni moest het eerste team van De Pionier zijn laatste wedstrijd spelen in klasse 2B van de RSB-competitie. Leuke bijkomstigheid is, dat de tegenstander SOF/DZP 1 was. Een combinatie van spelers uit Middelharnis en Oude Tonge. Beide clubs hebben vaak tegen elkaar gespeeld en de spelers kennen elkaar goed. Er kon niet meer gepromoveerd of gedegradeerd worden. Tevens hadden beide teams 6 punten. Alleen De Pionier had een aantal bordpunten meer. Het beloofde een leuke en spannende wedstrijd te worden.
Daar dacht Thijs van Dam aan bord 2 anders over. Thijs had nog geen overwinning geboekt en wilde zeker gaan winnen. Hij nam al snel het initiatief en posteerde, na circa 15 zetten, zijn koning op de derde rij in het centrum. Ook zorgde Thijs ervoor, dat diverse vijandige stukken zich niet of nauwelijks konden ontwikkelen. De pion op e6 ging verloren en er dreigde meer materiaalwinst. Zijn tegenstander gaf zonder verder spelen op (1-0).
Aan bord 5 speelde Hans van Calmthout een prima partij. Zette vanaf het begin zijn stukken goed neer. Een probleem was dat zijn tegenstander even goed verdedigde en er was geen doorkomen aan. Hans kreeg twee keer een remise-aanbod, sloeg dat af om toch een doorbraak te forceren. Na enkele zetten werd het alsnog remise (1½-½).
Rik Verhey speelde aan bord 3 tegen een oude bekende, Jan van Genderen. Beide spelers zijn aanvallend ingesteld. Zo ook deze partij. Vooral Jan kwam sterk in de aanval, Rik pareerde dat. De stelling stond hierna nagenoeg gelijk en er werd tot remise besloten (2-1).
Martijn van Dam mocht, als invaller aan bord 8, zijn kunsten daar laten zien. Tot aan het middenspel ging het gelijk op. Totdat Martijn een pion op h6 won en zijn tegenstander een dubieus loperoffer deed. Het leek een gelopen koers, maar Martijn onderschatte de opstormende pionnen op de a- en b- lijn. Hij kon deze met veel moeite tegenhouden. Enkele zetten later wist Martijn, na nog een pionwinst, toch het punt binnen te halen (3-1).
Jan van Huizen had, aan bord 7, aan Leon Struik een taaie tegenstander. Beide spelers speelden een solide partij. Veel heen en weer geschuif van stukken met diverse dreigingen. Jan wist uiteindelijk toch een zwakte in de stelling van Leon te vinden en wist een pion te winnen. Deze pion bleek genoeg voor de overwinning (4-1).
Teamleider Jan van Dam had, aan bord 6, ook een lastige tegenstander. Ook zeer solide met dreigingen in zijn spel. Jan wist echter zijn stukken positioneel goed neer te zetten en zette een fraaie aanval op. Uiteindelijk wist hij, met een matdreiging of stukwinst, te winnen (5-1).
Twee sterke spelers waren aan bord 4 aan elkaar gekoppeld. Dik van der Pluijm van De Pionier moest het opnemen tegen Ivo Lagendijk. Het werd een zeer spannende partij. Veel dreiging van, beide kanten. Dik heeft altijd problemen met zijn tijd. Ook nu, echter daar had Ivo ook last van. Omdat de stelling op het laatst onoverzichtelijk was, dacht Dik net iets te lang na en verloor zodoende door tijdsoverschrijding. “Dat heb ik nou altijd”, riep Dik (5-2).
De laatste partij speelde zich af aan bord 1, waar de spelers met de hoogste rating elkaar bestreden. Ernst Jan Pluim Mentz kwam goed uit de opening. In het middenspel ging het nog gelijk op. Eerst werd er een gevecht in het midden uitgevochten. Toen werd het verplaatst naar de damevleugel. Uiteindelijk werd het uitgevochten op de koningsvleugel, waar Ernst Jan de overhand kreeg met vooruit gespeelde pionnen, dame, loper en toren. De vijandige koning kreeg steeds minder ruimte en kon een schaakmat niet meer voorkomen.
De einduitslag werd 6-2. Een mooie overwinning, maar net niet genoeg voor De Pionier 1 om de tweede plaats in te nemen. Volgend seizoen weer nieuwe kansen.
Het wedstrijdformulier van Fred zag er na afloop als volgt uit:
Alle spelers van de eerste groep, die aanwezig waren, hielden zich onledig met de wedstrijd en zodoende was de toppartij uit de tweede groep ook de toppartij voor de rest van de spelers. Die partij ging tussen Maurits Leentvaar en Bonne Faber en de theoretici zouden best tevreden kunnen zijn met de opening er van. Toen dat allemaal goed en wel achter de rug was besloot Maurits, met een opstoot van de g-pion, de knuppel in het hoenderhok te gooien. Hij haalde zijn dame daar ook bij en wist even later de e-pion van Bonne zwak te maken. Die reageerde daar niet alert op en zodoende wist Maurits even later een kwaliteit te winnen terwijl zijn aanval er dreigend uit bleef zien. Op een gegeven moment kreeg hij zelfs een mat in 20 zetten op het bord, te beginnen met Dc7. Had Maurits die zet gezien, dan was de kans heel groot geweest dat Bonne meteen op had gegeven. Niet zozeer omdat hij misschien dat mat wel had gezien maar er ging bijzonder veel dreiging van de zet uit. Maar Maurits was misschien te bang voor Bonne's dreigingen richting de achterste rij dat hij er voor koos met zijn vrije e-pion te gaan lopen. De partij werd eigenlijk steeds leuker, met Maurits steeds aan de te winnen kant, maar ook Bonne had zijn dreigingen en daar leek Maurits toch bang voor te zijn. Bonne wist nu de grootste dreigingen van Maurits het hoofd te bieden en kon zelfs zelf in de aanval gaan. Hij dreef de witte koning naar een moeilijke positie en kon daarbij ook de dame er bij halen. Dat bleek uiteindelijk genoeg voor eeuwig schaak met een gelukkige Bonne, die al een poos rekening had gehouden met het verliezen van de partij. Je zou kunnen stellen, dat de enige, die hiervan wist te profiteren, Martijn van Dam is, die scoorde dankzij zijn RSB-deelname. Spanning te over dus voor het kampioenschap van groep 2! Dan Thomas Ammerlaan tegen Sheila de Jonge. Daar zou je een soort van womanpower van laatstgenoemde bij verwachten, maar ze kwam eigenlijk nauwelijks aan de bak volgens de kenners. Dus Thomas won en - als hij nog twee partijen op dat niveau weet te spelen (de eis, om in aanmerking te komen voor een groepsprijs is minimaal 13 gespeelde partijen) - heeft hij een goede kans om groep 3 te winnen. Jan van Baardwijk speelde weer eens op zijn oude niveau tegen Jacques Kokshoorn, die niet kon vinden hoe hij Jan van de winst af moest houden. Verlies voor Jacques dus. Dan Kees Breen tegen Wim Noordermeer. Kees lijkt zijn mooie periode van enkele weken geleden achter zich gelaten te hebben en wist geen vuist te maken tegen Wim. Daarmee maakt Wim een goede stap naar een betere stand op de ranglijst.
Dit alles geeft weer een nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten