De mededelingen over het afgelasten van de RSB-wedstrijden kwamen net te laat om deze wedstrijd (ook) niet door te laten gaan. Hierbij was Fred van Wieringen wedstrijdleider en hij hield de zaken zo goed mogelijk in de gaten om er later een verslag over te schrijven. Zij, die van de aanwezige Pioniers zich niet met deze wedstrijd bezighielden, deden dat wel met de interne competitie.
Nadat
het eerste team van De Pionier in de vorige ronde koploper Barendrecht/IJsselmonde 1 had
verslagen, kon het team van Jan van Dam zich nu opmaken voor een
wedstrijd tegen de nummer 2 van de competitie. Charlois Europoort 2
moest winnen om de koploper bij te houden. De Pionier was compleet,
zonder invallers dus en was er op gebrand een goed resultaat neer te
zetten. Helaas waren er in het begin van de competitie teveel punten
gemorst om aanspraak te kunnen maken op de titel.
Wedstrijdleider
Fred van Wieringen vroeg de spelers achter het bord plaats te nemen
en de klokken te starten. Rik Verheij aan bord 8 speelde een prima
opening. Aangekomen in het middenspel verlegde Rik zijn aandacht (en
stukken) naar de koningsvleugel. Zijn pionzet f5 zette de stelling op
scherp. Dame, loper en paard waren gericht op de zwakke velden. Het
verdedigen van de zwarte stukken en de koningsstelling was niet
secure genoeg. Rik kon met zijn dame de pion op h7 slaan, met als
volgende zet schaakmat (1-0). Prima gespeeld Rik!
Ricardo
Klepke was door de teamleider aam bord 3 gezet. Ricardo had tot nu
toe alle partijen gewonnen en was deze avond weer als van ouds aan
het schaken. Mooi was overigens de uitdrukking op het gezicht van
zijn tegenstander te zien toen hij binnenkwam en zag tegen wie hij
moest spelen! Hij kwam namelijk pas binnen toen de andere partijen al
op gang waren geschoten. Sterke opening, van Ricardo, de stukken
tactisch neerzetten en langzaam de partij naar zich toe trekken. De
torens werden gewisseld en de dame, lopers en paard werden naar de
damevleugel gedirigeerd, waar Ricardo kans zag een pion te veroveren.
Het sterke paard kon nog een pion slaan, maar zijn tegenstander zag
dat verder spelen geen zin meer had en gaf op (2-0). Weer sterk van
Ricardo.
Aan
bord 2 was Ernstjan Pluim Mentz met een partij bezig, waarbij beide
spelers de lange rochade hadden toegepast. De pionnen op de b- en de
c-lijn rukten op naar de koning van Ernstjan. Hierdoor kwam er wel
ruimte vrij achter deze pionnen. Ernstjan profiteerde hier gretig
van. Met een pion winst werd de stelling ineens zwak. Ernstjan won
zelfs de dame tegen twee torens en drie pionnen. Met het slaan van de
f pion maakte Ernstjan ruimte voor het oprukken van de
centrumpionnen. Deze waren niet tegen te houden en de winst was voor
Ernstjan (3-0). Sterk, Ernst Jan!
Dik
van der Pluijm was, om tactische redenen, aan bord 1 gezet en kreeg
een sterke tegenstander tegenover zich. De opening en het middenspel
werden door beiden correct gespeeld. Het spel was zeer complex met de
meeste stukken gericht op het centrum. Dik moest wel een h-pion dicht
bij zijn koning dulden. Op de damevleugel raakte Dik de b7 pion kwijt
maar probeerde met zijn twee torens op die b-lijn gevaar te stichten.
Met nog 10 minuten op de klok was Dik diep verzonken in het uitwerken
van een aanvalsplan. De klok was hij helaas helemaal vergeten en de
tijd was “plotseling” om… (3-1). Jammer Dik.
Teamleider
Jan van Dam had aan bord 7 niet zijn avond. De opening verliep prima
maar in het middenspel raakte Jan een pion kwijt. Hij hield goed
stand maar in het eindspel was de extra pion teveel en moest Jan
opgeven (3-2).
Mark
van Putten was wel op dreef. Zijn tegenstander had tot nu toe alles
gewonnen en daar stak Mark, aan bord 4, een stokje voor. Met een
openingsfoefje wist Mark direct een pion te winnen. Na diverse zetten
was er voor hem weer pionwinst. Nu was het de pion op h6. Mark dacht
heel lang na hoe nu verder en zijn tegenstander ging snel spelen. Het
werd uiteindelijk toch nog spannend, maar Mark kon op de
koningsvleugel een pion tot dame laten promoveren en trok de winst
daarmee naar zich toe (4-2). Klasse Mark!
Thijs
van Dam had een gelijkwaardige tegenstander aan bord 6. Het spel ging
gelijk op. Thijs kon de stelling aan het einde dichtgooien en wist
uiteindelijk met zetherhaling remise te spelen en daardoor de
wedstrijdpunten binnen te halen (4½-2½). Goed gedaan, Thijs!
Bord
5 was het laatste bord waaraan nog werd gespeeld. Hans van Calmthout
had het lastig maar wist continu de juiste voortzetting te vinden.
Uiteindelijk waren de pionnen van zijn tegenstander het sterkst.
Vooral de pion op c7. Hans moest met zijn toren het veld c8 dekken en
ook zijn paard. Dit liep niet goed af. Doordat Hans te lang moest
nadenken viel zijn vlag en verloor hij dus ook de partij. De
eindstand werd 4½-3½ (zie het wedstrijdformulier).
De Pionier 1 | 1866 | - | Charlois Europoort 2 | 1924 | 4½-3½ | |
1 | Dik van der Pluijm | 1765 | - | Marcel den Bleker | 2011 | 0-1 |
2 | Ernstjan Pluim Mentz | 2096 | - | Henk van der Velde | 2058 | 1-0 |
3 | Ricardo Klepke | 2264 | - | Andrzej Pietrow | 1964 | 1-0 |
4 | Mark van Putten | 1932 | - | Zhi Yang Fan | 1781 | 1-0 |
5 | Hans van Calmthout | 1794 | - | Cor de Wit | 1998 | 0-1 |
6 | Thijs van Dam | 1584 | - | Angelique Osinga | 1907 | ½-½ |
7 | Jan van Dam | 1730 | - | Piet Verheij | 1767 | 0-1 |
8 | Rik Verheij | 1763 | - | André van der Graaf | 1904 | 1-0 |
Ondanks hun verplichtingen in de interne competitie hielden de andere Pioniers toch wel een schuin oog gericht op de wedstrijd!
De hoofdmoot daarbij vormde de partij tussen Jaap Santifort en Jan van Huizen. Beiden met een schaakverleden bij Ontspanning uit Ouddorp speelden dus al veel vaker tegen elkaar. Het krachtsverschil tussen hen beiden is niet erg groot, net als overigens de plek op de ranglijst. Tussen de bedrijven door wierpen beiden regelmatig een blik richting de spelers van de wedstrijd en produceerden daarnaast zelfs nog een aantal zetten. Uiteindelijk bleek Jan dat het sterkst gedaan te hebben en mocht Jaap met een verliespartij huiswaarts keren.
Sheila de Jonge kreeg het aan de stok met Michiel Landman en Sheila wist daarbij voor Michiel heel vervelende dingen te bedenken. Zo kwam ze op een gegeven moment met een hele cavalerie op zijn koning afgestormd en dat wist Michiel niet de kop in te drukken. Een nederlaag voor hem derhalve.
De onderlinge strijd tussen Alex van Wieringen en Martijn van Dam begint inmiddels langzamerhand al legendarische vormen aan te nemen!? Beiden kunnen daar steeds veel plezier aan beleven, zo ook ditmaal. Ze tastten elkaars positie regelmatig af, waarbij Alex wel enigszins het betere van het spel leek te hebben. Maar Martijn toonde zich niet onder de indruk en schoof de partij kundig naar remise.
Een vergelijkbaar schaakverleden als Jaap en Jan hebben Peter Derrez en Reinier van der Wende in Ouddorp. Regelmatig waren daarbij hun onderlinge partijen van belang voor het clubkampioenschap. Vaak wist Reinier dan te winnen, mede waardoor hij daar enkele keren clubkampioen wist te worden. Maar vanavond was weer een heel andere zaak en Peter deed daar zijn voordeel mee. Hij kreeg een doorslaande aanval op de koning van Reinier, met als gevolg, dat deze op een gegeven moment de strijd moest staken.
Tussen Bonne Faber en Ronald van Velzen waren dit seizoen al enkele leuke partijen gespeeld en deze beloofde ook het nodige te laten zien. Daarbij wilde Ronald zijn tegenstander op een zeker moment een dreigende aanval voorschotelen door zijn torens te verdubbelen op de g-lijn. Maar dat had slecht voor hem af kunnen lopen als Bonne de situatie naar waarde had ingeschat. Gelukkig voor Ronald deed hij dat niet en zo kreeg het spel een op remise lijkend verloop. Maar in het dame-eindspel dat hierop volgde kreeg Ronald de mogelijkheid om de vijandelijke stelling binnen te dringen met de dame. Beiden overzagen deze mogelijkheid en zo eindigde de partij tenslotte toch in een remise.
Kees Breen bleek niet opgewassen tegen Wim Noordermeer. Al vanaf het begin van de partij zette Wim hem onder druk met kleine trucjes en daar reageerde Kees niet sterk genoeg op zodat Wim wat later de winst op mocht strijken.
Een verrassende partij kwam tot stand tussen Casper Verbeek en Lisanne van Huizen. Daarbij liet Lisanne zien, dat ze de lessen van vroeger bij de jeugdafdeling nog niet was vergeten en hield daarmee Casper lange tijd onder druk. Tenslotte kwam die druk voor Lisanne tot uitdrukking met het mogen binnenhalen van het winstpunt voor deze partij.
De nieuwe tussenstand.
Kees Breen bleek niet opgewassen tegen Wim Noordermeer. Al vanaf het begin van de partij zette Wim hem onder druk met kleine trucjes en daar reageerde Kees niet sterk genoeg op zodat Wim wat later de winst op mocht strijken.
Een verrassende partij kwam tot stand tussen Casper Verbeek en Lisanne van Huizen. Daarbij liet Lisanne zien, dat ze de lessen van vroeger bij de jeugdafdeling nog niet was vergeten en hield daarmee Casper lange tijd onder druk. Tenslotte kwam die druk voor Lisanne tot uitdrukking met het mogen binnenhalen van het winstpunt voor deze partij.
De nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten