Tenslotte waren beide combattanten voor de tweede halve finale samen toch een keer aanwezig en dus is nu de tegenstander van Ernst-Jan Pluim Mentz voor de finale bekend.
Eigenlijk hadden Frans Troost (links) en Fred van Wieringen al samen afgesproken dat ze die halve finale-partijen deze avond zouden spelen, ze zijn immers beiden redelijk regelmatig verhinderd om de clubavond te bezoeken. Op de foto geven ze de indruk er beiden veel zin in te hebben, zou die zin er na afloop nog geweest zijn? Immers, de verliezer is uitgeschakeld voor het bekertoernooi van dit seizoen en de winnaar moet zijn krachten meten met Ernst-Jan Pluim Mentz. En velen - ook niet-Pioniers - weten inmiddels wel wat dat betekent!
Beiden openen normaliter hetzelfde, dus mag ook verwacht worden dat beiden de hieruit voortvloeiende voortzettingen machtig zijn tot op zekere hoogte. In de eerste partij leek Frans al meteen korte metten met zijn tegenstander te willen maken want Fred kreeg een behoorlijke aanval over zich heen. Maar wie Fred dan een beetje kent weet wel, dat hij zich daar niet al te sappel om maakt omdat er toch wel vaak nog kansen komen. Zo was het ook nu en - vrij onverwacht toch nog - Fred bleek de goede kans gegrepen te hebben. Maar hij wilde Frans nog wel lof toezwaaien want "ik heb erg veel geluk gehad" was zijn reactie. Eigenlijk verwacht je dan dat een speler van het type Fred die tweede partij wel heel voorzichtig tot een goed (remise)einde zal weten te brengen. Maar ook dat bleek niet zo te zijn want Frans had in de pauze, die ze tussen beide partijen namen, blijkbaar aan een fles vuurwater zitten lurken en Fred kwam eigenlijk nauwelijks in het stuk voor. Dus dienden er minstens twee snelschaakpartijen te worden gespeeld. Daarin daalde het spelpeil toch wel een beetje en sommigen vergeleken het al met de strafschoppenserie uit de Championsleaguewedstrijd tussen Real Madrid en Bayern München! Hoe dan ook, ook deze twee partijen eindigden in 1-1 en er werd al stiekem een blik op de klok geworpen om te zien of er voor sluitingstijd nog tot een winnaar gekomen zou kunnen worden. Dus maar snel naar de sudden-deathpartij, maar die eindigde in remise en dus werd de vergelijking met bovenstaande wedstrijd maar weer eens boven gehaald! Wie zou er nu uiteindelijk Bastian Schweinsteiger in Pioniertenue worden? Zoals al gezegd, het peil bleef eigenlijk dalen en Ernst-Jan zat zich al helemaal rijk te rekenen met opnieuw zijn naam in de Pionierannalen vermeld. Maar dan moet hij nog wel langs Frans Troost proberen te komen want dat werd uiteindelijk degene, die naar de finale gaat. Hij verrijkte overigens en passant ook de Pioniervocabulaire met de term "Fred verdediging" want, zo zei hij, hij had de oplossing gevonden in zo snel mogelijk afruilen van de dames, waarna de rest simpel werd.
Maar voordat dit alles tenslotte in kannen en kruiken kwam waren alle interne partijen al afgelopen en werd dus het aantal toeschouwers steeds groter.
Als eersten bleken daarbij Ger Croonenberg en Arie Bliek tot een uitslag gekomen te zijn. Ger bleek zich daarbij te overschatten tegen de verschuilpolicy van Arie en overspeelde daarbij totaal zijn hand, zodat Arie (hij wil het seizoen goed afsluiten met het binnenhalen van veel punten) het eerste punt uit zijn serie binnenhaalde.
Daarna was het de beurt aan Ernst-Jan Pluim Mentz die, op een rustige manier, Michiel Landman steeds dichter naar de afgrond manoeuvreerde. Aangezien Michiel daar niet in wilde vallen gaf hij de partij tijdig op.
Trudy Angeneind mocht voor de derde keer dit seizoen aantreden tegen Leo Stelloo en dat deed ze zeker niet slecht. Leo leek tenminste peentjes te zitten zweten, wist echter wel zijn kansen levend te houden. Dat leverde hem tenslotte toch de volle winst op, hoewel ook Trudy een compliment verdient voor haar spel!
Wat niemand van te voren had verwacht leek toch te gaan gebeuren! Want Jan van Huizen speelde een hele moeilijke partij tegen Frits Wilschut. Frits wist daarbij op zeker moment een pion meer in zijn stelling te krijgen dan zijn tegenstander, terwijl die stelling ook nog winstkansen in zich hield. Maar toen kwam het probleem voor vele schakers boven drijven: hoe moet je nou zo'n stelling naar winst brengen? Frits peinsde zich suf, kon de oplossing echter niet vinden en Jan nam de zaken over met een matdreiging op de onderste rij. Daar vond Frits ook geen oplossing voor en dus mocht Jan een punt aan zijn score toevoegen.
De volgende partij was die tussen Jan van Dam en Bonne Faber. Gedurende de openingsfase en enige tijd hierna hielden beiden elkaar goed in evenwicht. Maar op een gegeven moment raakte Bonne helemaal gebiologeerd door een trucje, dat in de stelling zou kunnen zitten. Daar paste hij zijn spel helemaal op aan, Jan had echter beter gekeken en wist tenslotte een paard naar d6 te brengen, van waaruit dat paard Bonne's hele damevleugel lamlegde. Overigens, bij de analyse achteraf mengde ook Ernst-Jan zich even in de discussie en gaf daarbij de waarschijnlijk juiste zet in de stelling aan van het moment dat Bonne helemaal ging voor het trucje. Dat paard bleek eigenlijk de beslissende factor in de partij, Bonne wist zijn materiaal niet meer te bevrijden en Jan won op zijn slofjes.
Tenslotte waren Alex van Wieringen en Jan van Baardwijk nog bezig. Ook zij maakten er een mooie partij van, Alex bleef daarbij rustig en trok daardoor de partij naar zich toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten