Ronde 35

Dankzij de Europese verkiezingen was de speelzaal bezet op de donderdagavond en werd uitgeweken naar de vrijdag. Helaas had het schaakgebeuren een belangrijke overeenkomst met die verkiezingen: in beide gevallen lag de opkomst ver onder de 50% zodat het beide avonden maar stilletjes bleef in de Van Galenzaal.

Eigenlijk zou je kunnen zeggen, dat er nòg een overeenkomst was want, ook weer in beide gevallen, de belangrijkste partijen waren het eerste klaar, immers, wie wilde stemmen wachtte niet tot het laatst. Maar richten we ons zoveel mogelijk op het schaken, waarbij, naast alle eerder genoemde misère, toch ook een lichtpuntje was want spelers, die normaliter meestal verhinderd zijn op de donderdag kwamen nu spelen.

Eigenlijk veel te snel was het over voor Bonne Faber tegen Ernst-Jan Pluim Mentz. Ging de opening zelfs wat beter voor Bonne, op een gegeven moment dacht hij, na enig afruilwerk, ook de dames te kunnen ruilen en dan een mooie vrijpion op de zesde rij te krijgen. Ernst-Jan kon nog wel een mataanval proberen op te zetten, Bonne meende echter in eerste instantie dat die aanval niet door zou kunnen zetten. Maar, na alles nog eens goed op een rijtje gezet te hebben bleek hij minstens een stuk kwijt te raken hierbij en dat vond hij veel te veel van het goede tegen de "multi-kampioen" van De Pionier.

Ook de partij tussen Jan van Huizen en Jan van Dam was sneller afgelopen dan van te voren verwacht. Jan van Dam ontwikkelde eigenlijk eerst zijn damevleugel en liet daarbij zijn koning in het centrum staan. Dit wist zijn tegenstander af te straffen door z'n e-pion (niet gehinderd door pionnen van z'n opponent op de rijen er naast) op te laten marcheren tot de zesde rij waardoor er een aantal dingen dreigden! Allereerst mat (de witte dame stond al op de f-lijn), dan de heel moeilijk te ontwikkelen koningsloper van zwart en tenslotte die in z'n hemd staande koning. Die koning begon noodgedwongen aan een mars naar (halverwege) de a-lijn en werd daar tenslotte totaal van zijn vrijheid berooft door een perfecte samenwerking tussen de witte dame en beide torens.

Het werd al gezegd, de aanwezigheid van Rik Verheij kon als een lichtpuntje worden gezien, hoewel hij zelf niet veel verwachtingen had van zijn spelpeil op het moment. Dat kon hij aantonen tegen Leo Stelloo, waarvan hij normaliter relatief makkelijk zou moeten kunnen winnen. Rik had het al gezegd, zijn schaakvermogen van het moment zou best wel eens wat aan een opknapbeurt toe kunnen zijn, hoewel daar tegen Leo in eerste instantie niet al te veel van was te zien. Er werd een betere stelling opgebouwd en op termijn zou die opbouw winst op moeten kunnen leveren. Maar Leo wist zich goed te verdedigen en Rik wist z'n aanval geen nieuwe impulsen meer te geven. Zoals van hem bekend werd Leo met een grote achterstand in tijd opgezadeld, waardoor hij, met de moed der wanhoop, op een gegeven moment remise aanbood. Rik echter wilde nog even doorspelen, wist echter toch niet die gewenste gewonnen stelling te bereiken. Maar toen Leo's tijd zo ongeveer op was bood Rik, heel sportief, zoals Leo ook toegaf, zelf remise aan want "zo wil ik toch niet winnen" gaf Rik als reden.
Jan van Baardwijk staat (te) laag op de ranglijst en daar zou hij tegen Arie Bliek aan kunnen werken. Maar dan moet hij geen materiaal af gaan ruilen als hij beter staat, immers, dan wordt zijn slagkracht ook drastisch minder. Maar eerst had hij al een kwaliteit ingeleverd toen Arie een vervelend paard in het centrum plaatste en Jan vond dat dit dier daar niet hoorde te staan. Jan zag dus de manier, om weer eens een punt te halen, niet en bood, toen zijn tijd ook beduidend minder werd dan die van Arie, maar remise. Maar Arie, normaliter al geen persoon voor remise, weigerde vrij pertinent, hoewel hij hierna nog wel moeite had om de winstweg te vinden. Eigenlijk hielp Jan hem daar ook nog bij want hij overzag de winst, die er toch nog voor hem weggelegd zou zijn! Maar dat bleek pas bij de analyse achteraf. Toch wist Arie het punt uiteindelijk nog binnen te halen en staat jan nog weer lager op de lijst.
Tenslotte mocht ook Dik Roeffel weer eens worden verwelkomd. Daarvoor werd hem Trudy Angeneind als tegenstander aangeboden. Dik zette zijn materiaal in hun onderlinge partij net iets beter neer dan Trudy, wat hem, gaande de partij, materiaalwinst opleverde. Maar Trudy vind dat een partij pas is afgelopen als één van beide partijen opgeeft. Zodoende wist Dik zijn voorsprong in materiaal steeds meer te vergroten totdat het mat voor Trudy niet meer te voorkomen bleek.

De stand na ronde 35.