Ronde 7

Vrij onverwacht, maar we hebben een nieuwe lijstaanvoerder! Maar er gebeurden nog meer onverwachte zaken zoals tussen beiden op de voorgrond van bijgaande foto. En opnieuw is De Pionier al in de eerste ronde van de RSB-beker uitgeschakeld. Maar dat lag meer in de lijn der verwachtingen.

Elk jaar opnieuw doet een viertal Pioniers een poging zo ver mogelijk door te dringen in de RSB-beker. Steeds echter werd men in de eerste ronde (officieel ditmaal de tweede ronde) gekoppeld aan een op papier (veel) sterkere tegenstander, een fenomeen, waar de meeste verenigingen in de lagere klassen ook regelmatig mee te maken hebben. Maar dat maakt deze competitie aan de andere kant ook leuker. Daarom vertrok het bijna sterkste op te stellen Pionierteam dinsdagavond 23 oct. welgemoed naar Dordrecht om daar in actie te komen tegen het twee klassen hoger spelende viertal van de gelijknamige club. De reis er naar toe kende ook enige problemen wegens verkeersopstoppingen, zodat driekwart van het team wat later aankwam. Dat was echter al doorgegeven en de Dordtenaren waren zo sportief om te blijven wachten. Wat de wedstrijd betreft, daar zouden de spelers zelf het beste iets over kunnen vertellen, hier daarom wat in de wandelgangen opgedane vertelseltjes.

Door het ratingverschil binnen het Pionierviertal is de gemiddelde rating wat opgeschroefd omdat er een 2000+ speler meespeelt, waar misschien in Dordrecht jaloers naar werd gekeken. Maar, in tegenstelling dus tot dat van de Pioniers, gaf het Dordtse gemiddelde een veel betere blik op de sterkte van het team. Alle resultaten geven ook een afspiegeling van het verschil, hoewel ieder zijn huid zo duur mogelijk heeft weten te verkopen. Pas in de periode, waarin (heel) vroeger nog afgebroken mocht worden, werden de partijen beslist. Dus geen van de spelers hoeft zich te schamen voor het behaalde resultaat! Het resultaat werd tenslotte als volgt:
 

	Dordrecht	1919	-	De Pionier	1842	3-1
1	Piet Pluymert	1983	-	Ernst Pluim Mentz	2086	0-1
2	Jan-Willem Versloot	1962	-	Ad van der Ree	1795	1-0
3	Victor Koppelaar	1882	-	Jan van Dam	1772	1-0
4	Johan v.d.Griend	1848	-	Fred van Wieringen	1716	0-1

Met dit resultaat in de achterzak kwamen 3 van de 4 bovenstaande Pioniers ook op donderdagavond hun partij spelen. Ad was afwezig omdat hij de volgende avond vooruit zou spelen voor de volgende wedstrijd van het eerste team, uit tegen Spijkenisse 3, daarom drie avonden in één week van huis voor het schaken wat te veel van het goede vond. Overigens, die vooruitgespeelde partij eindigde in remise.

Ernst-Jan en Fred werden tegen elkaar ingedeeld, waarbij Fred probeerde zijn allerbeste schaak boven te halen. Dat lukte boven verwachting, hoewel de dame van Ernst-Jan wel vervelende dingen ging dreigen op Fred's damevleugel. Maar Fred leek nauwelijks geïmponeerd en maakte een pionnetje buit in het centrum. De loper, die dit feit had gepleegd, werd aangevallen en opnieuw bleef Fred uiterlijk de rust zelve. Hij had zijn dame als verdedigend stuk op zijn tweede rij geplaatst, waar ze meteen ook een aanvallende rol ging spelen omdat de f-lijn, waarop ze zich bevond, verder vrij was. Hier werd de nog resterende toren, die op a8 nog niets had gedaan, achter geplaatst en Ernst-Jan verzonk in diep gepeins, uiteindelijk gevolgd door een handdruk. Want wat bleek hem? Zowel met een schaak op f2 als met een schaak op f1 zou het mat zijn omdat de koning slechts naar h1 zou kunnen en dan mat zou gaan achter zijn palen. Er kon slechts één van die beide velden worden gedekt, dus mat in één of mat in twee. Hiermee is Fred dus de nieuwe koploper geworden!

Bonne Faber mocht proberen of hij een puntje af zou kunnen snoepen van een speler van bovenstaand team, m.a.w., hij werd gekoppeld aan Jan van Dam voor een partij. Daarin wist hij redelijk uit de voeten te komen tegen Jan's openingsbehandeling, sterker nog, toen Jan zijn dame wat te snel in het spel bracht kwam Bonne aan de goede kant van de te verwachten score te staan. Maar dat betekent lang niet altijd dat een partij ook door die speler wordt gewonnen. Zo ook hier want Jan wist zijn positie goed te verbeteren en toen zijn loper op f5 verscheen en vanuit daar boze blikken richting Bonne's koning op b1 ging werpen was het in hogere zin al uit. De c-lijn was namelijk half open, daarop zou een toren verschijnen, terwijl Jan's dame een perfect veld ging vinden in g6. Deze drie aanvallers wist Bonne nog het hoofd te bieden maar het vierde stuk (een paard, dat niet van b4 afgehouden kon worden) was er te veel aan en na 40 zetten en "een schaak der wrake" moest Bonne tenslotte toegeven dat Jan de partij in zijn geheel toch beter onder controle had gehad.

Jan van Huizen mocht het gaan proberen tegen Rob van Wijgerden (op de achtergrond van de foto zitten ze aan het begin van hun partij). Het ging lange tijd gelijk op, toen Jan echter een stuk wist te winnen vond Rob het meteen genoeg en gaf de strijd op.

Maar, het werd in de aanhef al naar voren gebracht, aan dezelfde tafel ontspon zich een heroïsch gevecht tussen Wim Noordermeer en Jan van Baardwijk. Zoals van hem bekend verbruikte Jan erg veel tijd, waardoor hij op een gegeven moment bijna een heel uur minder overhield dan Wim. Die had bijna zijn hele hebben en houden in de strijd gegooid en leek op een gegeven moment aan het langste eind te gaan trekken. Maar dat leek dan weer buiten de waard Jan gerekend. Jan's tijd raakte beperkt tot zo'n 3 minuten en Wim ging toen erg veel tijd verbuiken om zijn winstweg goed uit te kunnen stippelen. Dat bleek nog best wel moeilijk en Jan kreeg zijn kans op de damevleugel met een pionnendoorbraak, die hem inderdaad een dame opleverde. Wim's koning stond bij zijn h-pion, die inmiddels de zesde rij had bereikt. Maar, met een dame tegen zou dat te weinig moeten zijn. Toch liep het nog anders want, met zijn vlag op vallen, probeerde Jan om Wim mat te zetten. Hij had er echter verstandiger aan gedaan om Wim's laatste pion te slaan en zodoende nog een remise uit het vuur te slepen wegens Wim's gebrek aan matpotentieel. Maar toen.......viel Jan's vlag!

Leo Stelloo ging sparren met Frans Houtbraken. Het leek zo nu en dan wel wat op een gezelligheidsonderonsje, Leo wist er zijn hoofd toch nog goed bij te houden en eiste tenslotte het volle pu(o)n(d)t voor zich op.

Jannes van Halen werd opnieuw opgehaald om zijn partijtje toch nog mee te blazen. Het lijkt hem toch goed te doen en het blijft de bedoeling hem dit uitje nog mogelijk te maken. Maar je merkt aan alles dat het wel steeds moeilijker voor hem wordt. Tegen Ger Croonenberg moest hij namelijk na een lang gevecht zijn wapens strijken.

Tenslotte nog een partij met een groot ratingverschil: Trudy Angeneind mocht proberen of ze voldoende mogelijkheden wist te vinden om Michiel Landman beentje te lichten. Ze zal het zelf van te voren al wel verwacht hebben want ze kon geen gaatje vinden in Michiels verdediging, terwijl dat andersom wel het geval was. M.a.w., puntje voor Michiel.

Ook kon er nog een vervolg gemaakt worden met ronde 1 van de interne beker want Frits Wilschut en Arie Bliek waren beiden aanwezig. Omdat Arie zich nog net in groep 2 had weten te nestelen en Frits zijn kunsten moet vertonen in groep 3, kreeg Arie minder tijd toebedeelt dan Frits. Maar dat bleek onvoldoende voor Frits om de volgende ronde te bereiken, Arie won beide partijen en mag het in ronde 2 proberen.

De stand na ronde 7
Ronde 7