Bijna alle aanwezigen hebben weer drie inspannende partijen achter de rug en pas rond half twaalf kon de prijsuitreiking worden gedaan door de Pioniervoorzitter. Naast hem was nog een Pionier tot de ontdekking gekomen dat z'n cluppie een zomeravondtoernooi organiseerde.
Eerst valt hier echter een minder prettig bericht te melden want deze week kwam het bericht dat Leo Kotchiev (oud-lid en clubkampioen van 2001-2004) was overleden. Hij kwam in april 2000 bij De Pionier en is tot 2011 lid gebleven, hoewel hij toen al enkele jaren heel onregelmatig kwam wegens zijn verminderende gezondheid. Kotchiev werd geboren in november 1931 en is dus op 20 juli 2014 overleden. Niet alleen ging zijn gezondheid achteruit, ook kreeg hij steeds meer problemen met zijn loopvermogen. Eigenlijk had hij al enkele jaren een rollator nodig, blijkbaar vond hij dat niet bij hem passen, hij kwam dan, lopend naast zijn fiets (die gebruikte hij dus eigenlijk als rollator), naar het clubgebouw. Het bekendste werd hij bij De Pionier (naast zijn prima resultaten intern uiteraard) door zijn winst in een wedstrijd voor Erasmus 4 tegen De Pionier 1 in het seizoen '05-'06. De Pionier 1 had dat seizoen een prima uitzicht op het kampioenschap in de tweede klasse, dan moest echter wel minstens gelijkgespeeld worden tegen concurrent Erasmus 4. Maar het team stond op een gegeven moment met 4-2 achter, het zag er dus een beetje sombertjes uit. Maar op zeker moment klonk, redelijk luid, de uitroep "dame" van Kotchiev door de zaal. De opgekropte spanning zocht dus een uitweg en Kotchiev won ook die partij terwijl de wedstrijd tenslotte eindigde in 4-4 en het kampioenschap voor het Pionierteam. We wensen de familie veel kracht bij het verwerken van dit verlies!
Kotchiev heeft in totaal ook 54 keer aan het ZAS meegedaan en daar ook diverse prijsjes gewonnen.
De ZAS-avond stond ditmaal in het teken van rapidpartijen met een bedenktijd van een half uur p.p.p.p. Gelukkig kwam "op het laatste moment" Philip Westerduin nog binnen zodat er met een even aantal kon worden begonnen. Philip begon goed, een overwinning op Wim van Schie, hoewel dit niet helemaal van het bekende leien dakje ging. Ook de andere overwinningen waren volgens verwachting: Ernst-Jan Pluim Mentz won van Arie Langendoen, Fred van Wieringen van Arie Bliek, Jan van Huizen van Leo Stelloo en Bonne Faber van Rien van Huizen. Ook Ben Blakmoor won, van Jan van Baardwijk, dit had echter toch nog de nodige voeten in de aarde en Ben zat, in gedachten, vlak bij een remise.
Die remise was er voor hem meteen in de tweede ronde. Al na 6 zetten bood hij dit aan aan Bonne, die niet al te veel tijd nodig had om het aanbod te accepteren. Voor de andere spelers kwam dit overigens wel een beetje als een verrassing. Wat zeker als een verrassing kwam was de winst, in het eindspel, van Fred op Ernst-Jan! Ze kwamen tot een eindspel, waarin beiden gelijk stonden qua materiaal, Fred had echter dat bekende tempo meer zodat Ernst-Jan meteen opgaf zodra Fred zijn laatste tempo had gespeeld! Net als Bonne en Ben kwamen ook Philip en Jan van Huizen tot remise, alleen hadden zij hier wat meer zetten voor nodig. Hun slotstelling kon beide kanten uit, zodat Philip eieren voor zijn geld koos, hoewel hij toch iets beter stond qua tijd. Het duel tussen de beide aanwezige Arie's werd ook beslist op tijd, in dit geval toch wel in het voordeel van Bliek. Ook Wim wist tenslotte te winnen, van Leo Stelloo, hier was een remise eigenlijk wel redelijk volgens wat mocht worden verwacht qua stelling. Tenslotte won Jan van Baardwijk van Rien.
Ditmaal geen pauze, daarvoor was er teveel tijd nodig om de drie ronden te spelen. Maar desondanks kon bekend worden gemaakt hoe de prijzen zouden vallen. Ditmaal werd gebruik gemaakt van de "w-we" kolom uit de stand van de Zwitserse indeling. Deze kolom heeft veel met de rating te maken, is echter toch iets anders dan de TPR! Het staat voor het verschil tussen de behaalde score (W) en de te verwachten score op basis van het ratingverschil tussen de speler en de gemiddelde rating van z'n tegenstanders (we). Middels een tabelletje van de FIDE wordt dan een score bepaald, die wordt vermenigvuldigd met het aantal gespeelde partijen. Een moeilijk te begrijpen en uit te leggen fenomeen Gelukkig hebben we tegenwoordig computers om zoiets te berekenen! De prijzen zouden terechtkomen bij de bovenste drie in deze kolom.
Bij het begin van de laatste ronde stond Fred alleen aan kop met 2 uit 2 en je zou dus verwachten, dat hij later de eerste prijs uit zou mogen komen zoeken. Hij werd ingedeeld tegen Ben, een remise leek dus soepeltjes haalbaar. Maar niets bleek minder waar, Fred was naar het leek zijn overwinning in de vorige ronde nog wat aan het verwerken want al binnen 5 minuten bleek hij van Ben verloren te hebben! Verbazing alom! Jan van Huizen was ingedeeld tegen Bonne, die al meteen heel slecht uit de opening kwam. Toch wist Jan dat niet goed genoeg uit te buiten en de partij leek in remisewater terecht te komen. Jan wist tenslotte toch Bonne's koning in te sluiten op de laatste rij en daar een kwaliteit bij te winnen. Dit werd Bonne uiteindelijk te veel. Ernst-Jan en Philip moesten samen uit gaan maken wie deze avond de sterkste zou zijn. Daarbij kreeg Philip goede kansen op minstens remise, hij wist die echter niet te verzilveren en verloor tenslotte nog. Verlies was er ook voor Wim, hoewel Jan van Baardwijk wel wat moeite moest doen voor zijn punt. Leo wist, tot zijn eigen verbazing, Arie Bliek mat te zetten en Rien beleefde de avond van zijn leven met een overwinning op Arie Langendoen.
Dan de prijzen. Alle drie prijswinnaars hadden in de laatste ronde gewonnen, wat hun "w-we"-score behoorlijk ten goede kwam! Jan van Huizen mocht met een w-we van +0.92 de eerste prijs uitzoeken, Rien met +0.74 de tweede en Ben had +0.68 gescoord en mocht als derde naar de prijzentafel komen.
Na deze vierde avond is de stand voor de eindprijzen als volgt.
De ZAS-avond stond ditmaal in het teken van rapidpartijen met een bedenktijd van een half uur p.p.p.p. Gelukkig kwam "op het laatste moment" Philip Westerduin nog binnen zodat er met een even aantal kon worden begonnen. Philip begon goed, een overwinning op Wim van Schie, hoewel dit niet helemaal van het bekende leien dakje ging. Ook de andere overwinningen waren volgens verwachting: Ernst-Jan Pluim Mentz won van Arie Langendoen, Fred van Wieringen van Arie Bliek, Jan van Huizen van Leo Stelloo en Bonne Faber van Rien van Huizen. Ook Ben Blakmoor won, van Jan van Baardwijk, dit had echter toch nog de nodige voeten in de aarde en Ben zat, in gedachten, vlak bij een remise.
Die remise was er voor hem meteen in de tweede ronde. Al na 6 zetten bood hij dit aan aan Bonne, die niet al te veel tijd nodig had om het aanbod te accepteren. Voor de andere spelers kwam dit overigens wel een beetje als een verrassing. Wat zeker als een verrassing kwam was de winst, in het eindspel, van Fred op Ernst-Jan! Ze kwamen tot een eindspel, waarin beiden gelijk stonden qua materiaal, Fred had echter dat bekende tempo meer zodat Ernst-Jan meteen opgaf zodra Fred zijn laatste tempo had gespeeld! Net als Bonne en Ben kwamen ook Philip en Jan van Huizen tot remise, alleen hadden zij hier wat meer zetten voor nodig. Hun slotstelling kon beide kanten uit, zodat Philip eieren voor zijn geld koos, hoewel hij toch iets beter stond qua tijd. Het duel tussen de beide aanwezige Arie's werd ook beslist op tijd, in dit geval toch wel in het voordeel van Bliek. Ook Wim wist tenslotte te winnen, van Leo Stelloo, hier was een remise eigenlijk wel redelijk volgens wat mocht worden verwacht qua stelling. Tenslotte won Jan van Baardwijk van Rien.
Ditmaal geen pauze, daarvoor was er teveel tijd nodig om de drie ronden te spelen. Maar desondanks kon bekend worden gemaakt hoe de prijzen zouden vallen. Ditmaal werd gebruik gemaakt van de "w-we" kolom uit de stand van de Zwitserse indeling. Deze kolom heeft veel met de rating te maken, is echter toch iets anders dan de TPR! Het staat voor het verschil tussen de behaalde score (W) en de te verwachten score op basis van het ratingverschil tussen de speler en de gemiddelde rating van z'n tegenstanders (we). Middels een tabelletje van de FIDE wordt dan een score bepaald, die wordt vermenigvuldigd met het aantal gespeelde partijen. Een moeilijk te begrijpen en uit te leggen fenomeen Gelukkig hebben we tegenwoordig computers om zoiets te berekenen! De prijzen zouden terechtkomen bij de bovenste drie in deze kolom.
Bij het begin van de laatste ronde stond Fred alleen aan kop met 2 uit 2 en je zou dus verwachten, dat hij later de eerste prijs uit zou mogen komen zoeken. Hij werd ingedeeld tegen Ben, een remise leek dus soepeltjes haalbaar. Maar niets bleek minder waar, Fred was naar het leek zijn overwinning in de vorige ronde nog wat aan het verwerken want al binnen 5 minuten bleek hij van Ben verloren te hebben! Verbazing alom! Jan van Huizen was ingedeeld tegen Bonne, die al meteen heel slecht uit de opening kwam. Toch wist Jan dat niet goed genoeg uit te buiten en de partij leek in remisewater terecht te komen. Jan wist tenslotte toch Bonne's koning in te sluiten op de laatste rij en daar een kwaliteit bij te winnen. Dit werd Bonne uiteindelijk te veel. Ernst-Jan en Philip moesten samen uit gaan maken wie deze avond de sterkste zou zijn. Daarbij kreeg Philip goede kansen op minstens remise, hij wist die echter niet te verzilveren en verloor tenslotte nog. Verlies was er ook voor Wim, hoewel Jan van Baardwijk wel wat moeite moest doen voor zijn punt. Leo wist, tot zijn eigen verbazing, Arie Bliek mat te zetten en Rien beleefde de avond van zijn leven met een overwinning op Arie Langendoen.
Dan de prijzen. Alle drie prijswinnaars hadden in de laatste ronde gewonnen, wat hun "w-we"-score behoorlijk ten goede kwam! Jan van Huizen mocht met een w-we van +0.92 de eerste prijs uitzoeken, Rien met +0.74 de tweede en Ben had +0.68 gescoord en mocht als derde naar de prijzentafel komen.
Na deze vierde avond is de stand voor de eindprijzen als volgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten