Gelukkig kon er nog frisse lucht binnenkomen bij de deur op de achtergrond! Toch kun je duidelijk merken dat het seizoen op z'n einde loopt, ook gezien de opkomst. Maar dat zal ook met de invallende zomer te maken hebben. Op de foto zijn er 2½ punt te zien trouwens.
Dat halfje kwam, heel verrassend, op naam van Jan van Dam, die Sheila de Jonge (eventjes uit beeld!?) niet wist te verslaan. Het was zelfs zo "erg" (eigenlijk niet als je op de hand van Sheila was) dat hij niet ontevreden mocht zijn met dat halve punt! Op zeker moment in de partij wist Sheila een stuk buit te maken, hoewel ze daar wel 3 pionnen voor in moest leveren. Volgens diegenen, die de partij redelijk wisten te volgen, waren het eigenlijk slechts 2 pionnen, één van de drie had geen betekenis. Maar het waren allemaal wel (verbonden) vrijpionnen, hoewel ook Sheila zo'n kleinood bezat. Tenslotte kwam er een stand op het bord met, naast de koningen, toren en twee pionnen voor Jan en toren, paard en pion voor Sheila. Die pionnen van Jan rukten op naar de zesde en zevende rij, konden echter wel naar het doosje verhuizen dankzij ruil tegen Sheila's paard. Nu werd Sheila's pion heel belangrijk maar ze wist geen manier te vinden om hem om te ruilen tegen een dame dus bood ze remise. Dat aanbod werd tenslotte door Jan aangenomen, na eerst het grootste deel van zijn resterende bedenktijd aan het overwegen van de juistheid er van te hebben besteed.
Fred van Wieringen moest nog één partij spelen om zich reglementair kampioen van groep 2 te mogen noemen. Laat dat nou juist een partij tegen Ernst-Jan Pluim Mentz zijn! Wegens andere besognes maar weinig van deze partij gezien, wel gehoord overigens dat Fred goed partij wist te geven tot het moment, dat hij een pion kwijtraakte. Dat werd het sein voor Ernst-Jan om naar een hogere versnelling over te schakelen wat de kwaliteit van zijn zetten betreft en vrij kort hierna moest Fred hem feliciteren met de partijwinst. Desondanks mag hij zich zo goed als zeker groepskampioen noemen, de voorsprong op de tweede in de groep is zo groot, dat, zelfs bij spelen tegen elkaar en verlies voor Fred, het verschil hoogstwaarschijnlijk niet overbrugd gaat worden.
Martijn van Dam kreeg de dag voor deze partij een prettige telefoontje van zijn school dat hij is geslaagd voor zijn examens en dat mocht hij vieren met een partij tegen Bonne Faber. Bonne wist al snel de koningsstelling van Martijn te verslechteren, maakte daar echter te weinig gebruik van waardoor hij een opeenhoping van stukken kreeg in het centrum. Martijn maakte daar wel beter gebruik van en hij kreeg een prachtig gedekt paard op e5. Bonne wachtte toen veel te lang met het verdrijven van dat paard en toen dat wel gebeurde kwam er enige afruil van materiaal, waar Martijn toch eigenlijk te weinig van profiteerde. Het volgende eindspel was er één van aan beide kanten een paard en 6 pionnen, waarbij Bonne het paard van Martijn mooi wist af te houden van pionnenroof. Martijn probeerde nu zijn pionnenmeerderheid op de damevleugel te gelde te brengen en hield daar een vrije b-pion aan over. Na een mêlee met toch wel diverse foutjes bleven er tenslotte een paard voor Bonne en een pion voor Martijn over (Martijn had zijn paard gegeven voor twee van Bonne's pionnen, waaronder een vrije e-pion). Die pion kon Bonne slaan met het paard, remise dus.
Een aantal ronden lang was Jan van Baardwijk enigszins met de schrik vrij gekomen, zou dat nu ook zo gaan tegen Wim Noordermeer? Eigenlijk niet. Wim probeerde wel het één en ander op de koningsvleugel, slaagde er echter niet in een gedegen aanval op poten te zetten en tenslotte wist Jan de partij te winnen.
De laatste ronden bijzonder in vorm was Frits Wilschut. Maar Arie Bliek is wel iemand, tegen wie je altijd het onderste uit de kan moet halen wil je succes tegen hem hebben. Frits kwam wel diep in de kan, het lukte hem echter niet daar een puntje vandaan te halen, nee, hij kreeg inderdaad het deksel op zijn neus.
Heeft Leo Stelloo schaakrust nodig? De laatste weken verliest hij alles, zou dat tegen Ronald van Velzen ook gebeuren? Inderdaad, Leo verloor opnieuw.
De laatste te bespreken partij is die tussen Dirk Roeffel en Frits van der Veeke. Hier ook iemand, die het de laatste tijd maar moeilijk heeft met het sprokkelen van de gewenste punten. Dirk deed het op zijn eigen manier, heel rustig aan, hij had daar tenslotte wel succes mee en scoorde zijn derde winstpartij van deze competitie.
De nieuwe stand.
Een aantal ronden lang was Jan van Baardwijk enigszins met de schrik vrij gekomen, zou dat nu ook zo gaan tegen Wim Noordermeer? Eigenlijk niet. Wim probeerde wel het één en ander op de koningsvleugel, slaagde er echter niet in een gedegen aanval op poten te zetten en tenslotte wist Jan de partij te winnen.
De laatste ronden bijzonder in vorm was Frits Wilschut. Maar Arie Bliek is wel iemand, tegen wie je altijd het onderste uit de kan moet halen wil je succes tegen hem hebben. Frits kwam wel diep in de kan, het lukte hem echter niet daar een puntje vandaan te halen, nee, hij kreeg inderdaad het deksel op zijn neus.
Heeft Leo Stelloo schaakrust nodig? De laatste weken verliest hij alles, zou dat tegen Ronald van Velzen ook gebeuren? Inderdaad, Leo verloor opnieuw.
De laatste te bespreken partij is die tussen Dirk Roeffel en Frits van der Veeke. Hier ook iemand, die het de laatste tijd maar moeilijk heeft met het sprokkelen van de gewenste punten. Dirk deed het op zijn eigen manier, heel rustig aan, hij had daar tenslotte wel succes mee en scoorde zijn derde winstpartij van deze competitie.
De nieuwe stand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten