De Pionier 3-Spijkenisse 2 en ronde 12

De eerste thuiswedstrijd voor dit Pionierteam. Fred van Wieringen is wedstrijdleider en doet verslag. Verder was de limiet voor de eerste ronde van de bekercompetitie verstreken en konden nog enkele spelers een partij spelen voor de huishoudelijke competitie.

Het tweede team van Spijkenisse werd donderdag verwelkomd voor een wedstrijd tegen het derde team van De Pionier. De wedstrijd zou bepalen wie zich actueel koploper in klasse 3C mag noemen. Spijkenisse begon met een licht voordeel, Kees Breen had een week eerder zijn partij gespeeld en helaas verloren. Zodoende begon De Pionier 3, onder leiding van teamleider Sheila de Jonge, met een 0-1 achterstand. Wedstrijdleider Fred van Wieringen gaf om 20.10 uur, na enige mededelingen, het startsein en de klokken werden gestart.

Meteen werd duidelijk dat Spijkenisse de sterkste speler aan bord 1 had gezet. Bonne Faber kwam in de openingsfase onder druk te staan. Bonne had kort gerocheerd en zijn tegenstander lang. De koningsstelling van Bonne werd bestookt door de f, g en h-pionnen. Bonne kon dit redelijk pareren. Het gevaar lag eigenlijk aan de andere kant, waar de vijandige toren binnendrong en een pion veroverde. Het paard kwam er ook bij. Met twee pionnen op b6 en c7 was er geen houden aan. Bonne kon niets anders doen dan opgeven (0-2).

Naast Bonne zat Michiel Landman aan bord 2. Michiel speelde een gesloten partij en zag dat de pionnen op de b- en c-lijn ver door konden schuiven, waardoor er weinig ruimte was voor de torens en loper van Michiel. Met een combinatie dacht zijn tegenstander een stuk te winnen maar Michiel kon dit ternauwernood voorkomen. Ook al kostte dit een pion. Dit voordeel zou Michiel de partij kosten. Het voordeel werd prima benut en ook Michiel moest het hoofd buigen (0-3).

Bij Leo Stelloo, aan bord 5, ging het in het middenspel helemaal mis. Met het binnen dringen van een paard en het slaan van een stuk op c6 werd de verdediging van Leo gebroken. De a-pion werd verloren. Leo werd onder druk gezet door twee torens en een dame. Stukverlies was onvermijdelijk en Leo gaf uiteindelijk op (0-4).

De volgende speler van De Pionier die steeds slechter kwam te staan, was Jan van Baardwijk aan bord 4. Met een onoverzichtelijk centrum werd Jan onder druk gezet. Diverse stukken werden geruild. Toen de rook was opgetrokken bleek Jan een stuk achter te staan. Hij speelde nog wel even door maar kon geen goede zetten meer vinden. Toen zijn vlag viel was het uiteindelijk over (0-5).

De wedstrijd was hierbij al verloren. Wim Noordermeer speelde aan bord 6 een goede opening. De rochade van zijn tegenstander werd verhinderd. Maar toch werd Wim langzaam onder druk gezet. Het kostte hem een pion. Na enige afruil had Wim loper en een paard tegen twee paarden. De twee paarden waren op dit moment sterker. Nog een pion werd verloren. Uiteindelijk moest Wim opgeven (0-6).

Kon die hatelijke 0 nog worden weggepoetst? Het antwoord is: ja. Teamleidster Sheila de Jonge, aan bord 3, zorgde daarvoor. Door haar stukken sterk richting koningsvleugel op te zetten, begon Sheila met een aanval op g2 met schaak. Daarna Lxg2 met schaak. Met een damezet dreigde ze de witte dame te winnen. Dit kon worden verhinderd. Met een pionzet viel Sheila die dame aan. Deze dame kwam op een veld te staan waardoor de koning niet meer weg kon. De volgende zet was schaakmat (1-6). Prima Sheila!

Ronald van Velzen aan bord 7 had de eer om tegen assistent-competitieleider Simon van der Beek te mogen spelen. Ronald deed het prima, maar moest op de damevleugel toezien, dat Simon met de dame binnen drong. Ronald kwam hierdoor zwaar onder vuur te liggen en liet zich uiteindelijk schaakmat zetten. Maar hij wist het wel het langste van zijn teammakkers vol te houden!

Einduitslag 1-7. Een verdiende overwinning voor Spijkenisse. De Pionier 3 staat alsnog op een mooie derde plek.

Het wedstrijdformulier, dat Fred, naast zijn aantekeningen, ook nog invulde, zag er als volgt uit:

	De Pionier 3	1417	-	Spijkenisse 2	1570	1-7
1	Bonne Faber	1527	-	Werner Hubner	1816	0-1
2	Michiel Landman	1503	-	Patrick Meijer	1669	0-1
3	Sheila de Jonge	1472	-	Peter Leentvaar	1603	1-0
4	Jan van Baardwijk	1435	-	Simon Schaffeld	1545	0-1
5	Leo Stelloo	1403	-	Alex van der Most	1481	0-1
6	Wim Noordermeer	1331	-	Frank Buijck	1503	0-1
7	Ronald van Velzen	1248	-	Simon van der Beek	1516	0-1
8	Kees Breen		-	Mane Reljic	1427	0-1

Voor de interne bekerstrijd was te voren per ronde een deadline vastgesteld en deze deadline was deze avond verstreken. Jammer genoeg stonden nog enkele paringen open en deze werden dus reglementair beslist. Alle gegevens over deze competitie zijn overigens elders op de website te vinden. De tweede ronde gaat op Sinterklaasavond van start en misschien willen enkelen die rol voor deze avond in gaan vullen!?

Voor de huishoudelijke competitie kon er nog een vijftal partijen worden gespeeld. Wegens het wegvallen uit de indeling van de spelers van het derde team ontstonden er enkele gaten in de lijst, waardoor er wel krachtsverschillen konden ontstaan. Het meest in het oog lopend daarbij was de partij tussen Jan van Huizen en Frits Wilschut. Maar Frits liet zich niet kennen en speelde alsof dat verschil totaal niet bestond. Maar het bestond desalniettemin toch, wat tot uiting kwam in het stuk achterstand, waar Frits al snel mee te maken kreeg. Hierna bleek het niet meer zo moeilijk voor Jan om het punt binnen te halen, vooral ook, omdat Frits in de slotcombinatie zijn dame nog verspeelde voor hij mat werd gezet.

Een soort van vriendenpartij werd gespeeld tussen Dik van der Pluijm en Hans van Calmthout. Ze wilden elkaar blijkbaar geen pijn doen, hun partij was heel snel klaar en de remise, die werd genoteerd, wees al in de bekende richting.

Nog een remise kon worden genoteerd, deze had echter een andere reden want Jaap Santifort had, later op de avond, andere zaken te doen en bood daarom Martijn van Dam remise, een aanbod, dat deze niet wilde afslaan. Ook wel een beetje begrijpelijk want zijn stelling zag er moeilijk uit, hoewel het voor Jaap nog heel wat moeite zou hebben gekost om het punt toch binnen te halen.

Wel een punt werd er binnengehaald door Thijs van Dam, die geen medelijden toonde met zijn jarige vader Jan. Jan speelde met de witte stukken en had daar veel tijd voor nodig. Aangezien Thijs nog met een jeugdtempo kan spelen is dan vrij snel de laatste vijf minuten bereikt, ditmaal vooral door Jan. Daarin speelde hij nog enkele voor Thijs gevaarlijke zetten, Thijs wist echter al het dreigende gevaar te ontwijken, hoewel ook hij daarbij wel in de moeilijker tijdfase terecht kwam. Maar daar heeft Bobby Fischer al jaren geleden een oplossing voor bedacht en - mede daardoor - wist Thijs de partij tenslotte toch te winnen, daarmee de eerste plaats op de ranglijst voor zich opeisend.

Een eerste plaats is nog lang niet weggelegd voor Lisanne van Huizen, die Casper Verbeek tegenover zich en Casper wist het haar flink moeilijk te maken. Dat resulteerde op een gegeven moment in stukverlies voor haar maar Casper was nog wel gedwongen haar tot het - voor haar - bittere einde te achtervolgen, wat dus tenslotte verlies voor haar betekende.

De nieuwe tussenstand.