Op voorhand was gerekend op toch wel een minstens even groot aantal tegenstanders voor de simultaangever dan vorig jaar. Toch was de opkomst qua aantal minder, Ernst-Jan liet zich daar niet door ontmoedigen en scoorde iets beter dan de vorige keer (83% tegen nu - 6de keer - 85%). Omdat de voorzitter (eveneens simultaangever) minder goed een openingstoespraak kon houden werd dit overgenomen door organisator Fred van Wieringen. Fred bedankte de bibliotheek hierbij voor hun medewerking en stipte ook de geringe opkomst aan. Toch ook kon hij een welkom heten aan 3 spelers, niet actief in de Pioniercompetitie, waarbij zelfs iemand uit de Brabantse contreien (hoewel wel familie van één van de deelnemers). Na zijn toespraak kon Fred nog net op tijd zijn bord bereiken voordat Ernst-Jan er voor stond om de eerste zet te doen.
Ondanks dus de (te) geringe opkomst kan de schaakvereniging terugzien op een geslaagde voortzetting van de traditie. Volgend jaar opnieuw?
Ook de donderdag hiervoor was Ernst-Jan succesvol geweest in de kwartfinale van de bekercompetitie tegen Jan van Dam. Het werden twee redelijk verschillende partijen, de eerste "bulkte" van de strategie, terwijl de tweede het moest hebben van de taktiek.De eerste eindigde met een pion achterstand en een slecht paard voor Jan en een goede loper voor Ernst-Jan. Na gedwongen ruil van loper en paard vielen de pionnen van Jan "als rijpe appels". In de tweede partij raakte Jan al snel materiaal kwijt en kon daardoor relatief snel opgeven.
Sportief werd er ook gespeeld tussen Ad van der Ree en Ben Blakmoor. Ad had daarbij enig voordeel weten te bereiken door Ben's koning te dwingen in het centrum te blijven. Dat is vaak goed voor winst, zo ook ditmaal.
Bonne Faber kreeg tegen Jan van Huizen het betere van het spel en trouwens ook van de klok. Maar om dan het goede plan te vinden, dat werd te moeilijk voor Bonne. Hij liet daarbij zijn witveldige loper insluiten, speelde dus eigenlijk met een stuk minder. Toen Jan - misschien ook daardoor - de partij over leek te gaan nemen leek het Bonne verstandig remise aan te bieden, mede gezien de minder dan 10 minuten aangevende klok van Jan. Ook Jan zag niet direct de mogelijkheid om de winst binnen te halen en nam daarom het aanbod aan.
Dit seizoen lijken de resultaten voor Jan van Baardwijk heel op en neer te gaan, vooral af te meten aan zijn plek steeds op de ranglijst. Maar deze avond tegen Wim Noordermeer wilde hij weer eens scoren. Langzaam maar zeker bouwde hij daarbij aan zijn stelling tot het moment dat Wim geen kans meer zag er nog iets positiefs mee te bereiken en opgaf.
Tegen Sheila de Jonge wilde Jan Straatman proberen een goed resultaat te halen. Maar hij had een probleem, hij was zijn persoonlijke schrijfmiddel (de aandachtige lezer zal vorige week ontdekt hebben dat dit een potlood is) vergeten en het lukte hem niet zo snel een vervanging te pakken te krijgen. Had dit hem beïnvloed? Hij wist echter wel een sterke stelling op te bouwen, vergooide die echter en Sheila haalde onverwacht het punt binnen.
Samen gaan ze regelmatig meespelen met de competitie van s.v. Ontspanning uit Ouddorp en daar wist Leo Stelloo al van Arie Bliek te winnen. Maar, in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst en Arie wilde eigenlijk niet opnieuw de verliezende partij zijn. Dan moet je echter wel voorzien zijn van goed zitvlees, Leo wil zijn bedenktijd immers volop "nuttigen". Dat zitvlees bleek Arie deze avond in ruime mate te bezitten en dus scoorde hij een punt.
Dat deed ook Rob van Wijgerden tegen Jannes van Halen, daar had hij echter wel een groot deel van de avond voor nodig en hun partij eindigde eigenlijk met het uit vele ontmoetingen tussen schakers van allerlei pluimage bekende tempo'tje. Rob wist dat keurig te gebruiken.
Ger Croonenberg lijkt dit seizoen geen potten meer te kunnen breken. Tegen Trudy Angeneind zette hij wel een leuk plan op touw, Trudy bleek daar echter deze avond tegen opgewassen. En uiteindelijk moest ook Ger dat erkennen en Trudy mocht weer eens een winstpartij laten noteren.
Tenslotte dan Dik Roeffel en Frits Wilschut. Ze speelden zeker geen slaapverwekkende partij maar Dik wist daar geen garen van te spinnen. En Frits uiteindelijk wel, dus mocht hij een punt aan zijn totaalscore toevoegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten