Met veel genoegen werd elkaar toegeklonken in de nieuwe speelruimte en daarna de alledaagse routine van de interne competitie weer opgevat. Ook ronde twee van de bekercompetitie werd beëindigd.
Voor de bekercompetitie kon nog een tweetal lotingen worden gespeeld. Daarvoor moest Bonne Faber proberen Jan van Dam uit te schakelen, wat beslist geen gemakkelijke opgave was. Dat bleek ook wel, hoewel de eerste partij nog wel leuk spel te zien gaf. Daarin probeerde Bonne de rochadestelling van Jan te breken, Jan echter ging hetzelfde doen, na eerst Bonne's poging in de kiem te hebben gesmoord. Daarbij wist Jan uiteindelijk een stuk te winnen en even later ook de partij. In de tweede partij ging Bonne wat al te frivool van start en door onnadenkendheid verspeelde hij pardoes een stuk. Die achterstand was niet meer goed te maken, hoewel de partij nog wel een poosje duurde.
Ook Rob van Wijgerden probeerde ijzer met handen te breken tegen Ad van der Ree. Vooral in de eerste partij leek dat ijzer meer op diamant qua breekbaarheid en al snel moest Rob erkennen, dat Ad de sterkere van hen beiden was. Dat gold hierna ook voor de tweede partij, zodat Ad doorgaat naar de derde ronde.
Intern was Rik Verheij tegen Peter Derrez de toppartij van de avond, vooral ook omdat Ernst-Jan Pluim Mentz uitgeloot was wegens het oneven aantal aanwezigen. Peter wist heel goed van zich af te bijten en Rik kreeg het maar moeilijk. Desondanks hield hij zijn zaakjes goed bij elkaar en accepteerde tenslotte het remiseaanbod van Peter, hoewel hij misschien zelfs een fractie beter stond tenslotte.
Een bijzonder vreemd verloop kende de partij tussen Leo Stelloo en Wim Albus. Het had er steeds meer alle schijn van, dat Wim makkelijk het langste eind van het geheel had gevonden en daar uit alle macht aan aan het trekken was. Leo probeerde wel tegenkracht te zetten via zijn korte eindje, dat kostte hem echter wel ontzettend veel bedenktijd. Aan het slot van de partij had Leo dan ook slechts minder dan 5 minuten resterend, terwijl Wim nog dicht tegen het uur zat. Nu echter overspeelde Wim zijn hand grotelijks en dacht een pionnetje te kunnen vatten. Maar tot zijn grote schrik bleek dat pionnetje gedekt te staan, wat hij helemaal had overzien. Het werd zelfs nog erger toen hij kort hierna ook nog eens een toren inleverde en Leo gewonnen kwam te staan. Ook echter had hij nog minder dan een minuut bedenktijd, wat dus te weinig bleek en Leo dus uiteindelijk toch het punt in moest leveren.
Jan van Huizen had deze avond eigenlijk weinig moeite met Sheila de Jonge en al snel na de champagne (of zou dat er ook mee te maken hebben gehad?) moest Sheila Jan de hand reiken ter overgave.
Weer een partij uit de oude doos ontstond tussen Wim Noordermeer en Jan van Baardwijk. Ze waren elkaar in de loop der jaren immers al talloze keren tegengekomen en vaak ontstond er een partij met kansen voor beiden. Zo ook nu, hoewel Jan aan het eind de wat betere kansen overhield. Maar voor hem ging het tijdnoodspook ook een hartig woordje meespreken. Maar, helaas voor Wim, daar kon te weinig misbruik van worden gemaakt en op een gegeven moment zag Wim het blijkbaar niet meer zitten en gaf hij de partij op.
Ook een typische partij ontstond er tussen Arie Bliek en Casper Verbeek. Zoals we Arie een beetje kennen zette hij zijn deel heel voorzichtig op, blijkbaar wachtend op het foutje van zijn tegenstander. Maar Casper leek daar goed tegen gewapend en op een gegeven moment meende hij dan ook het punt binnen te kunnen gaan halen. Maar helaas, hij had daarbij iets overzien en zodoende mocht niet hij maar Arie het punt scoren!
Dan krijgen we nog Tim Albus tegen Frits Wilschut. Tim ging onvervaard van start en Frits moest veel moeite doen om zich Tim van de huid te houden. Maar dat lukte en Frits nam de aanval met succes over. Het leverde hem vrij snel een punt op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten