zondag 14 april 2013

Extern en ronde 29



De laatste externe avond van het seizoen was er niet zoveel mogelijk in de interne competitie: het eerste team en het viertal traden in het strijdperk. Het eerste ontving 8 willige dame's uit Dordrecht en het viertal kwam hen misschien wel tegen, onderweg naar Sliedrecht.
Eerst dan maar eens naar het viertal gekeken, ze misten Ger Croonenberg omdat deze wedstrijdleider "moest" zijn bij de wedstrijd De Pionier 1-De Willige Dame 2. Voor hem in de plaats had teamleider Leo Stelloo in Bonne Faber opnieuw een willige vervanger gevonden.
Ruim op tijd, ondanks het uit de omliggende dorpen op te halen spelers, arriveerde het viertal in Sliedrecht. Daar bleek de speelzaal van de Sliedrechters niet meteen de meest ideale die men ninnen het RSB-gebied tegen kan komen. Het was er bij tijd en wijle behoorlijk rumoerig en bijna had één van de Pioniers bingo behaald, alle cijfers kwamen er luid en duidelijk door. Ook de ruimte aan de tafel was niet om er over naar huis te schrijven, zo het al mogelijk zou zijn geweest een schrijfblok naast het bord te krijgen. Ook de vrij constante loop van en naar de naastgelegen bar hielp niet mee voor de concentratie. Maar dit alles werd ruimschoots gecompenseerd door de gezellige ontvangst en behandeling van de gasten! Ook was het tweede team van IJsselmonde aanwezig en tegen hen gedroegen de Sliedrechters (tenminste hun derde team) zich minder gastvrij. Althans, wat hun 7-1 nederlaag betreft! Sliedrecht 3, gefeliciteerd met jullie kampioenschap en succes volgend seizoen in de tweede klasse. Misschien dan wel tegen De Pionier 1??
Maar voor het Pionierviertal was het prille begin van deze wedstrijd niet al te florissant want, eigenlijk veel te snel, schudde Trudy Angeneind haar tegenstander aan bord 4 al voor de tweede keer de hand, ditmaal niet ter verwelkoming, maar om hem te feliciteren met de partijwinst.
Dit was echter niet het enige nadeel dat dit team overkwam. Want. bijna op hetzelfde moment, had Bonne Faber ook op kunnen geven aan bord 1. Deze partij had eigenlijk een ongebruikelijke opening en toen de zwartspeler al op zet 6 met een heel gedurfd, maar feitelijk ook heel onjuist, stukoffer het bord als het ware in vuur en vlam zette, raakte Bonne - brandweerman hoorde vroeger blijkbaar niet tot zijn toekomstwensen - voor een poosje het spoor bijster. Bijvoorbeeld, in plaats van meteen het geofferde stuk te nemen (wat zei Wilhelm Steinitz vroeger ook weer over gambieten?) meende hij de ontstane problemen het beste het hoofd te kunnen bieden door eerst het tweede zwarte paard van het bord te nemen. Op zich nog niet foutief, nu kostte het wel een toren en 2 pionnen tegen 2 paarden en een pion. Rekenkundig natuurlijk in evenwicht, het lukte Bonne echter om zo weinig bewegingsruimte aan zijn stukken te verlenen, dat het hem tenslotte nog een loper ging kosten. Zo'n beetje op dat moment gaf Trudy er de brui aan. Om toch nog een beetje spel te houden offerde Bonne nu (na dameruil) de loper voor een half open torenlijn richting de zwarte koning. Hier wist de Sliedrechter klaarblijkelijk niet voldoende tegenspel aan te bieden want een poosje later bleek de stelling zo in zijn nadeel te zijn verandert dat hij alles uit de kast moest halen om niet mat te gaan! Het lukte wel om dat tegen te gaan, hij moest er wel de loper voor teruggeven en plotseling leken de rollen omgedraaid. Vooral de nog voorhanden zijnde hoeveelheid bedenktijd telde mee in het nadeel van de zwartspeler en dit zal hem waarschijnlijk tenslotte ook de das hebben omgedaan. Hij verloor nog bijna al zijn materiaal en toen zijn vlag viel had Bonne nog zo ongeveer een half uur over.
Intussen hadden zijn beide nog niet genoemde teamgenoten hun partij beiden al met remise af weten te sluiten, hoewel beiden gedurende hun gevecht voor die remise een mooie winstkans hadden gemist. Voor Frits Wilschut aan bord 3 lag die kans op het moment, dat zijn tegenstander middels het opspelen van zijn f-pion naar f4 hem de kans bood zijn loper op e4 met de dame te nemen en die loper stond alleen gedekt door de dame. Maar hierna had Frits schaak kunnen geven met z'n paard, op d2, zodoende het aloude familieschaak in de stelling te brengen. Maar of dit uiteindelijk de winst op zou hebben geleverd is natuurlijk toch moeilijk te zeggen. Maar misschien bracht Frits zijn tegenstander toch wel in problemen, een aantal zetten later deed deze namelijk een remiseaanbod, wat door Frits werd aangenomen.
Op dat moment had Leo Stelloo aan bord 2 al heel wat achter de rug met zijn partij. Zijn tegenstander meende op een gegeven moment voordeel te kunnen bereiken met een paardzet naar de voor hem gevaarlijke zone op het vijandelijke terrein. Het leek hem ook voordeel op te gaan leveren, echter Leo vond de weerlegging en had daarna ook stukwinst kunnen bereiken door eerst het genoemde paard te slaan en daarna zijn andere paard in veiligheid te brengen. Maar Leo zag blijkbaar een aantal beren in de verte het zebrapad oversteken en meende er verstandig aan te doen eerst dat andere, niet aangevallen, paard af te ruilen tegen een loper. Toch voelde hij zich niet helemaal gelukkig in zijn spel en toen zijn buurman Frits remise aannam bood hij dit dan ook maar aan. Er ontstond nog enig heen en weer gepraat onder de Sliedrechters of dit aanbod al of niet aangenomen moest worden. Uiteindelijk werd beslist om het wel te doen, zodat de wedstrijd tenslotte in het vijfde gelijke spel voor de Sliedrechters eindigde.
Het wedstrijdformulier zag er toen zo uit:
 
  Sliedrecht 1443 - De Pionier 1322 2-2
1 André van Dieën 1471 - Bonne Faber 1672 0-1
2 Hans Dubbeldam   - Leo Stelloo 1398 ½-½
3 Jan Veenis 1524 - Frits Wilschut 1274 ½-½
4 Jan Kraayeveld 1334 - Trudy Angeneind 942 1-0

Het thuisfront had inmiddels ook niet stilgezeten, hoewel dit slechts 3 interne partijen en een oneven speler opleverde. Dat lot trof ditmaal Wim Noordermeer en hij kon constateren hoe Jan van Baardwijk wist te winnen van Michiel Landman en hierdoor een fraaie plaats op de ranglijst bezet. Ben Blakmoor lijkt weer helemaal terug na het houden van een sabbatical periode en dat bewees hij nu aan Arie Bliek. Ook Jan Straatman wist te winnen en Sheila de Jonge werd hierbij zijn slachtoffer. Maar ook het eerste Pionierteam speelde een laatste wedstrijd en wierp daarbij relatief buurclub De Zwarte Pion 1 uit Middelharnis een laatste strohalm toe door met 5½-2½ van de andere degradatiekandidaat, De Willige Dame 2, te winnen. Hierover heeft Frans Troost beloofd een verhaal te schrijven. Dat gaat dan als volgt:
Op 11 april kregen we als laatste wedstrijd in het seizoen 2012-2013 het Dordtse  “De Willige Dame” op bezoek. Stonden er voor De Pionier alleen nog maar de eer en persoonlijke resultaten op het spel, we zijn/waren al veilig voor degradatie en promotie zat er ook niet meer in, voor DWD 2 ging het om het echie.  Bij (zwaar) verlies kon De Zwarte Pion uit Middelharnis de voorlaatste plaats aan DWD 2 overdragen en zou DWD 2 degraderen.  Qua rating en historie is DWD 2 een lastige tegenstander, jarenlang draaiden ze hoog mee in de 2e klasse maar dit seizoen in een loodzware poule lagen de kaarten anders.  Na de gebruikelijke plichtplegingen gingen de 16 schakers van start.  Als eerste kon er een resultaat op het notatieformulier behaald worden aan het 8e bord.  Hier speelde Frans Troost tegen Teus Slotboom jr.   Het werd een zeer open partij waarin op een gegeven moment volgens de omstanders eerst Frans, daarna Teus, daarna Frans, daarna weer Teus en daarna Frans gewonnen stond, ook volgens de analyses achteraf. Maar Rybka dacht hier  later anders  over en beschouwde de partij als min of meer gelijkopgaand.  Alles draaide om een c-pion die Frans kon winnen  en het tijdstip waarop hij die kon winnen. De computer met al zijn gigabytes vond zelf dat de pion helemaal niet gepakt moest worden; toen Frans deze wel pakte kreeg hij in no-time een fikse aanval met de zware stukken over zich heen en dreigde continue loperverlies.  Teus had echter ook een zwakheid, er dreigde steeds mat “achter de paaltjes” en indirect kon de loper worden gedekt door de mogelijkheid van een dubbele aanval.  Het werd uiteindelijk remise door zetherhaling. Aan bord 7 speelde Jaap Santifort tegen Han van Gorkom; de opening was gelijkwaardig, Jaap had wel een dubbelpion op de g-lijn en een open h-lijn maar als de toren nog op h8 staat is dat te overkomen.  In het middenspel  probeerde Han met zijn dame in het centrum stukwinst te forceren maar de dame werd teruggedrongen, terug haar hok in, zelfs naar veld c1. De gerocheerde koning stond nog op g1; als je een paard op e2 krijgt ben je spekkoper.  Om dit te voorkomen had Han een loper op f3 staan, niks aan de hand voor Han, maar dan moet je je loper niet weghalen en dat gebeurde, dameverlies en verlies van de partij waren het resultaat.  Zonder  dit dameverlies had het toch ook heel moeilijk voor Han geworden, Jaap was bezig een zware aanval op te bouwen die grote kans op succes bood. Een bordje hoger was Jan van Huizen tegen Cor Paans bezig  en dit werd een “zenuwenpartij”. Jan kon een pion op de 7e rij krijgen, alleen kon die niet het laatste stapje maken naar promotie en hij werd  er zelfs af gehaald.  Ondertussen was Jan ook nog in tijdnood gekomen en kwam er een onduidelijk eindspel op het  bord. Toen kwam er een situatie op het bord met een gevalletje van een “dolle toren”  en werd er tot remise besloten.   We vervolgen het verslag met hetgeen aan bord 5 gebeurde. Jan van Dam was op pionnenjacht gegaan en kwam er ook eentje voor. Het had echter wel zijn prijs want de ontwikkeling van Jan was verre van ideaal en tegenstander Wim de Graaf had de ruimte en de velden in zijn bezit.  Jan was gedwongen om zijn dame af te ruilen tegen een toren en een paard, iets wat later weer werd teruggewisseld. Met deze gelijke stand bood Wim remise aan bij Jan, volgens de regels moest hij echter eerst nog een zet doen. Bleek deze zet zowat de slechtste te zijn die er gedaan kon worden  en Jan nam de remise nu niet aan, de partij was bekeken en winst voor Jan. Buurman Fred van Wieringen  zat ernaast en maakte zich meer zorgen om zijn eigen partij. De partij kwam langzaam op gang maar Fred kreeg stukje bij beetje meer ruimte  en een prachtaanval  die resulteerde in een dreiging van mat in 2; zover kwam het niet  Johan Went gaf op in tijdnood toen hij een toren weggaf.  De enige partij die deze avond werd gespeeld en die geheel terecht in remise eindigde was die van Ad van der Ree tegen Pieter Sandijck,  Ad kreeg gedurende de partij het loperpaar tegen zich maar zijn paardenpaar stond goed opgesteld en was minstens even sterk. Naar elkaar wederzijds aan de tand te hebben gevoeld  en wat trucjes te hebben uitgeprobeerd werd er terecht tot remise besloten.  Aan bord 2 had Rik Verheij de tegenstander met de hoogste rating. Hans Berrevoets wilde niet meewerken aan een leuke avond voor Rik. De opening verliep stroef voor Rik, hij kwam er wat ongelukkig uit maar kon een eindspel met ongelijke lopers bewerkstelligen.  Het oplossen van de probleempjes gedurende de wedstrijd kostte echter  veel tijd en dit werd Rik ten langen leste noodlottig; in tijdnood gaf hij een pion en de partij weg.  Aan bord 1 werd wraak genomen door Ernst-Jan. Tegen kopman Henk van Gemerden  probeerde hij een trucje met twee verbonden pionnen in het centrum, die flink naar voren kwamen.  Het trucje werkte echter niet en dan heb je meteen een stelling, die eerst gerepareerd moet worden voordat er verder gebouwd kan worden. Henk van Gemerden plaatste toen ook een remise aanbod maar Ernst-Jan wilde eerst nog eens kijken wat erin de stelling kon zitten.  Min of meer vanuit het niets gaf Henk een stuk weg en de partij was direct afgelopen.
Na deze 5,5 – 2,5  winst op de De Willige Dame 2 is De Pionier 1 op de 4e plaats geëindigd,  Overschie en met name CSV waren deze keer te sterk en ook Spijkenisse is boven ons geëindigd.  Er had echter toch meer in gezeten blijft de gedachte.  Met name tegen Overschie en ook CSV waren we op een gegeven moment de bovenliggende partij,  maar kwam het er net niet uit.  Volgend seizoen hebben we weer een nieuwe kans!

Hierbij dan het wedstrijdformulier:
 

De Pionier 2 1787 - De Willige Dame 2 1729 5½-2½
1 Ernst Pluim Mentz 2086 - Henk van Gemerden 1848 1-0
2 Rik Verheij 1820 - Hans Berrevoets 1915 0-1
3 Ad van der Ree 1795 - Pieter Sandijck 1685 ½-½
4 Fred v.Wieringen 1716 - Johan Went 1812 1-0
5 Jan van Dam 1772 - Wim de Graaf 1705 1-0
6 Jan van Huizen 1689 - Cor Paans 1535 ½-½
6 Jaap Santifort 1760 - Han van Gorkom 1661 1-0
8 Frans Troost 1658 - Teus Slotboom 1672 ½-½
 
Door dit alles is er ook een nieuwe competitiestand bereikt in ronde 29

Geen opmerkingen:

Een reactie posten