De Pionier 2-Erasmus 3 en HHC r.31

Voor beide teams een belangrijke wedstrijd wegens klassenbehoud. "Alleskunner" Thomas Ammerlaan was wedstrijdleider, speelde nog een partij en maakte een verslag! Een ruim aantal aanwezigen en daarbij ook nog een nieuwe belangstellende.

Het is een lastig seizoen voor het tweede team, dat tot nu toe slechts één punt wist te scoren. Gelukkig zijn de laatste twee wedstrijden tegen de andere degradatiekandidaten, waardoor het lot nog in eigen handen is. Een winst tegen Erasmus 3 zou veiligheid al bijna garanderen, gezien de laatste wedstrijd voor hun tegen het sterke Ivoren Toren 2 is. Een remise zou betekenen dat een overwinning tegen Messemaker 2 nodig is, gezien zij verloren hadden van Fianchetto. Het is een lastig seizoen voor het tweede team, dat tot nu toe slechts één punt wist te scoren. Gelukkig zijn de laatste twee wedstrijden tegen de andere degradatie candidaten, waardoor het lot nog in eigen handen is. Een winst tegen Erasmus 3 zou veiligheid al bijna garanderen, gezien de laatste wedstrijd voor hun tegen het sterke Ivoren Toren 2 is. Een remise zou betekenen dat een overwinning tegen Messemaker 2 nodig is, gezien die verloren hadden tegen Fianchetto. Verlies zou betekenen dat je met een flinke marge van Messemaker zou moeten winnen.

Het begon met een uitstekende start aan bord 3. Hier speelde Martijn van Dam weer een erg agressief spelletje. Nadat hij gerokeerd had speelde hij al snel g5, gevolgd door g4. Of het correct is betwijfel ik, maar zolang de tegenstander het niet kan afstraffen is het natuurlijk prima. Al snel werd het beloont, nadat Martijn een prachtig paardoffer zag met Pd4+!!. Als de tegenstander dit paard nam, met cxd4, dan zat zijn dame klem na cxd4. Als de koning terugging naar e1, zoals werd gespeeld, viel het paard op f3. Niet veel later gaf de tegenstander op.

De volgende partij, die klaar was, was die van Michiel Landman aan bord 6. Helaas niet met hetzelfde resultaat als van Martijn. Het begon redelijk rustig, zwart had een dubbele e-pion, maar wel de open f-lijn voor zijn toren. Uiteindelijk offerde Michiel een pion om wat actiever te staan. Dit kwam hem echter duur te staan, want de laatste keer dat ik keek stond deze al op e2 en was promotie niet meer te stoppen en dus werd de score gelijk getrokken.

Twee remises volgden, de eerste aan bord 4. Albert Bijzitter had geen andere keuze dan eeuwig schaak. Op meerdere punten zou je zeggen, dat beide spelers voor de winst hadden kunnen gaan. Zwart zette een enorme aanval op aan de koningszijde en was van plan om naar de dameszijde te rokeren. Dit ging echter niet helemaal goed, want Albert wist een toren op d1 te krijgen, zodat rokeren geen optie was, waardoor beide koningen erg onveilig stonden. Albert had een voordeeltje kunnen krijgen als hij een set lopers had afgeruild en dan torens had verdubbeld, dan had hij kunnen spelen tegen een slechte pionnenstructuur. Hij ging echter eerst de torens dubbelen, waardoor de tegenstander de lopers kon afruilen. Uiteindelijk kwamen ze in een eindspel met alleen nog dames en allebei een aantal pionnen, dat dus eindigde in remise.

De tweede remise was van Timo van Kesteren aan bord 7. Qua nauwkeurigheid deden beide spelers het goed, de analyse gaf voor beide spelers 94% nauwkeurigheid. Het probleem is natuurlijk, dat als beide spelers goede zetten blijven spelen, dat het uiteindelijk remise wordt. Over de partij zelf valt dan ook niet heel veel te zeggen. Timo probeerde nog een paar trucjes, maar het resultaat was, dat er een hoop stukken van het bord afgingen en dus viel er niet veel meer te proberen. Verlies zou betekenen dat je met een flinke marge tegen Messemaker zou moeten winnen.

Niet veel later viel het doek voor Julian Krabbendam aan bord 8. De opening was prima voor beide kanten, maar Julian kwam vrij snel iets beter te staan, totdat hij zijn eerste fout maakte:

De zet hier is dxe5 en na ...;dxe5 - Td1, waarna wit veel beter staat na het mooie idee f4 en Ld5+;Kh8   - Lxc6, waarna zwart met de pion moet nemen en wit op e5 kan slaan; de dame van zwart kan namelijk de achterste rij niet verlaten. Julian speelde echter d5, waarmee hij zijn loper insluit. Hij probeerde dus deze loper af te ruilen, maar dit kostte veel tijd en de koning staat opeens erg open. Een knockout was er dan ook al snel voor de tegenstander, die het gelukkig over het hoofd zag:

Txf2 was hier een mooie zet geweest, met als idee - Txf2;Dxg3+ - Tg2;Dxe1+, waarna wit veel materiaal moet opgeven om niet mat te gaan. Th5 werd echter gespeeld, om h4 te winnen. Dit was echter een stuk zwakker en uiteindelijk wist Julian het nog redelijk terug te draaien met een goed getimede f4. Uiteindelijk stond hij zelfs weer gewonnen:

- Te8+;Txe8 - Dxe8+;Kh7 - Tf8 en zwart moet een toren geven op g3, sinds Dd2+ en Db2+ beide worden beantwoord met Kh3 en zwart geen goede schaakjes meer heeft en Th8 mat bijna niet te stoppen is. Helaas speelde Julian Te7, waarna de positie weer in balans was. Het laatste moment om nog te winnen was op zet 42:

- Dxe5;Txe5 - Td7 gaf goede winstkansen voor wit, maar Julian speelde Df7??, waarna je na Dxg3+ eigenlijk direct kunt opgeven. Julian speelde nog een paar zetten, maar het werd een toren tegen dame eindspel, waar zwart alle pionnen ging winnen, waarna Julian opgaf.

Sheila de Jonge was de volgende - en gelukkig laatste - verliespartij, waar ze zich had opgeofferd aan bord 1. Aan het begin stond ze iets beter, met meer activiteit in de vorm van dubbele torens op de e-lijn en een batterij met een dame op a8 en loper op b7. Ze gaf echter haar pion op f7 weg met schaak en niet veel later moest ze ook een paard opgeven. Nadat de vlag ook nog viel gaf ze op.

Een mooie verassing was de partij van Reinier van der Wende aan bord 2. Voornamelijk dankzij sterke tegenstanders, gemiddelde rond de 1900, wist hij nog geen partij te winnen. Ook hier leek het op nog een verliespartij. Maar opeens had Reinier echter een dame meer en zijn eerste punt van het seizoen! Wat er exact gebeurde weet ik niet, maar in ieder geval een mooi resultaat.

Dan de held van de avond, onze voorzitter Fred van Wieringen aan bord 5. Hij sloeg al een remise af, sinds hij zag dat het team er op verlies voor stond. Zelf zal hij er meer over geschreven hebben, dus het enige wat ik er over zal schrijven is dat hij gewonnen heeft. Zijn persoonlijk verhaal: Fred mocht tegen een oude bekende spelen. Kees Schrijvers, oud lid en oud voorzitter van De Pionier, nog steeds wonend in Hellevoetsluis, speelde bijna een thuiswedstrijd. Het zou een interessante partij worden waarbij de paarden van beide spelers een grote rol speelden in het centrum. Kees kwam licht in het voordeel in de opening. Fred zocht nog naar de juiste posities voor zijn stukken. Terwijl Fred dat deed, opende Kees een aanval op de koningsstelling. Fred wist dat te pareren en de stelling was gelijk. Na afruil van de torens, lopers en paarden, bleven de dames en enkele pionnen op het bord over. Kees bood remise aan, maar gezien de stand moest Fred doorspelen. De dame van Fred was gevaarlijker en wist een pion te winnen en een tweede dame te halen. Toen Fred het eeuwig schaak er uit haalde, gaf Kees Fred de felicitaties. Zo werd het alsnog 4-4. Bedankt voor de mooie partij Kees.

Het uiteindelijke resultaat was dus 4-4, niet geweldig, maar nog steeds redelijk kansen om boven water te blijven. Een overwinning tegen Messemaker is nu cruciaal, dus ik wens het tweede team veel succes! 

Dit brengt ons meteen bij het wedstrijdformulier:

Dan verder met de interne competitie. Daarbij eerst weer het woord aan Thomas, die ook tegen alle verdere aanwezigen een partij speelde: Over mijn eigen partij tegen de club valt niet zoveel te zeggen. De opening was een beetje vreemd, maar daar kan je van uit gaan als je opent met 1.g4. Het werd een vrij complexe stelling, dus maakte De Pionier niet zo snel zetten, sinds iedereen ook zelf een partij moest spelen, wat mij een hoop tijd gaf om de RSB wedstrijd te bekijken. Uiteindelijk kwamen we in een eindspel terecht waar ik gewonnen stond. Daar kwam weinig verandering in en dus wist ik de partij uiteindelijk te winnen. Dan de partij van Jan van Dam tegen Tim van Huizen. Tim stond ietsje hoger op de ranglijst maar in een onderlinge partij valt daar eigenlijk weinig van te merken. Jan kreeg een vrijpion op de koningsvleugel maar moest terdege opletten dat Tim niet met zijn pionnenmeerderheid op de damevleugel zou gaan opmarcheren. Beiden probeerden zowel verdedigend als aanvallend te spelen, wat temslotte inhield dat beiden tenslotte nog slechts een kale koning overhielden en er dus een remise aan overhielden. Maurits Leentvaar mocht de vader van Tim, Jan, aan de tand voelen. Daarvoor kreeg Jan de nodige tijd om over de stelling na te denken van Maurits. Een deel van die tijd gebruikte hij om te kijken hoe zijn zoon zich kweet van zijn taak. Desondanks bleef hij ook wel zijn focus houden op zijn eigen partij. Dat leidde tenslotte tot winst. De gezondheid van Dik van der Pluijm liet het weer eens toe om een partij te komen schaken. Dat ging hij doen tegen Jan van Baardwijk en het ging hem redelijk goed af want hij kwam enkele pionnen voor te staan. Maar dat wilde nog niet zeggen dat hij het makkelijk zou gaan winnen. Want daar had hij aan het slot van de partij nog wel een kwaliteitsoffer voor nodig. Maar daarmee wist hij tenslotte wel het pleit te beslechten. Winst dus voor Dik.

Dan moest Bonne Faber aantreden tegen Hans van Calmthout en bij het zien van die indeling sloeg hem al direct de schrik om het hart. De partij zelf begon op een theoretisch niveau en Hans veroorloofde zich daarbij een tempoverlies. Maar daar kwam van de witte kant wel een vervelende penning tegenover te staan. Daar wist Bonne niet aan te ontsnappen en hij kwam, zoals onze zuiderburen dan zo treffend

zeggen, in nauwe schoentjes te staan. Hij wist het niet anders op te lossen dan door het opspelen van de g-pion, waardoor z'n koning wel een beetje in zijn hempie kwam te staan. Hij werd helemaal gebiologeerd door de batterij lang de diagonaal b8-h2 en bood, met Ld3 ruil van de lopers aan, waar een zet als Ph4 beter was geweest. Nog wel met enige iets minder goede zetten maar bijna met hulp van Bonne wist Hans het keurig af te maken.

Aan het begin van dit verslag werd al gewag gemaakt van een nieuwe belangstellende. Maurits had namelijk zijn vader Peter, die secretaris is bij schaakvereniging Spijkenisse, overgehaald om eens een keer mee te komen spelen. Baris Kinis - met wit - werd zijn tegenstander en hun partij ontwikkelde zich enigszins in het voordeel van Peter. Maar Baris verdedigde zich met hand en tand maar op zeker moment komt dan toch de betere stelling boven drijven en vraagt daarbij om winst. Dat wist Baris nog wel een poosje uit te stellen maar tenslotte moest hij Peter toch de hand reiken ter felicitatie. Het was Peter prima bevallen bij De Pionier en hopelijk wil hij daar een vervolg aan geven!

Kijken we dan naar Leo Stelloo, die te maken kreeg met Duncan Peltenburg. Leo wist een hele poos op de stelling van Duncan te hameren, wat hem toch wel enig voordeel opleverde. Dat voordeel wist hij ook om de bouwen naar winst.

Wim Noordermeer moest zich Jacques Kokshoorn van het lijf houden maar slaagde daar niet in. De partij duurde wel wat langer dan hier beschreven wordt maar het resultaat (verlies voor Wim) maakt daar geen verandering in.

Frits van der Veeke kwam met een partij Haagse bluf opzetten tegen Michael Smalheer. Dat leverde hem materiaalwinst op en Michael enige hoofdpijn wegens het diep moeten nadenken over hoe nu verder. Helaas voor hem stond verlies aan het einde van die denktunnel.

Als laatsten dan Ellen Akershoek tegen Hans Maagdenberg. Die partij was heel snel afgelopen zodat er weinig tot niets van gezien is. Hans legde later nog even aan Ellen uit waar het voor haar fout was gegaan met dit verlies.

Dit brengt ons bij een nieuwe tussenstand.