Aangezien lijstaanvoerder Rik Verheij te grote tegenwind ondervond en dus niet aanwezig was, kreeg clubkampioen Ernst-Jan Pluim Mentz alle ruimte om de kloof enigszins te dichten. Om hem daarbij te helpen was Alex van Wieringen ingehuurd. Echt helpen deed hij echter niet, Ernst-Jan moest de hele partij lang terdege op zijn tellen blijven passen. Maar het kostte Alex echter wel ruimschoots bedenktijd, die je in het eindspel maar moeilijk kunt missen. Maar het leverde hem tenslotte wel een fraaie eindspelpositie op, waar Ernst-Jan tenslotte net dat ene tempo meer bleek te hebben dat dergelijke eindspelen vaak beslist. Dus werd de kloof 13 punten kleiner en zakte Alex een beetje weg door dit verlies.
Michiel Landman bevond zich aan het begin van de avond voor zijn doen hoog op de ranglijst en dan krijg je te maken met andere toppers zoals ditmaal met Ben Blakmoor. Hoewel, beiden spelen voor het tweede team aan de hogere borden. Maar Ben wist het Michiel behoorlijk moeilijk te maken en kreeg tenslotte de materiële voorsprong van dame tegen toren en paard. De koning van Michiel stond helemaal in het uiterste hoekje van zijn vleugel en werd daar van op afstand bedreigd door die dame. Dat bleek te veel van het goed voor Michiel en hij liet het zich maar niet tot het eind bewijzen.
Lang ging het gevecht gelijk op tussen Ad van der Ree en Jan van Huizen. Dat duurde tot de dame van Jan zich in een soort aftrekpositie had gewurmd, wat door Ad werd "beloond" met pionwinst. Dan gaat het vaak van kwaad naar erger en Jan kon nog proberen wat hij wilde, zijn koning kwam ook moeilijk te staan en daarom gaf hij de pijp maar aan Maarten en het punt aan Ad.
Ook Bonne Faber en Fred van Wieringen hielden elkaar in het begin goed in bedwang. Echter door een pionzet, die hij op dat moment belangrijk vond, creëerde Fred een zwak veld op d5, waar Bonne meteen misbruik van maakte. Er verscheen een paard op dat veld met aanval op Le7 en Dc7. De enige mogelijkheid voor Fred was Dd8, toch werd de loper genomen en middels torenverdubbeling op de d-lijn wist Bonne een pionnetje te snoepen. Eigenlijk werd dat het begin van het einde voor Fred; de zware stukken werden successievelijk afgeruild en in het pionneneindspel van sterke loper tegen zwak paard en een slechtere positie van de zwarte koning probeerde Fred nog wel (op z'n Vlaams gezegd) de meubels te redden, het bleek echter vruchteloos.
Jan Straatman had z'n handen vol aan Leo Stelloo, sterker nog, hij raakte flink materiaal achter. Maar ook de bedenktijd van -vooral- Leo slonk zienderogen en Leo wist niet beter te bedenken dan dat materiaal terug te geven om toch nog te proberen iets te bereiken. Maar ook dat bleek niet te lukken en Leo moest het punt aan Jan laten.
Simone 't Mannetje werd al snel na het bekend worden van de indeling gewezen op het wapenfeit van de vorige ronde van tegenstander Wim den Heijer. Maar ze liet zich daar niet echt door imponeren en trok fel van leer om hem in het nauw te brengen. Vooral de koningsvleugel van Wim kreeg het zwaar te verduren en daar werd tenslotte dan ook het resultaat voor Simone bereikt. Voor Wim geldt dus "één zwaluw maakt nog geen zomer" maar desondanks wil hij het de volgende keer weer proberen!
Voor Frits Wilschut leek het een moeilijke avond te gaan worden tegen Wim Noordermeer. Maar dat ging toch reuze meevallen, Frits wist alle foefjes van Wim het hoofd te bieden en wat overbleef was een pionneneindspel met gelijke lopers. Geen van beiden wist daar echter garen van te spinnen, zodat tenslotte tot remise werd besloten.
Dat werd het niet tussen Arie Bliek en Ger Croonenberg. Hoewel Ger ogenschijnlijk een goede positie had weten op te bouwen liep hij even later toch rond met z'n duim naar beneden ten teken van partijverlies. Had Arie daarmee afgerekend met het verlies-spook, dat hem achtervolgde?
Dik Roeffel moest laten zien dat hij beter opgewassen wist te zijn tegen Trudy Angeneind dan Arie in de vorige ronde. Maar dat bleek niet het geval te zijn, Trudy boekte haar tweede opeenvolgende overwinning en begint daarmee sterke pogingen de onderste plek op de ranglijst te verlaten. Nog één zo'n resultaat en het kan best gebeuren!
3 opmerkingen:
Je kunt het leuk, interessant of grappig vinden, maar die keuzemogelijkheden heb ik niet nodig. Wat Bonne schrijft is altijd de moeite waard.
Een reactie posten