Een rustige voortzetting van de start van het seizoen. Toch zaten de nieuwkomers van deze avond niet de slaap van een lange zomerslaap uit de ogen te wrijven. En hopelijk ontwaken ook de resterende leden snel uit die slaap, volgende week is er immers al de belangrijke ledenvergadering, waar over een aantal zaken beslist zal gaan worden.
De aanwezige leden werden deze avond verrast met een consumptiebon van de de volgende dag 80 jaar wordende Frits Wilschut! Hoewel zoiets uiteraard een heugelijk feit is wijst het toch wel op het feit, dat de gemiddelde leeftijd van de leden helaas steeds hoger wordt, aanvoer vanuit de jeugdopleiding is er nauwelijks, studie en andere zaken om de vrije tijd aan te besteden eisen daarbij hun tol helaas. Door de jeugdafdeling wordt geweldig hun best gedaan in een poging het ledenbestand op te vijzelen, echter, na het verlaten van het lager onderwijs lonkt voor de meesten aan andere toekomst dan de denksport.Het eenmaal geleerde blijft natuurlijk wel enigszins hangen en kan op een later tijdstip tot opnieuw schaakplezier leiden. Daar moeten de schaakopvoeders zich maar aan vasthouden.
De ronde begon met een partij tussen de beide lijstaanvoerders van het moment, Sheila de Jonge en Martijn van Dam. Hierbij ontstond het gevecht in eerste instantie vooral op de damevleugel, waar Sheila probeerde voordeel te halen en Martijn eerst vooral op verdedigen leek aangewezen. Maar dat deed hij naar behoren en Sheila moest weer afdruipen. Martijn werd gevaarlijk met een vrije d-pion, waar steeds rekening mee moest worden gehouden. Hierna werd de strijd vooral gevoerd door de vier torens, met als uiteindelijk resultaat dat Martijn het punt mocht bijschrijven en nu dus de ranglijst aanvoert. Maar er liggen kapers op de loer!
De verrassing van de avond (althans op de borden!) was er tussen Frits van der Veeke en Jan van Huizen. Althans, toen de meeste andere partijen al waren afgelopen zaten deze beide Pioniers nog achter een stelling, die redelijk gelijkwaardig was aan die van de tegenstander. Maar ook in gelijkwaardige stellingen kan iemand wel eens het spoor een beetje bijster raken en dat overkwam Frits op zeker moment. Hij meende een goede zet met een paard te doen maar kwam even later van een koude kermis thuis, toen hem bleek dat Jan dat paard zonder problemen van het bord nam en er slechts een pion voor teruggaf. Maar het vechten zit Frits in het bloed en zonder blikken of blozen accepteerde hij zijn paardverlies en speelde "rustig" door. Hij kreeg daarbij nog kansen op de achterste rij met z'n dame en de mogelijkheid er een loper bij te halen. Jan had die mogelijkheid echter wel gezien en meldde dat hij dat met zijn dame wel onder controle kon houden. Maar Frits koos er voor om zijn dame weer naar zijn koningsstelling te spelen ter verdediging. Jan meende nu de partij af te kunnen maken met het slaan door de dame van de bekende h3-pion, met schaak en de gepend staande verdedigende g-pion. Maar Frits kreeg de kans hierbij nog een loper te arresteren en daarbij ook de dames te ruilen, waardoor een stelling overbleef met beiden 4 pionnen en ongelijke lopers. Jan probeerde nog wel met zijn koning naar het centrum te lopen om daar nog onrust te stoken, Frits echter hield nu alles goed in het oog en wist er dus een meer dan verdiende remise uit te slepen!
Als volgende is de partij tussen Ernst-Jan Pluim Mentz en Bonne Faber aan de beurt. Daarbij gebruikte de Pionierkampioen een openingssysteem, waarin Bonne zich blijkbaar niet zo thuis voelde, wat tot gevolg had, dat de contouren van het eindresultaat zich eigenlijk al snel begonnen af te tekenen. Maar in de fase na de opening bleek ook Ernst-Jan onvoldoende te weten hoe nu het beste verder. Maar helaas, als Ernst-Jan dat al niet goed genoeg weet, hoe moet dan een eenvoudige tegenstander dat wel weten?! Daar heeft hij dan een elektronisch "monster" voor nodig, wat dus tijdens schaakpartijen verboden is! Ernst-Jan had het voor elkaar gekregen een trio pionnen in het centrum te krijgen en daarmee rukte hij op naar de nog steeds op zijn startpunt staande koning van Bonne. Er werd een paard bij gehaald en Bonne speelde zijn dame, die in gevaar leek te komen, weg. In plaats daarvan had hij moeten rocheren, wat dan een kwaliteit gekost zou hebben, maar wel een betere stelling zou hebben opgeleverd. Nu werden er nog een loper en de dame bijgehaald, wat Bonne er toe bracht om de partij (terecht) op te geven.
Wim van Schie had, wat de partij betreft, geen compassie met zijn bijna jarige tegenstander Frits Wilschut. Binnen de kortste keren, zodat je eigenlijk al in de opbouwfase van je eigen partij zou moeten gaan kijken, had Wim Frits op de knieën weten te dwingen, iets, dat Frits maar één keer eerder in zijn lange leven had gedaan en daarbij had hij toen vrouwelijk gezelschap gehad! Nu moest hij dus Wim met z'n winst feliciteren.
Na een zomer zonder schaakbemoeienis was ook Rik Verheij weer wakker geworden met de gedachte, dat er ook nog zoiets bestaat als een schaakvereniging, waar je lid van bent. Dat bracht hem deze avond tegenover Michiel Landman en in een op het eerste gezicht weinig benijdenswaardige positie. Zijn koning kwam op een gegeven moment, bijna helemaal ontdaan van de beschermende pionnenketen, op c7 terecht en daar begon Michiel deze vorst te bestoken. Maar ook Rik was niet van gisteren, ook hij had dreigingen met dame en toren langs de b-lijn, ondersteund door een loper op de lange (zwarte) diagonaal. Dit alles natuurlijk gericht op het zwakke punt b2, waar de lang gerocheerde koning van Michiel zich bevond. Michiel leek het gevaar te kunnen bezweren na ruil van die genoemde loper tegen zijn paard door nu zijn dame op die lange diagonaal te posteren. Maar op zeker moment wist Rik die dame weg te lokken (of vergat Michiel eventjes het gevaar, waarin hij verkeerde) en nu was het mat niet ver meer. Michiel gaf dan ook op.
Peter Derrez speelde een mooie partij tegen Jan van Baardwijk en leek zijn tegenstander dan ook snel te overvleugelen. Hij wist een stuk en enkele pionnen buit te maken, terwijl Jan ook nog eens onder steeds grotere tijdsdruk kwam. Maar ook Peter ondervond druk, wat tot gevolg had, dat hij het eerder veroverde stuk plotseling zonder enige compensatie teruggaf. Maar de stelling was, dankzij zijn pionnenmeerderheid, nog steeds gewonnen, hoewel hij zich nog wel even achter zijn oren krabde om uit te vinden hoe er gewonnen zou moeten gaan worden. Maar dat probleem wist hij op te lossen en Jan zag dat ook in en gaf daarom de partij op.
De laatste partij voor deze avond is die tussen Ronald van Velzen en Jan van Dam. Aan het begin van het vorige seizoen zaten ze ook tegenover elkaar en die partij wist Jan redelijk makkelijk te winnen toen. Maar nu gaf Ronald meer tegenstand en ook hier waren de meeste andere partijen al afgelopen voordat Jan duidelijke winstkansen bleek te krijgen. Hij kwam met z´n dame opzetten op de koningsvleugel, waarbij een stukoffer op h3 leuke kansen leek te bieden. Maar Jan ging meer voor zijn pionnenmeerderheid in het centrum en kwam daarna met dame en loper opdringen. Dat leverde tenslotte ondekbaar mat op, wat op verschillende manieren bereikt kon worden. Ronald gaf op.
Volgende week dus de ALV, nu hier de nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten