Ronde 2

Alle begin is moeilijk, zo ondervond ook Thijs van Dam nu hij het op moest nemen tegen een speler uit het eerste team. Maar dat kon tenslotte, zo te zien, de pret niet echt drukken en er staat hem logischerwijze nog een goede schaaktoekomst te wachten! Maar wat gaan school en (latere) carrière nog eisen? Later meer over Thijs, ook de andere Pioniers zijn, voor zover dat nog niet was gebeurd, weer uit hun schulp gekropen.

Thijs en Rik Verheij waren twee van de winnaars van de eerste ronde en dus leek de kans groot, dat ze tegen elkaar zouden moeten spelen. Zo gebeurde dan ook en het had er alle schijn van, dat Thijs wilde proberen zijn rapidkennis te laten zegevieren. Immers, hij was bij de jeugdafdeling vorig seizoen de sterkste in alle categorieën. Maar ook Rik verdiende al zijn sporen bij - vooral - het snelschaken. Zo halverwege de partij bleek dat enigszins naar voren te komen, Thijs had nog nauwelijks tijd gebruikt, terwijl Rik al aan het seconden-aftellen bezig bleek. Maar in de tussentijd had hij Thijs al wel een stuk afhandig weten te maken. Uiteraard probeerde Thijs het ijzer tegenover hem nog met handen te breken, dat wilde echter niet meer lukken en zo moest hij erkennen dat hij niet aan de kop kon blijven staan.

Een tweede Van Dam, Martijn, mocht proberen de bij het ZAS in uitstekende vorm zijnde Michiel Landman beentje te lichten. Maar dat ging niet zo makkelijk en op zeker moment leek Martijn aan het kortste eind te moeten gaan trekken want een loper van hem stond vervelend aangevallen door een pion en wegspelen ging nauwelijks, dat zou hoogstwaarschijnlijk die loper kosten en eigenlijk ook de partij waarschijnlijk. Maar Martijn ging er ècht voor zitten en toverde een mooie combinatie uit zijn hoge hoed: hij offerde die loper voor een pion maar kon daarna een vrijpion door laten lopen. Michiel stond nu weliswaar een stuk vóór, het leek echter onmogelijk die vrijpion af te stoppen. En inderdaad, daar wist ook Michiel geen oplossing voor te vinden en hij moest even later Martijn feliciteren met zijn alweer tweede winstpartij van dit prille seizoen.

Een vervelende avond kreeg tenslotte de derde Van Dam voorgeschoteld want Alex van Wieringen wist lange tijd gelijke tred met (vader) Jan te houden. Het leek daarbij op een gegeven moment naar de remiserichting te gaan, Alex vond echter een mooie combinatie, die hem even later het nodige materiaal en wat later zelfs de partij opleverde! Daar leek het eigenlijk lange tijd niet op, toch moet Jan ergens een belangrijk foutje hebben gemaakt.

Ad van der Ree kreeg te maken met een andere vader en wel met Fred van Wieringen. Fred wilde natuurlijk niet onderdoen voor zijn zoon maar had daar wel duidelijk de hulp van tegenstander Ad voor nodig. Ad had een mooie stelling op weten te bouwen en leek een - weliswaar moeilijke - winst tegemoet te gaan. Fred is echter ook niet van gisteren en wist een sterke verdediging op te werpen. Hierna leek het lange spelen te veel van Ad te vergen want hij speelde pardoes een zet die hem een stuk kostte. Daarna had hij er meteen geen zin meer in en gaf gedesillusioneerd op.
Dan speelden Frits Wilschut en Bonne Faber hun eerste partij van het nieuwe seizoen tegen elkaar. Daarin wilde Bonne te veel de lijnen van de gekozen opening volgen middels het fianchetteren van z'n zwartveldige loper, waar hij sterker een opstoot in het centrum had kunnen maken. Hier wist Frits niet van te profiteren en toen Bonne alsnog die opstoot in gang zette reageerde Frits niet adequaat, wat hem vrij snel twee pionnen kostte. De dames werden geruild en daarbij schoot Frits er nog een pion bij in, samen met een dubbele f-pion. Nu ging het helemaal fout voor Frits, hij overzag een paardschaak, wat hem ook nog eens een toren kostte. Nu wist Bonne het snel af te maken met het afsluiten van de damevleugel voor de koning van Frits, waardoor Bonne's vrije a-pion ongehinderd naar het promotieveld door kon lopen. Dat wachtte Frits echter niet meer af, hij zag het nutteloze van zijn pogingen ook in.
Wim van Schie had een relatief makkelijke avond tegen Kees Berkhout. In hun partij kwam Wim uiteindelijk een kwaliteit en enkele pionnen voor te staan. Dat voordeel liet hij niet meer glippen en winst werd zijn deel.
Z'n nederlaag uit de eerste ronde bracht Jan van Huizen vrij laag op de ranglijst en zodoende mocht hij het nu opnemen tegen Ronald van Velzen. Maar zo gemakkelijk als de plaats op de ranglijst dat zou laten denken, zo gemakkelijk ging dat toch niet! Ronald verdedigde zich als een leeuw en hield lange tijd stand, zelfs totdat hun partij de laatste van de avond werd. Toch bleek tenslotte het verschil in sterkte wel aan het slot van de partij, toen bijna de hele goegemeente zich had verzameld bij hun bord. Op dat moment had Ronald al - vrij noodgedwongen - een stuk voor twee pionnen moeten geven, hoewel daarbij Jan's koning wel in zijn hempie kwam te staan. Maar dat heeft Jan wel vaker meegemaakt, daar maakt hij geen punt van. Wel van het afmaken van de partij, die hij tenslotte naar zich toe kon trekken.
Dan, last but not least, Jan van Baardwijk tegen Sheila de Jonge. Sheila zou in eerste instantie oneven zijn maar Leo Stelloo had blijkbaar nog geen afscheid genomen van het Noro-virus en vroeg of hij het oneven zijn van Sheila over mocht nemen. Waarom niet en daarom werd bovengenoemde partij gespeeld. Jan kwam daarin wat beter te staan en wist die betere stand uiteindelijk ook over de eindstreep te trekken. Winst dus voor Jan.
Aan het begin van een nieuw seizoen komen ook altijd nieuwe zaken naar voren wat de bekercompetitie en de RSB betreft. De indeling daarvoor kun je vinden in de linker kolom van onze hoofdpagina, bij de desbetreffende links.

De stand na de tweede ronde.