Zodoende kan er niet voorbereid worden op een tegenstander en zijn een aantal partijen relatief snel klaar, waardoor er weinig informatie over kan worden gegeven. Zo kregen de koplopers van het afgelopen seizoen relatief makkelijke tegenstanders, kreeg Ernst Jan Pluim Mentz deze eerste ronde Kees Breen tegenover zich, wat dus een snelle winst voor hem betekende. Maar omdat beiden met hetzelfde Piogetal van start gingen leverde deze winst Ernst Jan het maximale aantal punten op. Dat gold ook voor Thijs van Dam, die ook snel de punten afhandig maakte aan Leo Stelloo. Verder had ook jeugdkampioen Tim van Huizen het, met zwart, makkelijk. Hij werd ingedeeld tegen nieuweling Frits van der Veeke, die - na jarenlange afwezigheid - de smaak weer te pakken had gekregen bij het ZAS en zijn lidmaatschap weer opnieuw in gang zette. Helaas voor hem wel met een verlies. Nog een groot verschil was er tussen Bonne Faber en Ellen Akershoek. Ook deze partij had het in zich om snel afgelopen te zijn, vooral toen Ellen de draad kwijtraakte aan het begin van het middenspel en daarbij een paard kwijt raakte. Maar ze rechtte haar rug en legde nog mooi spel op het bord, waar Bonne toch wat moeite mee had. Als je al een stuk voor staat zakt de concentratie een beetje weg en zo werd het nog een moeilijk gebeuren. Zodoende miste Bonne nog een mat in twee, hoewel de uitslag niet echt meer werd beïnvloed. Punt voor Bonne derhalve. Ook Frits Wilschut moest er aan geloven tegen Albert Bijzitter en Wilco Baartmans was ook niet opgewassen tegen Thomas Ammerlaan. Een laatste partij, waar niet al te veel van werd gezien was die tussen Julian Krabbendam en Michael Smalheer. Ook Julian besliste het al redelijk snel in zijn voordeel.
Maar er was ook al een remise en een enigszins onverwachte, tussen Dik van der Pluijm en Michiel Landman. Je ziet hen bij het begin van hun partij. Daarin probeerde Dik wel een voordeel te krijgen maar Michiel paste goed op zijn tellen en kreeg daardoor Dik zo ver dat hij remise bood. Wat meer aan elkaar gewaagd was de partij tussen Jan van Huizen en Jan van Baardwijk. Toch leek eerstgenoemde Jan al snel het betere van het spel te krijgen, hij zette zijn tegenstander behoorlijk onder druk. Daaraan bezweek deze tenslotte. Ook bezwijken onder de druk van een Jan deed Maurits Leentvaar. Tegen Jan van Dam wist hij lang stand te houden maar tenslotte moest ook hij erkennen, dat het niet ècht zijn avond ging worden en dus gaf ook hij een partij op. Een heel typische partij kwam op het bord tussen Fred van Wieringen en Hans van Calmthout. Daarin speelden de diagonaal b1-h7 en de f-lijn een grote rol. Daarlangs kwam de meeste druk te liggen, waarbij Hans de fout leek te maken zijn koning langs die diagonaal te willen verplaatsen. Hij sloeg daarbij een pion op kruispunt van diagonaal en lijn, met een loper, wat hij beter met z'n toren had kunnen doen. Nu kon Fred namelijk zijn loper van de witte velden tussenplaatsen met schaak, wat Hans noopte de partij op te geven.
Op dat moment waren nog twee partijen bezig en vocht Sheila de Jonge met alles wat ze in zich heeft tegen Baris Kinis. Gaande de partij had Sheila een kwaliteit weten te veroveren. Maar daarvoor had ze wel een drietal pionnen in moeten leveren. Dat leek niet heel erg omdat het nog resterende paard van Baris er af moest worden geslagen om mat te voorkomen. Want hierdoor kreeg Baris een triplepion op de g-lijn. Desondanks gingen die pionnen opmarcheren naar de overkant en had Sheila nog slechts een toren om dit tegen te gaan. Daarbij maakte ze de fout om die toren te offeren, zodat Baris eigenlijk een beetje ongehinderd een nieuwe dame kon halen. Het technische eindspel van koning en dame tegen koning alleen wist hij dan ook met winst af te sluiten.
Blijft dan alleen nog Martijn van Dam over en omdat er werd begonnen met een oneven aantal zette hij zichzelf in om het tegen alle verdere aanwezigen op te nemen. Zoiets kan, vooral aan het begin van de avond, tijdwinst opleveren want ieder is toch vooral met zijn of haar eigen partijopbouw bezig. Maar hoe meer partijen worden beëindigd, des te maar tegenstanders komen er. Zodoende wist Martijn zijn partij tot in de kleine uurtjes te rekken. Het kwam zelfs zo ver, dat zelfs de sterksten onder de verder nog aanwezigen Martijn geen verlies aan konden smeren. Hij was namelijk een toren voor gekomen en je kunt het dan wel aan Martijn overlaten om een dergelijke stelling tot winst te brengen!
Dit alles levert weer een nieuwe tussenstand op, met eerst nog de mededeling, dat de loting voor de IBC ook heeft plaatsgevonden en elders op de site is te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten