Ronde 1

Vooral na - beter gezegd: tijdens - zo'n mooie zomer is het voor de meesten even wennen dat er weer een nieuw seizoen is begonnen. Dat was te merken aan de opkomst, slechts vier van de aanwezigen had niet meegespeeld met het ZAS. De eerste partijen gingen ook redelijk zoals verwacht, er was echter één verrassing.

Laten we dan ook maar direct met die verrassing beginnen. Als je bijgaande foto bekijkt lijkt hij er zich al bewust van te zijn. Aan alle te verwachten deelnemers aan dit nieuwe seizoen was per computer "at random" een startnummer gegeven, waarna via het Zwitsers de indeling werd gemaakt. Dat betekende dat Frits van der Veeke de witten aan ging voeren tegen Jan van Huizen, wat op voorhand niet onoverkomelijk voor Jan zou moeten zijn. Maar Frits is gekend voor zijn Haagse bluf en daaruit voortvloeiende verrassende zetten. Die kwamen dan ook op het bord tegen Jan, die er de nodige bedenktijd aan moest besteden om zijn stelling speelbaar te houden. Het verrassende van het spel van Frits was dat hij een bres sloeg in de koningsstelling van Jan en die bres gebruikte om Jan's koning onder druk te zetten. Die koning kwam terecht op h8, slechts beschermd door een paard op h7, dat dan weer werd aangevallen door de witte dame op h4 en een loper op e4. Jan had echter twee mooie torens op de f-lijn, die eveneens de nodige dreiging op de witte koningspositie uitvoerden. Jan's dame beschermde dat paard via de voorlaatste rij en hij wist tenslotte niet te voorkomen dat Frits schaak kon geven op d8, waar een toren tussengeplaatst kon worden maar nu kon Frits steeds op één van de velden op de diagonaal h4-d8 schaak blijven geven en zoiets noem je "eeuwig schaak" met remise tot gevolg. De vooruitziende (?) blik in de ogen van Frits is dus heel verklaarbaar!

Een eerste indeling tussen Ben Blakmoor en Fred van Wieringen roept geen grote vraagtekens op en op die manier gingen ze ook spelen. Het leek de kant op te gaan van misschien wel de favoriete uitslag van Ben (remise) maar Fred zag een voor hem prettiger oplossing, hoewel de beide pionnenstellingen wel behoorlijk dichtgeschoven waren. Hierbij kon Fred de dames ruilen, waarna hij een voordeel kreeg op de damevleugel, waaruit vrijwel zeker een nieuwe dame zou zijn ontstaan. Dat zag Ben ook en hij had er uiteraard geen zin in om zich te laten bewijzen dat Fred die dreiging er ook uit zou weten te halen. Winst voor Fred derhalve.

De eerste tegenstander voor Ernst-Jan Pluim Mentz werd Martijn van Dam. Martijn had geprobeerd zich goed op zijn tegenstander voor te bereiden door al zijn partijen bij de jeugd, eerder op de avond, te winnen. Maar zou dat voldoende zijn? Nee, al redelijk snel maakte hij een foutje door een pion op te spelen, die beter had kunnen blijven staan. Dergelijke kleinigheden is Ernst-Jan gek op en ook nu legde hij Martijn direct het vuur aan de schenen. Met een leuk loperoffer trachtte Martijn nog het tij te keren, daar trapte de Pionierkampioen echter niet in. Even later kwam een stuk van Martijn in de knoei, waar anders niet opzat dan het stuk weg te geven voor een pion. Hierna maakte Ernst-Jan het vakkundig af en legde Martijn nog eens uit, waar hij het verkeerd had gespeeld.
Jan van Baardwijk en Michiel Landman maakten er een interessant potje van, dat beide kanten op leek te kunnen gaan. Maar langzaam maar zeker wist Michiel met zijn materiaal binnen te dringen in de stelling van Jan. Die wist deze "invaders" niet af te stoppen, wat dus partijverlies voor hem ging betekenen.
Heel anders verliep het tussen Sheila de Jonge en Leo Stelloo. Hier duurde het heel lang, voordat het eerste materiaal van het bord verdween. "Zo heb ik het eigenlijk het liefst" zei Leo na afloop maar dat lijkt dan toch niet goed voor het gebruik van bedenktijd. Toch bleef dat lange tijd redelijk gelijk op gaan. Leo wist een gevaarlijke aanval op Sheila's koning op touw te zetten en dat ging haar grijze haren kosten. Toch wist ze het hoofd boven water te houden en zette zelf een gevaarlijke aanval op via de half open g-lijn. Toren op g1 en de dame daar ergens voor. Leo wist dat in eerste instantie op te lossen door een paard op g6 te plaatsen maar, helaas voor hem. dat bleek niet afdoende en Sheila brak door. Met de vlag bijna op vallen puntverlies voor Leo.
De eerste schaakavond van het nieuwe seizoen leverde geen problemen op voor Jan van Dam. Echter wel voor tegenstander Ronald van Velzen. Want Jan wist in redelijk snel tempo Ronald van een deel van zijn materiaal af te helpen. Tenslotte had Ronald nog alleen maar een koning en een vaststaande pion terwijl het bord nog bezaaid leek met wit materiaal. Punt dus voor Jan.
Het vorige seizoen was zo ongeveer geëindigd met een partij tussen Bonne Faber en Wim Noordermeer. Het nieuwe seizoen begon daar ook mee en de partij was nog maar net bezig toen Wim een redelijke fout maakte door een centrumpion te snel op te spelen. Meteen zag hij zijn fout in, wat te merken was aan het opspelen van een andere pion en het niet terugslaan. Maar het gevolg was dat Bonne enkele open lijnen tot zijn beschikking kreeg. Hij had de partij eigenlijk meteen af kunnen maken middels een dameschaak op h5, hij koos echter voor materiaalruil. Toch kwam even later Dh5 nog wel, wat Wim een stuk kostte. Er kwamen nog enkele schermutselingen op het bord, voor Wim werd het eigenlijk een kwestie van rekken van het onvermijdelijke. Toen even later de witte dame, via enkele logische zetten, met schaak op de b-lijn verscheen vond Wim het wel welletjes geworden, het zou in een paar zetten mat voor hem zijn geworden.
Als laatsten kijken we naar Casper Verbeek en Frits Wilschut. Hun partij ging eigenlijk ook gelijk op, dat vond Casper waarschijnlijk te mak. Daarom gooide hij maar een paard in de aanbiedingen, een stuk, dat door Frits met veel egards werd behandeld. Maar het betekende, na diverse schermutselingen, wel verlies voor Casper.

De stand na de eerste ronde is hier te vinden.