De Pionier 1-Barendrecht/IJsselmonde 1 en HHC r.35

Het slot van de RSB-competitie komt steeds dichterbij. Als eerste daarbij de beurt aan het eerste team. Daarin speelde Jaap Santifort mee. Hij was relatief snel klaar met zijn partij en nam zodoende de moeite om een verslag samen te stellen. Fred van Wieringen was wedstrijdleider en nam daarnaast ook de gelegenheid waar om de interne partijen te bekijken en te becommentariëren. Ook de opkomst bleek weer eens oneven te zijn en zodoende nam Peter Leentvaar de gelegenheid te baat om weer naar huis te gaan.

Volgen we dan eerst wat Jaap heeft te vertellen over de wedstrijd: Donderdag 22 mei, de laatste ronde in de RSB-competitie voor het eerste team. Er stond niet veel meer op het spel voor beide teams, behalve de strijd om de eer en om de tweede plaats. Alleen de nummers één in de competitie promoveren, dus de tweede plaats geeft nergens recht op.

Vooraf waren twee spelers van De Pionier verhinderd. Later bleken dat er trouwens drie te zijn. Maar teamleider Jan van Dam had, dankzij twee goede invallers, toch een mooi achttal geregeld. We spelen al het hele jaar in volgorde van rating op de borden. Dat bevalt eigenlijk wel prima. De Pionier is zo sterk geworden in de breedte dat zelfs bord 8 nog kan winnen. Op bord 1 zat Ernst Jan Pluim Mentz — tenminste, hij zou daar zitten, maar hij was er niet. We zijn wel wat gewend van Ernst Jan op het gebied van laat komen, dus er was verder geen onrust. Voor de rest nam iedereen plaats achter het bord. Nog even controleren of de telefoon echt uit stond. De wedstrijdleider hield zijn betoog, de handen werden geschud en de klokken werden aangezet. Ze gingen er een mooie schaakavond van maken! Er werd koffie en thee aangeboden, de eerste foto’s werden gemaakt. Het gebruikelijke tafereel.

Maar bord 1 was nog leeg! Toch wat onrust. De wedstrijdleider keek de teamleider aan. De secretaris begon met het sturen van appjes. Er werd gebeld. Mensen gingen bij de ingang staan om te kijken of er in de verte nog iemand aankwam. Ondertussen begon het AED-apparaat aan de muur gevaarlijk rood te knipperen. Paniek is een groot woord, maar de stemming veranderde. Toch maar even langsgaan bij Ernst Jan om hem op te halen? Anders is het sneu voor de tegenstander die voor niets is gekomen. De ogen van iedereen waren meer op de deur gericht dan op het bord. Nadat iemand van de club  daadwerkelijk langs was geweest bij Ernst Jan en erachter kwam dat hij niet thuis was, keerde de rust terug in de speelzaal. De 0-1 N.O. stond op het bord. Het was een feit! Het was nu de taak aan de resterende zeven om toch nog een resultaat te behalen.

Tim van Huizen was als eerste klaar aan bord 4 en speelde remise. Jaap volgde kort daarop aan bord 6 en noteerde ook een remise op het formulier. En zo ging het maar door: de ene remise na de andere. Behalve aan bord 2. Thomas Ammerlaan had het moeilijk en stond een handvol pionnen achter. Uiteindelijk moest hij de vlag strijken en de tegenstander feliciteren. Kijk maar eens wat hij daar zelf over verteld: Uit de opening kwam ik een stuk beter te staan, hij probeerde namelijk te ruilen in het midden, maar ik had een tussenzet met Lxc6, waardoor hij een gesplitste pionnenstructuur kreeg. Het voordeel bouwde zich langzaam op, maar ik gaf het grotendeels weg op zet 15:

Ik speelde Te1, maar Te3 was veel beter, omdat ik dan geen tijd verspeelde, sinds de toren later toch naar e3 ging. Ik zette nog steeds zo veel mogelijk druk op de zwakke e-pion, waardoor mijn tegenstander al bijna al zijn tijd had gebruikt. Op zet 23 ging ik toch een stapje te ver:

Ik had hier geduldig moeten zijn, met Lb4 of Lc5 en hopen dat hij een fout maakt in tijdnood. Ik forceerde echter met 23. g4;hxg4 24. fxg4;Lxg4 25. d5, maar zag over het hoofd dat exd5 de loper weer dekte. Ik dacht dat ik nog altijd een kans had met 26. Df4;Df5 27. Lf8+:

Kh8, Kh7, Kxf8 leiden namelijk allemaal naar mat. Txf8 geeft mij een betere positie na 28. Te7+;Tf7 29. Dc7, waarna zwart ofwel Dd7 of De6 moet spelen, waarna je een dame tegen toren en loper krijgt. Er is echter één probleem: Kg8!, dit geeft een winnende positie voor zwart na 28. Te8;Dxf4 29. Lh6+; Kh7 30. Lxf4;Kg7, waarna ik twee pionnen achter loop, met vrij weinig compensatie. Dus in plaats van Lf8+ probeerde ik maar Dd6, maar na Tb1 was er vrij weinig dat ik nog kon doen. Uiteindelijk gingen de dames en torens van het bord af en liep ik 3 pionnen achter, wat natuurlijk verloren is, ondanks de lopers van tegenovergestelde kleur.
Weer verder met Jaap: Nog een afwijking van de remisegolf was de winst aan bord 8 — ik had het u beloofd. Martijn van Dam had een mooie drukstelling en de tegenstander bezweek daaronder in de tijdnoodfase.

Nog het vermelden waard was de partij van Jan van Huizen. Hij keek tegen een zeer ongemakkelijke stelling aan. Alles stond vast of gepend (zie foto).

De toren op h8 valt daarbij het meest op. Die moest toekijken hoe zijn collega-stukken onder vuur werden genomen. Na een ingewikkelde afruil, met op een gegeven moment acht seconden op de klok voor de tegenstander, bleef er een toren tegen twee lichte stukken over. Na nog een kwartier felle strijd werd de vrede getekend en daarmee kwam de eindstand op een 3,5 - 4,5 verlies. Zie wedstrijdformulier:

Onze Ernst Jan staat nu in een rijtje met bijzondere schakers die niet kwamen opdagen om te schaken. Bijvoorbeeld Bobby Fischer tijdens het WK en andere grootmeesters zoals Viktor Korchnoi, Alexander Aljechin, Tony Miles en José Capablanca. Op zich allemaal mooie verhalen waarom ze niet op kwamen dagen — maar dat kunt u zelf opzoeken op internet.

Samenvattend heeft De Pionier een mooie derde plaats behaald in de eerste klasse! Iedereen heeft naar behoren gepresteerd en het was weer een mooi RSB-seizoen. Iedereen een fijne zomer gewenst! 

Dan verder met wat in de interne competitie gebeurde en naar Fred: Een topper in de HHC vanavond was de partij tussen Dik van der Pluijm en Albert Bijzitter. Terwijl het eerste team haar wedstrijd speelde, schoven beide spelers hun stukken in de opening naar de fase waar het middenspel ontstaat. Het viel op dat Albert zich bij het verdedigen hield en Dik juist voor de aanval koos. Wat Dik ook probeerde, Albert schoof de stelling steeds dicht. Hiermee creëerden beide spelers een stelling, die op remise uitkwam. En dat gebeurde ook. Julian Krabbendam en Peter Derrez speelden voor het eerst tegen elkaar. Niet zo gek, Peter had bijna een jaar geen partij gespeeld. Peter was het nog niet verleerd en het werd een spannende partij. Waarbij Peter aan een opmars met pionnen op de damevleugel begon en Julian op de koningsvleugel. Waarbij de lopers een grote rol speelden. Het doek viel voor Peter toen hij een toren in liet staan. Julian pakte deze toren en de partij was snel afgelopen. Julian mocht de felicitaties in ontvangst nemen. Leo Stelloo mocht het opnemen tegen aanstormend jeugdtalent Timo van Kesteren. Leo hield het lang vol, maar verloor een toren met schaak. Timo wist de rest van de partij makkelijk uit te spelen. De volgende partij ging tussen Dennis de Graaf en Bonne Faber en kende een typisch begin, zoals een beetje is op te maken uit het volgende diagram:

Hier had Bonne al meteen voordeel kunnen pakken middels ...;Pxe5 - exd5;Dxg5 maar Bonne koos voor de ontwikkelingszet Le7 zodat Dennis nog de kans kreeg op zijn schreden terug te keren. Maar dat deed hij niet en koos voor de korte rokade. Nu kwamen er twee witte pionnen en prise te staan en Bonne koos voor de slechtste van beiden met Pxe5 en kreeg daarmee wat later bijna het deksel op zijn neus. Eigen schuld, dikke bult zou je nu kunnen zeggen bij het volgende diagram:

Hier schoot de stress toe bij Bonne wegens de dreiging Th4 en het dreigende mat op h7. Daarom speelde hij ...;g6 - Dh6;f5 om de dreiging het hoofd te bieden. Maar er had eigenlijk gewoon torenwinst kunnen volgen: ...;Pxa1 - Th4;h6 - gxh6;g6 - h7+;Kh8 - Dd1 of i.p.v. h7+ meteen - Dd1;Pd4. Er volgde ...;Tf7 - Tb1;Pe5 om de witte dame, die slecht staat, in het nauw te brengen. Dennis speelde h3 om dit tegen te gaan maar het dreigde net zo goed via f7. Dat deerde Dennis blijkbaar niet, hij speelde b4 om de loper via de lange diagonaal in het spel te brengen. Er kwam nog een mooie zet met - Pxd5;Dxg5 en er werd nog maar een stuk tegenaan gegooid met Pe4 om de f-lijn te openen nadat de zwarte koning naar f8 was gegaan. Maar Dennis oogstte niet helemaal wat hij had gezaaid en viel eerst met Lf6 de dame aan in de hoop, dat die loper geslagen zou worden. Maar alles ging anders en middels een aantal schaakjes werd bijgaande stelling bereikt en vond Dennis het voldoende: hij gaf op.

Weer verder met Fred en twee spelers die al vaak tegen elkaar speelden, Frits van der Veeke en Jan van Baardwijk. Beiden kwamen goed uit de opening. Echter wist Jan met toren en paard diverse pionnen te rapen. Voor Frits werd het nog lastiger toen Jan een pion tot dame liet promoveren. Frits bleef stug door schaken. Zelfs toen Jan nog een dame erbij kreeg. Maar toen was het toch snel gebeurd met Frits en werd hij schaakmat gezet. Ook Jacques Kokshoorn en Duncan Peltenburg kwamen goed uit de opening. Al was het Jacques die wat meer zijn stempel zette op de partij. Toen een paard van Duncan werd gepend, ging deze helaas verloren. Duncan probeerde om de schade te beperken, maar toen Jacques schaak gaf met een paard ging ook nog een toren verloren. Beiden speelden nog door, maar Jacques maakte het goed af. Ellen Akershoek wilde haar tweede overwinning halen maar daar had ze wel de medewerking van Michael Smalheer voor nodig. Michael wilde daar niet aan meewerken en veroverde een loper. Toen een paard van Ellen in de penning kwam te staan met de koning, was de partij snel ten einde en komen we bij de nieuwe tussenstand.