Na lange afwezigheid kwam Bonne Faber ons weer verblijden met een bezoekje aan de vereniging. Nog niet om te schaken, daarvoor moet Bonne nog enigszins herstellen van zijn operatie. Na veel handen geschud en vragen beantwoorden over hoe het herstel vordert wachtte hij totdat de partijen van de avond waren begonnen. Bonne ging weer huiswaarts…tot volgende week!
Er werden twee partijen gespeeld voor de
interne bekercompetitie. Alex van Wieringen moest het opnemen tegen veelvoudig
bekerwinnaar Ernst-Jan Pluim Mentz. Een zware opgave voor Alex, maar
bekerwedstrijden zorgen wel vaker voor verrassende uitslagen.
In de eerste partij verloor Alex in het
begin een pion. Hij probeerde zijn stelling positioneel goed op
te bouwen, maar Ernst-Jan buitte het voordeel van een pion meer goed uit. Na een uur
spelen moest Alex het opgeven. Na een korte pauze begonnen de beide spelers aan
de tweede partij. Hier hield Alex goed stand, met remisekansen. Echter, remise was niet genoeg, dus moest Alex risico’s nemen. Door deze risico’s
verslechterde zijn stelling en Ernst-Jan pakte de volle winst en gaat dus door naar
de volgende ronde.
Voor de interne competitie speelde Ben
Blakmoor zijn partij tegen Jan van Dam. Deze partij was na een uur spelen al
afgelopen. Ben verloor in het middenspel een stuk en gaf direct op. Ook de
wedstrijd tussen Wim Albus en Jan
van Huizen kende een vroegtijdig einde. Nadat Wim goed uit de
opening kwam, verloor ook hij een stuk. Jan profiteerde hier optimaal van en
maakte het vakkundig af.
De volgende partij, die tot een einde kwam, was die tussen Arie Bliek en Wim Noordermeer. Beide spelers openden goed en het
middenspel begon. Maar, net als bij de vorige partijen, ook hier werd een stuk
verspeeld. Arie was hier het slachtoffer van. Hij speelde nog wel door maar moest tenslotte de
overwinning toch aan Wim laten.
Naast mij speelde Jan van Baardwijk tegen
Frits Wilschut. Ook hier werd de opening goed gespeeld. Het werd een gevecht in
het middenspel. Door de complexe stelling zag Frits over het hoofd dat hij
materiaalverlies zou lijden. Hij gaf direct op. Tijdens het naspelen waren er
misschien toch wat mogelijkheden, die Frits nog had kunnen proberen om de partij
gelijk te trekken.
Michiel Landman speelde tegen Fred van
Wieringen. Het werd voor beide spelers een moeilijke maar ook mooie partij. Het ging lange tijd gelijk op, maar toen Fred zijn koningspionnen naar voren speelde
ontstond er een onoverzichtelijke situatie, waarbij Fred werd verrast door Tg8.
Michiel kon hierbij een pion winnen en zijn torens beter in stelling brengen.
Met een pion achter begon Fred met een centrumpion op te rukken naar de
achterste lijn. Michiel kon dit ternauwernood tegenhouden en met zetherhaling
werd het remise. Ook hier werd er nagespeeld. Ernst-Jan gaf aan dat Michiel met
pionnen aan beide kanten van het bord gewonnen stond. Fred kwam hierdoor dus goed
weg!
De laatste partij was die tussen Sheila de Jonge en Leo Stelloo. Het werd een partij om van te smullen. Zeker na de partij werden er door o.a. Jan van Dam en Ernst-Jan diverse mogelijkheden
bekeken. Na een goede opening en een dicht middenspel en met ieder een loper
gericht op de koningsstelling pakte Sheila een pion op f2. Het spel stond vanaf
hier in vuur en vlam. Het leek erop dat Leo mat niet kon ontwijken, maar hij
zag nog een oplossing. Nu moest Sheila weer oppassen dat zij niet mat werd
gezet. Dit ging over en weer. Toen de rook was opgetrokken werd er tot remise
besloten.
Mede hierdoor is dit de nieuwe stand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten