HHC ronde 2

Als je tijdens het maken van een foto je camera beweegt krijg je een onscherpe foto. Zo ook bij deze ronde. In die ronde weer enkele nieuwe gezichten. Althans, Pioniers die de eerste ronde nog hadden overgeslagen maar nu toch weer zin kregen in een potje schaak. Nog een enkeling te gaan!?

Kampioen Thomas Ammerlaan had zich weer op de koppositie genesteld en die positie moest hij nu verdedigen tegen Maurits Leentvaar. Uiteraard heeft hij daar het nodige over te vertellen en laten we kijken wat hij heeft te vertellen: Objectief gezien zou je mijn opening niet al te best kunnen noemen, maar ik was redelijk blij met het resultaat, want het resulteerde in een vrij dynamische positie. Zeker na zet twaalf met 12. b4 kun je al zien dat het een hele interessante partij kan worden:

Een beetje in de stijl van de Benkögambiet (waar zwart een pion offert met b5) en net als die opening was dit geen makkelijke positie. Maurits speelde cxb4 13. exd4 exd4 14. De2 Lg4 15. h3 Le5 16. Pbd2 Lc5 17. Pb3 b6 waarna zwart eigenlijk al verloren staat. Lc5 was al een dubieuze zet, sinds het lijkt dat het de pion verdedigt, maar niets is minder waar. Na b6 kon ik namelijk 18. Pfxd4 spelen, waarna het duidelijk is dat zwart verloren staat:

De loper heeft nu de toren op a8 in het vizier en Maurits zag niks beters dan 18. ... Lxd4 19. Pxd4 Pxd4 20. Lxd4 O-O  21. Lxf6 gxf6  22. Lxa8 Txa8 23. Df3 Dd8 waarna ik een kwaliteit voor stond en een betere pionnenstructuur had en na 24. Te4 Tc8 25. Th4 Kg7 26. Df4 Dh8 had ik ook nog meer activiteit en leek de partij zo goed als over. Ik moest het mijzelf helaas weer erg moeilijk maken met 27. Te1 Tc5 28. d4 Txc4 29. Txe6 fxe6:

Was het torenoffer nodig? Nee (Dd2 was de correct voortzetting), maar ik vond het te mooi om niet te spelen en als ik De4 speelde was het nog goed geweest ook. Ik maakte echter mijn eerste blunder van de partij met 30. Dd6 waarna ik de enige zet miste die zwart terug in het spel bracht, namelijk De8. Nu is het niet helemaal duidelijk hoe wit verder moet spelen en het leek zelfs heel even verloren voor mij na 31. Tg4+ Kf7 32. Df4 Dc6:

Tc1+ gevolgd door Th1 (of Dh1 mat) dreigt en ik kan niet De4 spelen, sinds dat eindspel verliest. Gelukkig zag ik de enige manier om de partij door te spelen met 33. Kh2! Tc1 34. d5! waarna ik precies genoeg tijd had om de pion op h6 te nemen, met exd5 35. Dxh6 (Df5 was misschien makkelijker geweest) d4. De positie was nu ultra scherp en ik kwam ook nog laag in de tijd (een minuut of 10) te zitten en dus was het niet zo gek dat ik een fout ging maken. 36. Dh7+ Ke6 37. Te4 (hier had ik 37. Dg8+ moeten spelen, waarna Ke5 38. Db8+ Kf5 39. Tf4+ Ke6 40. Dg8+ Ke5 41. Db8+ Ke6 een repetitie is) Kd5! 38. Df5+ Kc4 en de koning weet te ontsnappen! In paniek speelde ik maar 39. g4 Dd6+ 40. Kg2, waarna ik moest hopen op een blunder van zwart:

40. ... Kc3 was al misschien onnodig, maar het is wel een logische zet, sinds d3 d2 d1=Q niet te stoppen lijkt. 41. Te6 (een zet die Maurits over het hoofd zag, maar nog niks aan de hand) Dd8 (Dc5 was ook een goede optie) 42. Db5 (een zet die verliest, maar alleen na a5!) Df8 (wit is weer terug in het spel) 43. Dd5 (waarna d3 44. Te3 Kb2 45. Dxd3 Dc5 46. Te2+ Ka1 de enige manier voor zwart is om überhaupt nog een kans op remise te hebben, ongelofelijk genoeg) Tb1 en dit was de blunder waar ik op hoopte. 44. Tc6+ en de d-pion valt en de koning heeft alleen een toren als verdediging wat bij lange na niet genoeg is. De partij eindige na 44. ... Kb2 45. Dxd4+ Kxa2 46. Tc2+ Ka3 47. Dd3+ b3 48. Da6+ Kb4 49. Tc4 mat

Na dit uitgebreide relaas door Thomas de beurt aan Fred van Wieringen, die ook enkele partijen van commentaar voorziet: Michiel Landman en Peter Leentvaar hadden beiden hun eerste partij gewonnen en mochten nu tegen elkaar spelen. De opening ging gelijk op maar naar mate de partij vorderde nam Peter het initiatief en won hiermee een pion. De dame van Peter kwam gevaarlijk op de h-lijn te staan. En de torens vielen de pionnen van Michiel aan. En weer sneuvelde een pion. Toen Peter dreigde met schaak de dames te ruilen gaf Michiel op. Peter had immers twee pionnen extra. Bonne Faber en Fred  mochten weer eens tegen elkaar spelen. Vorige partijen waren altijd spannend, zo ook nu. De opening was voor Bonne. Die zette grote druk op de d6 pion van Fred. Deze werd door hem ternauwernood verdedigd. Hij viel daarna pion e4 van Bonne aan.

Bonne had even niet door dat de pion met te weinig stukken werd verdedigt. Fred kon deze veroveren en de partij langzaam tot zich toe trekken. Hij schoof het centrum dicht en de stukken van Bonne kregen steeds minder ruimte. Bonne hield het voor gezien en feliciteerde Fred met de overwinning.

Hierna dan Hans van Calmthout tegen Duncan Peltenburg, wat op voorhand eigenlijk wel een uitgemaakte zaak leek. Maar niets bleek minder waar, Duncan hield prima stand en Hans leek op een ijzeren muur te botsen. Totdat hij een mogelijkheid zag in het centrale deel van het bord en daar zijn

pijlen op richtte. Zwart heeft zojuist 35 Pf5-d4 gespeeld, er dreigt dus een kleinigheid op e2. Maar met 36 Td1 en zwart nog drie minuten op de klok, gaat het spel nu over tot een grote ruil op c6. 36..Pc6x 37 bc6x Lc6x 38 Td1-c1. Au, er hangt een loper. Zwart gebruikte zijn resterende 2,5 minuut en speelde 38..g5 39 Tc6x – Tc6x beter en taaier b.v...Tb7, verdediger houdt zo veel mogelijk stukken op het bord. 40 Pc6x en wit won eenvoudig het eindspel. Maar dan wel met opgeheven hoofd voor Duncan! Weer een snelle partij was tussen Wim Noordermeer en Jan van Dam. Heel snel wist Jan zijn tegenstander in de houdgreep te nemen, wat dus verlies voor Wim betekende. Een tweede partij voor Peter Derrez en een eerste voor Jan van Baardwijk. Dat leek niet helemaal naar de wens van Jan te gaan want hij verloor een stuk maar kreeg daar wel twee pionnen voor terug. Die twee pionnen bleken vrijpionnen te worden op de koningsvleugel en ook een doorn in de ogen van Peter. Dus bood hij remise en dat aanbod werd door Jan aangenomen. Nog zo'n snelle partij en wel tussen Martijn van Dam en Jacques Kokshoorn. Hier zal Jacques met weinig plezier aan terugdenken mocht hij dat nog doen. Al zo'n beetje binnen het uur konden beiden het pand verlaten maar Martijn dan wel met een punt op zak. Dan Julian Krabbendam tegen Sheila de Jonge. Beiden hadden hun eerste partij verloren en zouden dus wel op beter hopen. Het werd al vanaf het begin een moeilijke partij voor Sheila want haar damepaard kwam in problemen en werd afgeruild met een

dubbelpion op de a-lijn tot gevolg. Snel hierna wist Julian een pion te winnen middels dameschaak en aanval op de a-toren. In bijgaande positie speelde Julian zijn dame naar c4 maar naar f5 was iets beter, 

vooral om de veiligheid van de zwarte koning in te perken. Sheila speelt haar toren nu naar g6 waarna de volgende stelling op het bord komt:

De zwarte toren gaat nu naar h6 en wit biedt met Dc6 dameruil. Volgens de computer zou Pxe6 (+4.1) een betere zet zijn dan de tekstzet (+3.2): - Pxe6;Txe6 - a4;Te7. "Uiteraard" ruilt zwart de dames maar is daardoor wat meer aanvalskracht kwijt. Naar het lijkt een beetje uit wanhoop slaat Sheila even later op f4, waar een zet als Lb3 er beter uitziet. Natuurlijk had Julian nu de toren moeten slaan maar hij kiest voor Txd8+, met misschien de gedachte "ik sta toch al gewonnen". Misschien had Sheila in het geval van Lxf4 wel opgegeven, immers, die andere toren hangt ook en Txd8+ blijft toch nog wel in de stelling: - Lxf4;Ld7  - Lxh6;Lxc6 - Txd8+ en wit staat een toren voor. Maar ook nu geeft Sheila even later op in de volgende stelling:

Nu nog drie partijen en daar heeft Fred nog iets over te analiseren: Dan de partij tussen Frits van der Veeke en Leo Stelloo. De opening ging gelijk op. Echter zag Frits een aanval op pion f2 over het hoofd. Leo sloeg de pion met zijn dame met schaak. Ook een paard van Leo stond op de koningsstelling van Frits gericht. Leo kon al snel de koning van Frits schaakmat zetten. Ellen Akershoek speelde een prima partij tegen Michael Smalheer. Met goede zetten wist ze materiaal te veroveren. Na veel afruil had Ellen een dame, loper en twee pionnen. Michael had een dame en vier pionnen maar Ellen stond gewonnen. Het probleem van Ellen is helaas dat ze niet weet hoe ze de partij moet afmaken en ze gaf pardoes op. Wat erg jammer was, want Michael had al rekening gehouden met een verliespartij. Misschien was een remisevoorstel beter geweest. De partij tussen Timo van Kesteren en Amine Mahjoubi heb ik niet gezien, maar hoorde dat deze snel was afgelopen in het voordeel van Amine. Na stukverlies gaf Timo op.
Dit waren alle partijen, nu dan nog een tussenstand van de huishoudelijke competitie.