De Pionier 2-De IJssel 3 en ronde 10

Het leek er wel een beetje op, dat er een prettige wind woei in de Pionierspeelzaal. Hoewel, de tegenstanders deze avond klaagden wel een beetje over de warmte en ze ondervonden ook een behoorlijke tegenwind. Hoe zag teamleider Ad van der Ree deze zaken? Ook intern verrassingen, terwijl de loting voor de tweede bekerronde werd verricht door oud-voorzitter Jan Straatman.

Op donderdag 10 november speelde ons tweede een tuiswedstrijd tegen De IJssel 3.

De openingsfase verliep vrij rustig. Alleen aan bord 1 werd geprobeerd om Ben Blakmoor te verrassen met een wat onbekende opening.

Aan het tweede bord, waar Bonne Faber met wit speelde, waren de spelers vrij vlot klaar. Na een hoop geruil, direct na de openingsfase, speelde zwart te laat b7-b5. Hierdoor kwam Bonne best goed weg. Er werd al snel tot remise besloten, wat waarschijnlijk wel terecht was.

Aan bord 1 had Ben inmiddels het antwoord gevonden op de wat ongebruikelijke opening van Arie. Ben, met zwart spelend, kreeg een vork en won daarmee de kwaliteit. Toen hij even later via de c-lijn binnendrong in de witte stelling streek Arie de vlag.

Ook Wim Noordermeer was goed bezig aan bord 6. Met wit spelend zette hij direct druk op de zwarte stelling. Na wat geharrewar in het centrum en veel geruil stond er ineens een stelling met een stuk tegen een pion in het voordeel van Wim. Zijn tegenstander, probeerde nog een soort fort op te bouwen. Maar Wim maakte het keurig af, 2½-½, in ons voordeel.

Toch was de westrijd nog lang niet gespeeld. Toen Frans Troost, spelend aan bord 5, dan ook kwam vragen of hij het remisevoorstel hem gedaan mocht aannemen, moest ik daarom ook adviseren om door te spelen. Er waren nog te veel partijen die alle kanten konden opgaan.

Michiel Landman speelde aan bord 4 tegen een rustige partij. Lotte kreeg daar met zwart een licht initiatief. Maar Michiel ving de aanval rustig op, ruilde de dames af en ineens zat Lotte met een zwakke c-pion. Die ging er dan ook af.  Michiel molk het kleine voordeeltje goed uit en Lotte moest, na hevig verzet, opgeven. Nu was de stand 3½-½. Het begon er voor ons goed uit te zien.

Maar Jan Straatman moest zich nog stevig verdedigen aan bord 3.

Sheila de Jonge speelde een duizelingwekkende partij aan bord 7.

Arie Bliek verloor de kwaliteit aan bord 8.

De strijd bij Frans Troost aan bord 5 stond nog steeds gelijk.

Het eerst besliste Sheila de strijd. Ze speelde met zwart en haar tegenstander won twee pionnen. Maar Sheila dreef de dame van Frank in een ongunstige positie. Die dame kwam er een beetje verloren bij te staan. Vervolgens offerde Sheila een loper om de aanval op de koning van Frank in te zetten. Daarna speelde ze haar toren naar de koningsvleugel en lanceerde een mataanval. Helaas overzag ze daarbij toen een mat-in-één. Maar gelukkig voor haar moest wit de dame inleveren en kwam zijn koning op de tocht te staan. Er volgden nog heel wat zetten (natuurlijk gespeeld voor het publiek!?), maar Sheila won. Het was wat je noemt een romantische partij, eigenlijk wel dé partij van de avond.

De winst was nu binnen: 4½-½.

Gelukkig voor ons verspeelde de Moordrechter aan bord acht tegen Arie weer de kwaliteit. Plotsklaps stond Arie goed en ook stond hij ook ruim voor in tijd. Peter ging dan ook door zijn klok.

De partij van de twee Fransen werd uiteindelijk toch remise. Even dacht Frans Dubois nog in te breken in de zwarte stelling. Maar onze Frans posteerde zijn paard op de juiste plaats en bracht op tijd zijn koning naar het centrum.

Tot slot bleef de partij aan bord 3, van Jan, met zwart spelend, nog over.

Jan moest zich verdedigen tegen een aanvallende Huibert. Dit deed Jan prima, ineens stonden er twee torens in van wit. Wit lanceerde toen nog een soort wanhoopsoffensief. Maar ook dat loste Jan goed op. In verloren stand gaf Huibert op, mede omdat zijn vlag was gevallen.

De slotstand werd 7-1. Een klinkende overwinning voor ons dus.

	De Pionier 2	1538	-	De IJssel 3	1460	7   -1
1	Ben Blakmoor	1705	-	Arie Macdaniël	1588	1   -0
2	Bonne Faber	1653	-	Aad van der Meer	1475	½- ½
3	Jan Straatman	1496	-	Huibert Looren de Jong	1569	1   -0
4	Michiel Landman	1616	-	Lotte van der Wouden	1364	1   -0
5	Frans Troost	1616	-	Frans Dubois	1479	½-  ½
6	Wim Noordermeer	1479	-	Ton van Smirren	1286	1   -0
7	Sheila de Jonge	1413	-	Frank Penders		1   -0
8	Arie Bliek	1329	-	Peter Koolmees		1   -0

                                     (met dank aan Ad van der Ree)    

Intern konden er nog een vijftal partijen worden gespeeld. Enkelen nog afwezig omdat er de volgende avond voor de RSB-beker moest worden gespeeld. Dat ging minder goed voor de vier Pioniers. Winst was er daar voor Ernst-Jan Pluim Mentz, verlies voor Jan van Dam, Jan van Huizen en Alex van Wieringen. Alle vier hadden ze (veel) minder Elo-punten, 3-1 verlies is daarom geen schande.

De avond hiervoor dus speelden Ernst-Jan en Jan van Huizen tegen elkaar. Daarbij leek Ernst-Jan de overhand te krijgen, vooral door open lijnen naar Jan's koningsstelling. Maar Ernst-Jan sneed zich bij het afmaken blijkbaar behoorlijk in zijn vingers, "plotseling" bleek Jan gewonnen te hebben. Had hij ook geprofiteerd van de in de aanhef genoemde wind?

Ook moeilijk had Leo Stelloo het tegen Jan van Baardwijk. Jan had daarbij een stuk van Leo geslagen, dat hij op zich terug kon slaan. Maar het paard, waarmee hij dat zou moeten doen was de hoognodige verdediger van veld h2 (anders zou hij daar mat gaan), Leo accepteerde dus het stukverlies, probeerde nog enige tijd de bierkaai naar zijn hand te zetten en legde zich tenslotte toch neer bij de nederlaag.

Dik Roeffel wist lange tijd stand te houden tegen Simone 't Mannetje. Toch kwam hij achter te staan, waarbij Simone een tweetal schitterende vrijpionnen op de damevleugel kreeg, gesteund door beide torens en tegengehouden door beide torens en de koning. Je merkt het al, Dik kwam in zetdwang en moest tenslotte het mode hoofd buigen.

Het leek er op, dat Mehdi Potters goede kansen kreeg tegen Wim den Heijer. Maar Wim wist zich keurig te verdedigen en Mehdi durfde niet alles op alles te zetten om tenslotte misschien toch te verliezen. Daarom werd remise overeengekomen.

Dan nog een partij tussen Ger Croonenberg en Frits Wilschut. Analoog aan het vaak snellere spel van Ger duurde ook deze partij niet zo lang. Toch had Frits daarbij enkele slechtere zetten gespeeld en moest daarom opgeven.