Op deze ronde was voor de meeste partijen één woord bijzonder toepasselijk: snel. Toch was het geen snelschaakavond! Ook bleek er eventjes een vreemde eend in de bijt, barman Yury wilde ook wel eens een potje spelen, hoewel daarbij de vrolijkheid wel overheerste.
Bij de partij tussen Ben Blakmoor en Rob van Wijgerden had het kenmerkende woord helemaal betekenis. Ze hadden de partij nog maar amper opgestart of Rob verslikte zich al in een offer op f2. Dat kostte hem behoorlijk materiaal en ook de lust om door te spelen. Dus gaf hij op, waar de oneven zijnde Leo Stelloo zich heel tevreden mee toonde, nu kon hij nog wat sparren tegen Ben.
Ook Ernst-Jan Pluim Mentz en Jan van Baardwijk deden het woord eer aan. Al binnen 10 zetten leek de stelling een puinhoop, bij Ernst-Jan was het echter wel berekend. Zijn kort gerocheerde koning kon in geen velden of wegen meer een beschermende pion ontdekken, die waren allemaal weggerend om aanvalslijnen te openen. En omdat Jan's koning zich ook zeker niet op zijn gemak voelde in dat spervuur van aanval bleek het ook hier eigenlijk snel gedaan.
Jan van Dam kon ook al snel profiteren van een grove onoplettendheid van Bonne Faber. Nadat deze even was gaan controleren of Yury zich weer naar zijn werkterrein had begeven en meteen ook maar iets te drinken had meegenomen, was bij hem het gevoel voor gevaar even helemaal verdwenen. Daarom rocheerde hij, waar een centrumpion ongedekt stond. Hoewel het hem wel twee tempi kostte liet Jan zich dit ongewilde cadeau goed smaken! Er ontstond hierna nog wel een interessante partij, Bonne wist zijn achterstand echter niet meer goed te maken, hoewel hij wel als één van de laatsten de pijp aan de toevallig ook aanwezige Maarten gaf.
Wim Noordermeer wilde ook deze bus niet missen en raakte snel een stuk achter in zijn partij tegen Jan van Huizen. Ook maakte hij het Jan daarna niet echt meer moeilijk om het punt binnen te slepen.
Sheila de Jonge wilde blijkbaar wat genieten van haar partij tegen Frits Wilschut. Ze probeerde een loper te offeren op h6 om een aanvalslijn tegen de zwarte koning te krijgen, daar had Frits eerst geen zin in. Maar wat later deed hij het toch maar. Maar nu leek Sheila echter te gaan zondigen tegen een regel van de koningsaanval: als het niet doorslaat, dan stukken erbij halen. Dat had ze kunnen doen middels haar (tweede) paard dat op f3 stond. Maar ze liet de koningsaanval even voor wat 'ie was en probeerde wat anders. Hierdoor kwam Frits weer wat meer in z'n spel en kreeg nog redelijke kansen. Maar uiteindelijk trok hij toch aan het kortste eind.
Ger Croonenberg had ook vrij snel winnend voordeel weten te krijgen tegen Trudy Angeneind. Maar hij wilde Trudy blijkbaar nog een poosje laten sudderen en gaf wat materiaal terug, er wel voor uitkijkend, dat zijn pionnenmeerderheid op de damevleugel ongeschonden bleef. Tenslotte bracht die hem toch de overwinning.
De nieuwe stand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten