Voor de strijd - die voor het viertal van De Pionier nauwelijks een strijd meer is, of het moest zijn om niet op de laatste plaats te eindigen in de C-poule - gingen vier Pioniers naar Zwijndrecht.
Wegens een aantal afzeggingen, soms op het laatste moment, werd het viertal Mehdi Potters, Frits van der Veeke, Leo Stelloo en Wim den Heijer tenslotte bereid gevonden hun vrijdagavond beschikbaar te stellen voor het verdedigen van de Pioniereer. Ze hebben alle vier iets van hun ideeën en gedachten vrijgegeven en daar gaan we dan volop uit putten.
Mehdi speelde aan het eerste bord en hield daar zijn - al vele jaren met de toevoeging "de oudere" door het leven gaande - tegenstander goed in bedwang. Maar gaande de partij kreeg hij de nodige problemen te verwerken, die hij slechts op wist te lossen ten koste van een pion. Met deze achterstand ging hij even naar elders om zijn stoute schoenen aan te trekken. Dat betekende een noodgreep met een torenoffer, zijn tegenstander echter - wat al een beetje uit die toevoeging blijkt - putte uit zijn ervaring en werd hier niet warm of koud van. De toren werd opgepeuzeld, de erdoor ontstande dreiging teniet gedaan en het punt aan het wedstrijdformulier toevertrouwd.
Maar anders verging het Frits aan bord 2. Al snel had hij een stuk weten te bemachtigen, wat hem een pion en een ietsjes verbrokkelde damevleugel opleverde. Frits ging met frisse moed op weg naar een punt, overzag daarbij echter pionverlies, zodat zijn tegenstander nu nog slechts één pion voor het stuk kwijt was. Frits ging wat dreigen op de damevleugel, daardoor liet hij zijn achterste lijn onbewaakt achter. Daar verscheen de witte dame (met schaak) en het leek eeuwig schaak te zijn. Daarom bood Frits ook remise. Maar door het tussenplaatsen van zijn dame had hij zich nog mogelijkheden kunnen creeëren, hoewel winst dan nog ver weg geweest zou zijn.
De aan bord 3 spelende Leo verwoord nog enig ongenoegen van het viertal. Ruimschoots op tijd aanwezig bij onze gastheren, dankzij Frits, onze chauffeur en zijn navigatie-GPS. Onze tegenspelers druppelden echter laat binnen. Wij begonnen in een rumoerige sfeer en een frisse omgevingstemperatuur, met op mijn bordje e4-e5. Arie speelde de opening uitstekend en bij zet 15 waren mijn beide centrumpionnen verdwenen. Bovendien een sterke stormende pionnenaanval op mijn damevleugel, mijn paard naar de a-lijn dringend. Verder stonden zijn paarden sterk evenals zijn witte loper. Ik stond verpieterd. Kort genoemd desastreus. Echter na veel hersenspinsels en strategisch schuiven had ik de 2 pionnen terug en een gevaarlijke aanval op de zwarte koning op de h-lijn. Dit alles pas na de 35e zet en na veel gekreun en gesteun en commentaar van mijn opponent. "Hij vreet me helemaal op", riep hij naar zijn teamleider. Persoonlijk kan ik me toch wel iets smakelijkers voorstellen! Echter, de vreugde was van korte duur. Bij de 37e zet was het mis. Een blunder van jewelste mijnerzijds. Bij het opspelen van mijn f-pion vergat ik de juiste "en passant"-regel (een beginnersfout!!!!!!!!), met als gevolg het verdwijnen van mijn pionnenverdediging voor de koning. Weg mooie stelling!!!!! In het verdere verloop wist ik nog op de h-lijn te promoveren, maar door een torenoffer van Arie was dit tevergeefs en was mijn koning niet meer in staat om promotie op de b-lijn te voorkomen. Dit alles in tijdnood, want bij de 57e zet was ik al in de 5 minuten regeling. Ik streek de vlag bij ongeveer de 80e zet. Helaas, maar ere wie ere toekomt, Arie heeft het heel goed uitgespeeld. Een forse nederlaag, maar gelukkig, op de terugreis konden wij het weer relativeren. Ook omdat Frits met zijn remise de eer voor de Pioniers heeft gered. Om 00.15 uur waren we weer in Hellevoet, een ervaring rijker. Op naar een betere volgende.
Tenslotte Wim aan bord 4. Hij speelde tegen een aanstormend Zwijndrechts talent, getuige diens zesde plaats op de interne ranglijst. Dit 15-jarige talent wilde niet meewerken aan het laten ontstaan van Wim's geliefde openingsspelletje, toch wist Wim de zaken lang in evenwicht te houden. Nadat al het materiaal van het bord was verdwenen (op voor beiden nog 5 pionnen en de koning na) bleek het talent van de Zwijndrechter. Wim wist de promotiedreiging niet te weerleggen en gaf daarom op, zodat het viertal nog iets vaster op de laatste plaats is gedrongen. Beide laatste wedstrijden zouden wat wedstrijdpunten op moeten leveren om die rode lantaarn in andere handen over te doen gaan.
Zwijndrecht B 1404-De Pionier 1361 3½- ½
1 Teus Slotboom sr. 1453-Mehdi Potters 1349 1 -0
2 Gert-Jan den Heeten 1496-Frits van der Veeke 1367 ½- ½
3 Arie Huisman 1263-Leo Stelloo 1 -0
4 Stijn Berghout -Wim den Heijer 1366 1 -0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten