zondag 17 november 2013

Ronde 10


Moest het verlies door het eerste team nog verwerkt worden? Of was er een andere reden dat er slechts 6 partijen konden worden gespeeld? Maar er werd over het algemeen wel genoegen beleefd aan die 6 partijen!
Het was het begin van de tweede bekerronde en met een dergelijke opkomst kun je dan toch wel een indeling verwachten waar niet iedereen even blij mee zal geweest. Maar eerst de blik gericht op die bekerronde.
Daarin startten Jan van Baardwijk en Michiel Landman maar meteen, ondanks het gepraat om hen heen. Daar bleken ze hoegenamd geen last van te hebben. Of zou dat toch het begin van het einde van de eerste partij zijn geweest voor Jan? In de tweede partij moest hij dus zijn beste beentje vòòr zetten wilde hij verder komen in deze competitie. En zowaar, hij had succes en won deze partij. Nu moesten er dus op z'n minst twee snelschaakpartijen worden gespeeld. Je houd het eigenlijk niet voor mogelijk maar nu werd het ook 1-1, dus een sudden death partij. Daarin bleek Michiel de gelukkige te zijn.
Ook tussen Alex van Wieringen en Jan van Huizen moest er, na de reguliere partijen - waarin Alex overigens, wegens zijn schaakverleden bij De Pionier, 10 minuten bedenktijd meer kreeg dan Jan - worden gesnelschaakt. Een pak van het hart voor Jan want hier telde dat verleden niet meer mee! Misschien daardoor voldoende gesterkt wist Jan beide partijen te winnen en daardoor door te gaan naar de volgende ronde.
Ben Blakmoor kreeg te maken met een weinig geïnspireerde Bonne Faber. In hun eerste partij bleek dat voornamelijk uit het tijdgebruik, de partij was, na zo'n 30 zetten in slechts een kwartiertje, door Ben gewonnen. Ook de tweede partij kende een beetje hetzelfde tempo en de ongeïnspireerdheid bleek, na ook zo'n 30 zetten, uit het remiseaanbod door Bonne, waarmee hij immers uitgeschakeld zou zijn. Ben accepteerde uiteraard, echter wel met het fijntjes opgemerkte "als je zò gespeeld zou hebben had je goede winstkansen gehad"!
Ernst-Jan Pluim Mentz mocht proberen zijn koppositie te verdedigen tegen Fred van Wieringen. Wel een beetje speciaal daarbij was, dat Fred hun eerste partij van het vorige seizoen had gewonnen. Maar dat ging hem nu niet lukken, hoewel hij blijkbaar wel een goede kans op remise had gehad als hij op zeker moment een bepaalde loperzet had gedaan. Maar dat gebeurde niet en Ernst-Jan schoof de partij rustig naar winst.
Met de in het begin gemaakte opmerking over de indeling werd vooral het treffen tussen Jan van Dam en Trudy Angeneind bedoeld. Bij het horen van die indeling was de reactie van Trudy: "Ik zal toch mijn best doen!", terwijl Jan er ook geen moeite mee had want "iedereen is lid van dezelfde vereniging en heeft het recht en de plicht om ook minder interessante partijen te spelen". Ondanks dit alles wist Trudy het toch nog een poosje vol te houden, het krachtsverschil bleek echter toch wel en Trudy kon, met opgeheven hoofd, dat wel, haar verlies laten noteren.
Tenslotte speelden Ger Croonenberg en Leo Stelloo nog tegen elkaar en ook hier was het scenario bijna van te voren vast te stellen. Ger speelde snel en Leo nam er z'n tijd voor. Het was zelfs zo erg, dat Ger op een bepaald moment nog een dik uur bedenktijd over had en Leo al bijna niet meer hoefde te noteren. Het gevolg was dan ook verlies voor Leo.
 
De stand na ronde 10 is hier te vinden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten