Het is al gezegd, een belangrijke wedstrijd stond er aan te komen. Ook Frans Troost was die mening toegedaan en hij ging maar eens kijken wat er in Overschie zoal gebeurde.
Dat dit vooraf een belangrijke wedstrijd voor de beide ploegen zou worden stond al bijna aan het begin van deze competitie vast. Van te voren bleek dit ook want Overschie 2 had 1 wedstrijdpunt (4) meer dan De Pionier 1 (3) maar was toch ook nog niet veilig voor degradatie. Ook hadden ze een op papier nog moeilijker programma (Charlois Europoort 4 - met kans op een fles Schots goud - en Krimpen a/d IJssel 2) dan de Pionier (Dordrecht 3 en HZP Schiedam 1) dus ook voor Overschie was winst zeer welkom. We waren van tevoren gewaarschuwd voor parkeerproblemen in Overschie maar iedereen was op tijd in het oude schoolgebouw, dat de sfeer nog had van toen iedereen van ons nog naar school moest. Ben is aan de beterende hand, maar had zijn plaats afgestaan aan Fred van Wieringen. Verder was de basisformatie helemaal hetzelfde gebleven.
Na de openingen stond de strijd aardig in evenwicht. Ernst-Jan Pluim Mentz aan bord 1 en Frank Sträter aan bord 2 stonden ongeveer gelijk aan de hoogste borden; Rik Verheij aan bord 3, Ad van der Ree aan bord 5 en Fred van Wieringen aan bord 7 stonden goed en Jan van Huizen aan bord 6 en Alex van Wieringen aan bord 8 stonden slechter. We vergeten bijna Jan van Dam aanbord 4 en zijn partij! Hierbij waren na zet 12 al de dames en twee lichte stukken van het bord en dat bord leek vreselijk leeg. Dit kon haast niet anders worden dan remise en dat aanbod kwam dan ook vanuit de Overschie-hoek. In overleg werd besloten om door te spelen; Jan stond niet slechter en je weet nooit waar het nog goed voor is, misschien moest er iets geforceerd worden tegen het einde van de avond. Beiden speelden secuur door totdat er helemaal niets meer te beleven viel. Remise dus maar dit pas tegen het einde van de avond. De eerste beslissing viel aan het laagste bord: Alex kwam gedrukt uit de opening en kreeg een groot aantal stukken op zijn stelling gericht. Alex kreeg zijn stukken niet op de juiste plaatsen en met een, dit moet zeker gezegd worden, prachtige combinatie maakte Murphy Brunings de partij af. Een slecht begin hoeft echter niet alles te betekenen.
Behalve aan het bord van Jan van Huizen stonden we overal minstens gelijk of gewoon beter. Het eerstvolgende resultaat kwam bij Jan van Dam vandaan, hier had verder doorspelen echt geen zin meer. Pot-remise was het resultaat. Niet geheel onverwacht kwam het volgende resultaat bij de partij van Jan van Huizen, alleen het resultaat werd pas zichtbaar in de laatste 5 minuten van Jan z'n tijd. Jan had van al zijn bedenktijd 1 uur en 35 minuten tegen een slechtere (misschien wel verloren) stelling aan lopen kijken en zijn tegenstander kon daar tegenover zetten dat hij maar 50 minuten tegen een betere stelling aan kon kijken. Maar wat gebeurde er? Naarmate Jan z'n tijdnood groter werd ging de Overschie-e-naar Aad Everwijn steeds mindere zetten doen en zag een bevrijdend paardzetje van Jan over het hoofd. Jan kon een kwaliteit pakken en nam per direct het initiatief over, kon promoveren en de rest van de stukken en pionnen van Aad oppeuzelen; met nog minder dan een minuut op de klok voor Jan was het punt binnen en stonden we gelijk. Het volgende halve puntje kwam aan bord 1 binnen. Ernst-Jan speelde een tricky partij. Tegenstander Jeroen van der Meer kwam heel snel met de lichte stukken naar voren en ontwikkelen was een ander verhaal; er zaten vreselijk veel trucjes en handigheidjes bij beide spelers in het spel verweven. Uiteindelijk was het een echte remise: alleen de twee koningen stonden nog op het bord. Ernst-Jan had ook nog maar 1 minuut op de klok, dus binnen is binnen, al was dit het eerste verlieshalfje van Ernst-Jan in deze RSB-competitie.
Hierna kwam heel snel de beslissing bij de andere borden; zoals gezegd had Ad al heel snel een lekkere positie en die werd gedurende de partij steeds beter. Ad kon een pionnetje op de a-lijn afsnoepen en even later nog een pion. Ad's vrijpion op de a-lijn kon binnen 5 zetten promoveren. Ten koste van een stuk kon dit worden voorkomen maar een andere pion stond al gereed om hetzelfde kunstje te vertonen. Mede ook door een grote achterstand in tijd kon er niets anders gedaan worden dan op te geven: 3-2 werd de tussenstand in het voordeel van de Pioniers. Maar in de tussentijd was er wel wat veranderd in de andere standen. Was Fred's partij een zekerheidje in de opening en het middenspel, hier was het tij aan het keren. Hetzelfde gebeurde als bij de partij van Jan van Huizen, alleen dan andersom. Had Fred eerst een goede stelling en tijdsvoordeel, dit vervloog in de loop van de tijdnood van de tegenstander. Frank had ondertussen een goede stelling aan bord 2 maar die was reuzescherp, het kon alle kanten op. Alleen Rik stond beter, had optisch een betere stelling en had 5 minuten meer op de klok. Zijn tegenstander 5 minuten en Rik 10. En toen kwam wat iedere teamleider vreest. Overschie had ongetwijfeld ook door dat er op de andere borden misschien nog iets te halen viel maar niet op het bord van Rik en daar werd dan ook een remiseaanbod gedaan. Na overleg met de teamleider werd Rik naar het bord “teruggestuurd” met de boodschap: doorspelen! En toen ging het fout; na een aantal zetten die niet de kracht hadden die ze moesten hebben kwam tegenstander Daan Smit terug in het spel en ook nog voor in tijd. Rik vocht nog voor wat hij waard was maar, na promotie van zijn tegenstander was het over en uit. Vanzelfsprekend baalde Rik terecht als een stekker als slachtoffer van de ploegentaktiek. Binnen een minuut was de vreugde weer terug bij de Pioniers, Frank kon uit zijn scherpe stelling optimaal gebruik maken van de druk op de damevleugel en winst kon hem niet meer ontgaan en dat gebeurde dan ook niet. We stonden met 4-3 voor en in ieder geval een gelijkspel! Daarna iedereen fluks naar de partij van Fred. Zoals gezegd stond Fred eerst goed, toen minder goed, toen verloren, toen helemaal verloren maar ja, Fred had nog een enkele minuut op de klok, zijn tegenstander nog slechts 40 seconden. Ruud-Jan doet een zet - promotie naar dame - maar, voordat de dame op het bord staat, zijn er nog 30 seconden - er komt een schaakje met de dame - 25 seconden. Fred loopt weg over een zwart veld om de witte loper van Ruud-Jan te ontlopen - nog een schaakje - weer weg over een zwart veld - 20 seconden - nog een schaakje en weer weg over een zwart veld de ruimte in - 15 seconden - Ruud-Jan ziet niet dat, als hij Fred zijn laatste pion slaat hij in ieder geval remise heeft aangezien Fred dan alleen een paard en een koning heeft, dus geen matpotentieel - weer een schaakje - weer loopt Fred weg - 5 seconden nog - nu een laatste schaakje en de klok geeft onbarmhartig -0,00 aan en begint te knipperen. 5-3! Beduusd kijken beide spelers naar de klok en naar het bord, schaken kan vreselijk hard zijn. (Vroeger was er een radio-verslaggever bij paardensport - draf- en rensport - genaamd Hans Eijsvogel. Frans is waarschijnlijk bij hem in de leer geweest!?) Zelfs al had Ruud-Jan de laatste pion geslagen dan nog hadden we gewonnen met 3,5-4,5, dus winst was sowieso in de knip, als Fred maar niet mat kon worden gezet.
Enigszins beduusd over de gang van zaken stonden we met zijn allen op de gang, misschien net zo als vroeger op school. Bij Rik was de grootste teleurstelling gezakt en iedereen begon weer een beetje praatjes te krijgen. Dat schaken synoniem zou zijn aan gezapigheid was vandaag gelogenstraft. We zijn nog niet helemaal veilig maar als we nog 1 of 2 punten erbij kunnen verdienen in de volgende partijen tegen Dordrecht en HZP Schiedam, dan kan de champagne geopend worden. Het zou de eerste keer zijn dat we ons in de eerste klasse kunnen handhaven!
Hierbij de totale uitslagen:
Overschie 2 (1809)-De Pionier 1 (1815) 3 -5 Han Smit (1901)-Ernst-Jan Pluim Mentz (2027) 0,5-0,5
Jeroen van der Meer (1916)-Frank Sträter (1948) 0 -1
Daan Smit (1811)-Rik Verheij (1797) 1 -0
Hans Doornheim (1863)-Jan van Dam (1823) 0,5-0,5
Ronald Verbeek (1729)-Ad van der Ree (1758) 0 -1
Aad Everwijn (1846)-Jan van Huizen (1754) 0 -1
Ruud-Jan Kloek (1724)-Fred van Wieringen (1702) 0 -1
Murphy Brunings (1683)-Alex van Wieringen (1709) 1 -0
met dank aan Frans Troost
1 opmerking:
Mijn felicitaties. Ik wist wel dat het zou lukken, maar tsjeez, wat hebben jullie het spannend gemaakt.
Een reactie posten