De Pionier 1-Ridderkerk 1 en ronde 12

Al een week eerder was deze wedstrijd begonnen met remises aan de borden 1 en 4, waar Ben Blakmoor toen verslag over gedaan heeft. Daarom had Ernst-Jan Pluim Mentz nu zijn handen ietsje meer vrij om verslag te doen van wat er deze avond allemaal gebeurde in de Van Galenzaal.

Aan bord 2 speelde de tegenstander van Jan van Dam verrassend de Nimzowitsch-variant (3 ….;Pf6) van de Philidor. Voornamelijk door de Rellstab-variant (4 dxe;Pxe4 5 Dd5) niet meer gespeeld door GMs. Ondanks dat Jan op zet 5 de theorie niet meer volgde, stond hij een paar zetten later toch een pion voor, door in een combinatie de pion op c7 mee te snoepen. Hij won nog een paar pionnen maar Wim gaf pas op toen zijn loper werd opgesloten op h2.

Aan bord 3 werd Scandinavisch gespeeld maar welke variant heb ik niet gezien. Het stond de hele partij gelijk, maar in een dubbelpaardeneindspel koos Jan van Huizen voor een passieve koningszet, wat gevaarlijk voor hem had kunnen worden als zijn tegenstander geen remise aanbood omdat het toch al 4.5-2.5 stond.

Rik Verheij speelde aan bord 5 de Kalashnikov-variant (4 ….;e5) van het Siciliaans, wat lijkt op de iets bekendere Sveshnikov maar dan zonder 4 ….;Pf6 5 Pc3 Er werden wat stukken afgeruild zodat er een halfgesloten stelling (alleen c-lijn open) ontstond met D+T+P en ongelijke lopers. De open lijn werd gesloten door stukken en Rik kreeg een prachtige loper op d4. Hierdoor werd, samen met het paard, in een combinatie een centrumpion gewonnen. Toen Jelle in het eindspel van D+L met zijn dame binnendrong om eventueel eeuwig schaak te geven, zag Rik mat in 3. De loper verliet zijn mooie veld om mat te geven op f2.

Ben Blakmoor speelde Frans aan bord 6, maar Bas speelde op zet 2 geen d5 maar Pc6. Na een normale zet zoals Pf3 of Pc3 zou Ben via een transpositie in een normale variant komen, dus d5 is de enige zet om de vreemde zetvolgorde van zwart af te straffen. Ben speelde dit dan ook, maar het werd een nogal rommelige struktuur met ook nog eens tegengestelde rochades. Het enige plan is dan eigenlijk een koningsaanval, waarbij de snelste wint. Ik denk dat Ben het allemaal niet zag zitten en hij sloeg een pion aan de verkeerde kant. Dit zou de aanval van zwart alleen maar hebben geholpen als het niet direkt een dame zou kosten. Ben besloot echter opzij te gaan met zijn koning en daardoor mat toe te staan; hij gaf een zet later op.

Aan bord 7 koos Fred van Wieringen voor de Rauzer-variant van het Siciliaans, maar wisselde zet 4 en 5 om, zodat wit de Maroczy (c4) kon spelen. Fred koos hierna voor een Scheveningen opstelling, maar misplaatste zijn witte loper. Zijn tegenstander deed eigenlijk alles goed in de eerste 20 zetten en speelde al zijn stukken naar de optimale velden. Bas zal het idee gehad hebben iets te moeten ondernemen op zet 21, maar ipv f5 voor te bereiden gaf hij een pion weg met e5. Fred stond meteen gewonnen, maar het duurde nog een tijdje voor hij nog een pion won en af kon wikkelen naar een ongelijk lopereindspel met dus 2 pionnen voor. Dit was niet zo heel moeilijk om te winnen, maar hij speelde al zijn pionnen naar dezelfde kleur als zijn loper met remise als een logisch gevolg.

Na een wel erg ongebruikelijke zetvolgorde (1.e3) stond er na de zesde zet gewoon de ruilvariant van het Slavisch op bord 8 bij Alex van Wieringen. Hij won al snel een pion en toen nog één en dat ging zo door tot hij er 5 voorstond. In plaats van nog een zesde pion te pakken ruilde hij de dames en kwam zo in een gewonnen eindpel met een L tegen P. Marc won nog wel een paar pionnen terug door listige paardvorkjes, maar de winst van Alex kwam nooit echt in gevaar.

INTERN

Sheila de Jonge won snel van Wim Albus, door met haar dame een loper op g3 te slaan, die verdedigd werd daar een gepende pion op f2.

Ik won zelf vrij snel van Peter Derrez met het Morra-gambiet, omdat Peter dacht dat hij tijd had voor de zet a6. Maar na een paardoffer op f6 was het duidelijk dat hij een tempo tekort kwam om het offer aan te nemen. Dit weigeren kostte een kwaliteit en toen hij een paar zetten later nog een stuk zou verliezen gaf hij op.

Rob van Wijgerden had, in tegenstelling tot Ben in het team, in zijn stelling met tegengestelde rochades wel het juiste plan en was hard op weg Arie Bliek mat te gaan geven. Arie was nog niet eens begonnen met de aanval, toen Rob al klaar stond met al zijn stukken en pionnen gericht op de zwarte koning.  De h-lijn werd gevaarlijk geopend door op g6 te slaan en mat kon eigenlijk niet uitblijven. Helaas had Rob, in zijn haast een aanval op te zetten, na de lange rochade vergeten zijn koning veilig naar b1 te spelen. De schrik was groot toen er een gedekte (door Dd8) loper op g5 verscheen, die de witte dame op f4 aanviel.

Trudy Angeneind bleef iets te lang met haar koning in het centrum tegen Wim van Schie. Er dreigde een aftrekschaak met een paard en even later verdween er een dame van het bord.

Jan van Baardwijk won ergens materiaal, maar Tim Albus maakte het hem nog best moeilijk. Toen Jan damewinst of mat miste stond Tim nog maar 1 pion achter, dus er was nog van alles mogelijk. Maar Jan wist het toch nog af te maken in zijn voordeel.

Wim Noordermeer tegen Frits Wilschut was een gelijk opgaande partij. In het eindspel bleef echter, na een afruilcombinatie, een paard van Frits over dat helemaal alleen in de stelling van Wim stond. Deze had geen enkele uitweg meer, maar kon wel  geruild worden tegen 2 pionnen. Dat bleek uiteindelijk voldoende voor winst voor Wim.

Al deze partijen geven een nieuwe stand na ronde 12.