Heersend clubkampioen Ernst-Jan Pluim Mentz heerste opnieuw, nu over Ben Blakmoor, hoewel het hem wel de nodige moeite moet hebben gekost. Zo op het oog hebben beiden enigszins dezelfde speelstijl, ook Ben wacht rustig op een openingetje en laat het dan op het eindspel aankomen. Hij kreeg nu de (half)open a-lijn, kon daar echter weinig mee beginnen. Het spel verplaatste zich wat meer naar de centrale velden, stuk na stuk werden de officieren afgeruild en wat restte was een pionneneindspel, waar beiden er evenveel van overhielden. Maar één van de boertjes van Ernst-Jan had geen enkele soortgenoot van Ben meer te duchten zodat Ben's koning daar de handen aan vol had. Hierdoor had de monarch van Ernst-Jan z'n handen vrij om zich te bekommeren om de verdere pionnen van Ben. Het kostte nog even wat tijd, tenslotte werd de gewenste winst een feit.
Minstens evenveel moeite had Jan van Dam met Wim Noordermeer. Hier kan, in grote lijnen, hetzelfde verhaal op worden losgelaten als hierboven geschetst. Ook hier werd het meeste materiaal geruild, hoewel Jan eigenlijk wel steeds de betere kansen behield. Toch leek Wim redelijke kansen op een remise te krijgen en daarbij maakte hij waarschijnlijk een foutje want op een gegeven moment zag hij opnieuw een dame tegenover zich op het speelveld verschijnen. Hierna was het natuurlijk snel voor hem afgelopen.
Ook snel afgelopen was de partij tussen Bonne Faber en Simone 't Mannetje. Na een aantal redelijk normale openingszetten sloeg Simone op d4, een voor haar toch wel voordelige ruil verwachtend. Maar Bonne verstoutte zich tot het offeren van een stuk, een offer, dat wel aangenomen moest worden. Het kostte Simone de dame voor 3 lichte stukken, zodat er nog in ruime mate kansen bleven. Ze probeerde echter haar beide paarden de witte wei in te sturen, waar ze meer had moeten doen met de f-lijn. Nu kwam Bonne aangerend met z'n h-pion, die tenslotte zijn zwarte collega van g7 meenam in het doosje. Nu was de h-lijn helemaal open voor vileine zaken, daar wachtte Simone maar niet meer op en al voor de klok van negen had ze de rest van de avond vrij.
Even spannend dus, langer spannend werd het tussen Michiel Landman en Alex van Wieringen. Michiel leverde op zeker moment een stuk in, zijn kansen werden daardoor eigenlijk niet aan banden gelegd. Hij wist een pion naar h6 te manoeuvreren en zijn dame steeds te laten lonken naar de lange zwarte diagonaal. Alex liet zich echter ook niet de kaas van het brood eten en wist uiteindelijk zijn dame op die diagonaal te krijgen. Hierna ontstonden nog wel enkele randgevechten, het pleit was echter wel beslist in het voordeel van Alex, vooral door dat extra stuk.
Sheila de Jonge had meer moeite met Ger Croonenberg dan verwacht. Opnieuw (en dat wordt zo langzamerhand haar handelsmerk) probeerde ze een aanval op de koning van Ger op te zetten, Ger was alert genoeg om haar niet al te grote kansen te bieden. Maar het lukte hem blijkbaar niet om die alertheid de hele avond vast te houden, op een gegeven moment wist Sheila dan uiteindelijk haar behaalde voordeeltjes te gelde te maken.
Trudy Angeneind speelde weer een hele leuke partij tegen Leo Stelloo maar Leo wist desondanks toch het betere van dat spel te krijgen. Maar hij had wel de nodige moeite om zijn achterterrein vrij van invallers te houden. Trudy's dame vatte namelijk op zeker moment post op f7. Helaas voor haar aanval bleek dit het enige stuk, dat echte problemen kon creëeren en - in zijn bedachtzame stijl - Leo wist zijn betere spel toch wel door te zetten en tenslotte het volle punt te scoren.
De stand na ronde 31 is hier nu te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten