Alweer de laatste schaakavond van seizoen '14-'15 en deze avond kreeg meteen een feestelijk tintje want de club werd verrast met het zich aanmelden van een (nieuwe) belangstellende! Hij kan meteen ervaring opdoen als hij mee komt spelen met het zomeravondschaak (het ZAS), dat in de zomermaanden juli en augustus zal gaan worden gespeeld.
Zou het Ernst-Jan Pluim Mentz gaan lukken zijn al enige tijd geleden behaalde clubkampioenschap nog meer glans te geven door ook zijn laatste clubpartij van het seizoen te winnen? Aan voorzitter Fred van Wieringen de taak dit te verhinderen. Maar Ernst-Jan had al binnen 10 zetten het gevoel, dat hij een makkelijke overwinning zou scoren want Fred leek het bord te gaan zien als slachtbank en zichzelf als het spreekwoordelijke makke schaap. Of was het zijn bedoeling zijn tegenstander zand in z'n ogen te strooien? Als je dan kijkt hoe het tenslotte is gegaan, dan moet je toch kiezen voor de tweede mogelijkheid. Maar daar zag het eigenlijk niet naar uit, de zwarte koning bleef nooddruftig in het midden staan en er werden een aantal penningen opgericht. Toch wist Fred nog steeds het vege lijf te redden. Op zeker moment had hij zelfs een stuk kunnen winnen (voor hem helaas maar voor één zet), gelukkig voor hem zag hij het dan komende familieschaakje, waardoor hij dus zijn dame zou zijn kwijtgeraakt wegens de wet dat een gepend stuk een slechte verdediger is. Toch wist Ernst-Jan, na het nodige diepe gepeins, een tot tevredenheid stemmend vervolg te vinden en maakte hij een kwaliteit buit. Fred bleef uiteraard nog een poosje tegenspartelen, toch kon hij Ernst-Jan niet van de schitterende 100%-score afhouden: 25 partijen gespeeld en 25 partijen gewonnen. Hulde!!
Om tenslotte de tweede plaats definitief in bezit te krijgen moest Jan van Dam winnen van Alex van Wieringen. Dat wil wel eens makkelijker gezegd zijn dan gedaan en Jan boog zich dan ook regelmatig diep in gedachten over de stelling. Maar vooral Alex had veel tijd nodig om tot een goed plan te komen. Dat bleek tenslotte een beetje weggegooid te zijn voor hem toen hij op een gegeven moment een stuk weggaf en dus ook de partij.
Jan van Huizen bleek verrast dat hij was ingedeeld tegen Arie Bliek. Tot dan toe was hij steeds druk bezig geweest met het nakijken van de (proef)examens, die de jeugd had moeten maken, dus begon hij wat later aan zijn eigen opgaven tegen Arie. Daarbij kwam Jan op een gegeven moment met nogal wat materiaal drukken op de koningspositie van Arie, die daar niet de goede reactie op wist te vinden. Met een leuk torenoffer op g7 brak Jan tenslotte de stelling open en enkele zetten later moest Arie dan ook opgeven.
Het zou een moeilijke avond worden tegen Ben Blakmoor voor Sheila de Jonge. Ben kwam met zijn pionnen opzetten in het centrum en Sheila kreeg met een vervelende penning van een paard te maken. Dat paard werd tweemaal aangevallen en alleen door de dame gedekt. Er waren twee mogelijkheden om nog erger tegen te gaan: ze kon het paard nogmaals (met haar andere paard) dekken of toch het gepende paard wegspelen met dameaanval. Ze koos voor de laatste mogelijkheid, waarbij ze daarna een toren kon slaan. Dat leek haar toch minder goed dus, na dameruil, nam ze de loper, waarmee haar dame was geslagen, terug. Hierna speelde Ben het nog heel voorzichtig, het resultaat, winst voor hem, veranderde er niet meer door.
Je zou, vooral achteraf, zeggen dat de partij van de avond gespeeld werd tussen de twee grootverbruikers van bedenktijd, Jan van Baardwijk en Leo Stelloo. Alle andere partijen waren dan ook "al lang" afgelopen toen zij nog zaten te "zweten" over goede zetten. Was Jan eigenlijk te voorzichtig in zijn spel door nauwelijks over de middellijn te komen? Hoe dan ook, Leo raakte steeds tevredener over zijn stelling en hij stond zelfs wat voor in bedenktijd. Tenslotte, als een soort klap op de vuurpijl, de vlag van Jan viel terwijl Leo nog een dikke minuut over had. Je zou het bijna met hoofdletters willen vermelden: Leo heeft op tijd gewonnen!
Dan Casper Verbeek. Voor het eerst in zijn Pionierbestaan moest hij tegen Peter Derrez spelen en beiden waren vrij snel uit de theorie. Casper liet waarschijnlijk wat te lang zijn dameloper niet ontwikkeld, dus werd Peter sterker op de zwarte velden. Dat werd tenslotte ook een beetje de reden voor de nederlaag van Casper.
Frits Wilschut deed weer zijn uiterste best tegen Wim Noordermeer, hij wist zelfs een dreigende dameaanval het hoofd te bieden. Er ontstond tenslotte een paardeindspel met beiden evenveel pionnen. Maar Frits wist niet het goede veld voor zijn paard te vinden, zodat Wim tenslotte enkele pionnen en wat later de partij wist te sprokkelen.
Dan de taak aan Trudy Angeneind om de geïnteresseerde nieuweling Hans Nonhof een beetje op zijn gemak te stellen bij De Pionier. Maar eigenlijk deed ze dat te goed, Hans kreeg een prachtige aanval op de koningsvleugel en wist daarbij tenslotte de koning van Trudy mat te zetten.
De slotstelling van het seizoen is als volgt.
Jan van Huizen bleek verrast dat hij was ingedeeld tegen Arie Bliek. Tot dan toe was hij steeds druk bezig geweest met het nakijken van de (proef)examens, die de jeugd had moeten maken, dus begon hij wat later aan zijn eigen opgaven tegen Arie. Daarbij kwam Jan op een gegeven moment met nogal wat materiaal drukken op de koningspositie van Arie, die daar niet de goede reactie op wist te vinden. Met een leuk torenoffer op g7 brak Jan tenslotte de stelling open en enkele zetten later moest Arie dan ook opgeven.
Het zou een moeilijke avond worden tegen Ben Blakmoor voor Sheila de Jonge. Ben kwam met zijn pionnen opzetten in het centrum en Sheila kreeg met een vervelende penning van een paard te maken. Dat paard werd tweemaal aangevallen en alleen door de dame gedekt. Er waren twee mogelijkheden om nog erger tegen te gaan: ze kon het paard nogmaals (met haar andere paard) dekken of toch het gepende paard wegspelen met dameaanval. Ze koos voor de laatste mogelijkheid, waarbij ze daarna een toren kon slaan. Dat leek haar toch minder goed dus, na dameruil, nam ze de loper, waarmee haar dame was geslagen, terug. Hierna speelde Ben het nog heel voorzichtig, het resultaat, winst voor hem, veranderde er niet meer door.
Je zou, vooral achteraf, zeggen dat de partij van de avond gespeeld werd tussen de twee grootverbruikers van bedenktijd, Jan van Baardwijk en Leo Stelloo. Alle andere partijen waren dan ook "al lang" afgelopen toen zij nog zaten te "zweten" over goede zetten. Was Jan eigenlijk te voorzichtig in zijn spel door nauwelijks over de middellijn te komen? Hoe dan ook, Leo raakte steeds tevredener over zijn stelling en hij stond zelfs wat voor in bedenktijd. Tenslotte, als een soort klap op de vuurpijl, de vlag van Jan viel terwijl Leo nog een dikke minuut over had. Je zou het bijna met hoofdletters willen vermelden: Leo heeft op tijd gewonnen!
Dan Casper Verbeek. Voor het eerst in zijn Pionierbestaan moest hij tegen Peter Derrez spelen en beiden waren vrij snel uit de theorie. Casper liet waarschijnlijk wat te lang zijn dameloper niet ontwikkeld, dus werd Peter sterker op de zwarte velden. Dat werd tenslotte ook een beetje de reden voor de nederlaag van Casper.
Frits Wilschut deed weer zijn uiterste best tegen Wim Noordermeer, hij wist zelfs een dreigende dameaanval het hoofd te bieden. Er ontstond tenslotte een paardeindspel met beiden evenveel pionnen. Maar Frits wist niet het goede veld voor zijn paard te vinden, zodat Wim tenslotte enkele pionnen en wat later de partij wist te sprokkelen.
Dan de taak aan Trudy Angeneind om de geïnteresseerde nieuweling Hans Nonhof een beetje op zijn gemak te stellen bij De Pionier. Maar eigenlijk deed ze dat te goed, Hans kreeg een prachtige aanval op de koningsvleugel en wist daarbij tenslotte de koning van Trudy mat te zetten.
De slotstelling van het seizoen is als volgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten