Ronde 36

Zoals een klein beetje zichtbaar leek het er even op, dat het een avond van giebelen tot dolle pret zou worden, toen de pionnen het over gingen nemen werd het ook serieuzer, het ging tenslotte toch ook wel een beetje om een groepskampioenschap.

Deze groepskampioenschappen spelen voor sommigen mee, de meesten komen echter puur voor het plezier van een avondje schaken naar de club. Dat bleek tenminste al redelijk snel in de partij tussen Arie Bliek en Rob van Wijgerden. Zoals voor hem kenmerkend ging Rob weer supersnel op jacht naar de vijandelijke koning. Hij maakte in die jacht ditmaal echter enkele foutjes, zodat Arie, met zijn verdedigende spel, hem in een hoek wist te drijven. Daar wist Rob niet meer uit te ontsnappen zodat Arie zijn enkele weken geleden gedane voorspelling om niet zo veel meer te willen verliezen, nu dan ook gestand kon doen!

Even later had ook Jan van Dam een punt binnen weten te halen tegen Ben Blakmoor. Ben maakt kans op het kampioenschap in de tweede groep en leek een comfortabele voorsprong te hebben om dat te bereiken. Maar Ben vindt het spelletje veel belangrijker dan een eventuele prijs en maakte dat ook een beetje waar in zijn partij. Tenminste, hij probeerde niet om een muur van verdedigende pionnen en stukken om zijn koning op te trekken, nee, hij ging fris van de lever proberen een goede en leuke partij te spelen. Daar wist Jan echter ok wel raad mee en dat liet hij Ben dan ook zien.

Dik Roeffel was een poos afwezig geweest en kwam weer eens kijken. Hij stond meteen in het middelpunt van ieders belangstelling en wat later ook in die van Trudy Angeneind, immers, zij moest hem aan de tand voelen of zijn schaakcapaciteiten ook vermindert waren. Ze deed daar haar uiterste best voor, waaruit eigenlijk al blijkt, dat Dik het spelletje nog niet was verleerd! Hij liet haar dit dan ook duidelijk merken, waardoor ze zich op een gegeven moment genoodzaakt zag de partij op te geven.

Ook het kampioenschap van groep 1 en daarmee het clubkampioenschap is officieel nog niet beslist, hoewel de kans, dat Ernst-Jan Pluim Mentz zichzelf niet opvolgt in een nano-getal is uit te drukken. Hij mocht zijn aspiraties deze avond bewijzen tegen Bonne Faber en slaagde daar uitstekend in. In een door beiden geliefde opening verspeelde Bonne eigenlijk een tempo, wat meteen door Ernst-Jan werd bewezen. Dat kostte Bonne eigenlijk zijn hele koningsvleugel, waarna Ernst-Jan zijn toestel eigenlijk een beetje op de automatische piloot verder liet vliegen. Daar wist Bonne nog wel de nodige hoop uit te halen, die bleek tenslotte toch ijdel.

Frits Wilschut kreeg het aan de stok met Leo Stelloo. Maar de stok van Frits was eigenlijk ontoereikend, Leo zette hem behoorlijk onder druk en het enige, wat Frits daar eigenlijk tegen kon doen was te proberen Leo veel tijd te laten verbruiken om zodoende een winstmogelijkheid te kunnen krijgen. Maar zover liet Leo het toch maar niet komen. De koning van Frits werd, eerst met gebruik van Leo's vrije centrumpionnen en daarna via de geopende f-lijn, in de hoek gejaagd en daar achter z'n paaltjes matgezet. Dat was Frits in het heetst van de strijd ontgaan, Leo - gelukkig voor hem - echter niet.

Er is al meer over de groepskampioenschappen gezegd. Simone 't Mannetje is tot de ontdekking gekomen dat ze hele goede kansen heeft op die in groep 3. Op de foto te zien zou ze daar iets serieuzer mee omgaan dan Sheila de Jonge, die overigens in groep 2 meespeelt. Maar, gaande de partij veranderde die houding wel. Sheila werd echter in de verdediging gedrongen en wist daar niet onder uit te komen. Simone's dame kwam buurten op h7 en ze kon even later mat in 2 geven, zag dat echter niet, de manier, waarop het nu ging was ook uitstekend voor haar. Met een heel mooi (ogenschijnlijk) torenoffer maakte ze de combinatie en de partij af. Het gat met nummer 2 in de groep, Frits Wilschut, is door de onwikkelingen in ronde 36 "plotseling" 27 punten groter geworden en als Simone nog één positieve partij weet te spelen zou deze buit best eens binnen kunnen zijn!

Dan het gevecht om de titel in groep 2. Daar azen - althans qua stand op de ranglijst - nog 5 spelers op en vier van hen kwamen in actie. Daarvan is Ben Blakmoor (aan het begin van de ronde op plek één) al aan bord gekomen, na zijn verlies konden zijn achtervolgers een goede sprong maken. Maar Wim Noordermeer kreeg het moeilijk tegen Jan van Huizen (groep 1), hoewel hij op een gegeven moment goede mogelijkheden leek te hebben. Maar Jan nam zijn tijd en kwam met de oplossing voor zijn stellingsprobleem. Dat kostte Wim enkele zetten later het paard, dat mooie sier maakte in de aanval. Wim probeerde hierna nog wel wat uit de stelling te halen, Jan liet zich echter niet meer foppen en ook Wim kreeg dus een nederlaag toegediend.

Zou alles dus toch nog niet zo erg worden voor Ben? Dat hing nu af van de partij tussen Jan van Baardwijk en Jan Straatman. Zou Straatman de partij niet winnen dan zou Ben op de eerste plek blijven. Op een gegeven moment was de stelling redelijk in evenwicht met een eindspel van loper (voor Straatman) tegen paard. Van Baardwijk maakte een gaatje voor zijn koning en bood vervolgens remise. Straatman rook echter een kans en weigerde het aanbod. In het hierop volgende strijdgewoel gebeurde veel, wat Euwe vroeger al lang verboden had, de spelers maalden er op dat moment echter weinig om. Straatman wist tenslotte een pion te laten promoveren aangezien zijn tegenstander in eerste instantie z'n aandacht te veel op de andere vleugel had gericht. Met dame tegen paard wist Straatman wel weg met de stelling, waardoor hij de eerste plek van Ben overnam. Maar er volgen nog drie ronden en - Joop Zoetemelk zei het vroeger al - Parijs is nog ver!