Waarover spraken zij? Zou het over Fussball gaan of zou het een hoog economisch en Moody's-gehalte hebben? Of misschien toch de afloop van de interne competitie? Er werden toch enkele interessante partijen gespeeld.
Wim Noordermeer was relatief heel snel klaar tegen clubkampioen Ernst-Jan Pluim Mentz. Al na amper 5 zetten stond hij al materiaal achter, zonder noemenswaardige compensatie. Voor Wim is dan een partij toch nog niet afgelopen, hij probeert een tegenstander dan te verleiden tot fouten, Ernst-Jan is daar nauwelijks gevoelig voor en maakte ook nu de partij zonder veel inspanning uit.
Achgervolger Jan van Dam had het wat moeilijker, hij moest opboksen tegen Bonne Faber. De opening, vooral gekarakteriseerd door een graag door Jan gespeelde variant, verliep zonder noemenswaardige problemen, al snel echter liet Bonne zich verleiden tot een iets minder goede voortzetting waardoor hij een pion verloor, hoewel het wel een dubbelpion werd. Door o.a. dameruil ontstond een met dubbelpionnen doorspekte stelling, althans, Bonne had er eentje op de c-lijn en Jan op de e- en de f-lijn. Maar Jan stond toch beter, vooral door zijn pion meer. Er werden nog torens geruild en wat pionnen, steeds echter was het, vooral voor Bonne, een gevecht voor lijfsbehoud. En dat lijf wist hij te behouden, na in totaal zo'n 40 zetten leek het meeste leven uit de stelling verdwenen en kwam hij met een remisebod, dat door Jan werd geaccepteerd.
Jan van Huizen is dit seizoen wat wisselvallig aan het spelen, althans, 13 winstpartijen met daar tegenover 12 verliespartijen, wijzen toch wel wat in die richting. Hij kreeg te maken met Michiel Landman, die nog vol voor het kampioenschap in groep 2 wil gaan. Maar daarvoor speelde hij deze partij wat te veel op de aanval. Hij kreeg een half-open g-lijn en veroverde daarmee de h-pion van Jan. Alles werd nu door Michiel op de aanval gegooid en de verdediging werd wat te veel verwaarloosd. Met het nodige kunst- en vliegwerk wist Jan hierdoor een voorsprong te krijgen, die hij niet meer uit handen gaf. Door dit verlies lijkt Michiel af te moeten haken voor genoemde titel.
Het werd ook een relatief makkelijke avond voor Jan van Baardwijk. Hij was gekoppeld aan Frits Wilschut en wist hem een aantal problemen voor te schotelen waarmee deze niet goed genoeg uit de voeten wist te komen. Tenslotte resulteerde dat dan ook in verlies voor Frits.
Leo Stelloo had van te voren al gezegd dat zijn meeste tegenstanders hem graag een verliespartij aan wilden smeren, waarop Ger Croonenberg had gereageerd met "Maar ik toch niet". Of zou het gesprek daar misschien over gaan? Hoe dan ook, deze avond mochten beiden hun statement tegen elkaar bewijzen. Deze indeling werd in de Pionierwandelgangen al beoordeelt als "de haas tegen de slak" en inderdaad, Ger had nog nauwelijks tijd verbruikt toen de klok van Leo al voorzichtig begon aan het zichtbaar aftellen van de seconden. Maar Leo had wel een stuk meer dan Ger. Ger zette toen een valletje, Leo wist dat prima te omzeilen en mocht daarna - met nog heel weinig tijd over - toch de winst binnenhalen.
Tenslotte mochten beide aanwezige dames weer eens tegen elkaar spelen. Sheila de Jonge zette daarbij haar stelling zo professioneel als in haar mogelijkheden ligt op terwijl Trudy Angeneind daar in mee probeerde te gaan. Maar op zeker moment ontbrak bij beiden de nodige finesse en werd het een normale Pionierpartij. Langzaam maar zeker werd Trudy in problemen gebracht, ze probeerde die problemen echter manmoedig het hoofd te bieden. Tenslotte echter belandde haar koning in een soort mat achter de paaltjes-net en met twee torens wist Sheila het vonnis definitief te vellen. Een compliment echter aan de dames wat hun tijdsgebruik betreft, als laatsten probeerden ze nog iets van hun partij te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten