De, volgens sommigen totaal onberekenbare, breinen, die de organisatie van dit - al bijna traditionele -toernooi op poten hebben gezet, hadden opnieuw iets nieuws bedacht voor de prijsuitreiking. Niemand verwachtte eigenlijk, dat de als eersten eindigenden van de avond in de prijzen zouden vallen, dat bleek echter juist wèl het geval!? Maar de ranglijst werd dan niet genomen op basis van ieders score, maar op basis van de te verwachten score voor iedereen. Wie daar het meeste boven zou scoren verdiende de eerste prijs. Als tweede specialiteit werd nog gesteld, dat de eindwinnaars geen avondprijs konden verdienen.
In de eerste ronde (wegens het nieuwe prijzenidee nu ook een beetje op rating ingedeeld) wisten bijna alle favorieten te winnen, slechts Dick Kegge had blijkbaar de opmerking uit een vorig verslag in zijn oren geknoopt want hij ging accoord met remise tegen Marco Beije. Ook de remisekoning van het snelschaken uit de vorige ronde, Rienk Pluim, remiseerde, moest daar tegen Bonne Faber wel enige moeite voor doen gezien het in eerste instantie afgewezen remiseaanbod. Maar verder wonnen Ernst-Jan Pluim Mentz (van Jeanet Gerssen), Philip Westerduin (van Tim van der Hart), Lendert van den Ouden (van Dik Roeffel) en Ad van der Ree (van Frits van der Veeke) allemaal. Gezien het oneven aantal deelnemers was "punt cadeau" weer opgetrommeld en daarvan profiteerde Jan Straatman.
In de tweede ronde werd Ad zo goed als uitgeschakeld (hoewel hij er zelf waarschijnlijk nauwelijks in zal hebben geloofd) voor een eindprijs door verlies van Ernst-Jan. Ook diens concurrenten Philip (tegen Jan van Huizen) en Lendert (tegen Jan van Baardwijk) wisten weer te winnen. Hetzelfde als voor Ad gold ook voor Dick want Jan Straatman had zich door zijn eerste punt blijkbaar zo opgeladen dat hij Dick (hoewel deze er eigenlijk ook zelf aan meewerkte) het punt afhandig maakte. Ruud Bosch, een eindprijs bij het ZAS een beetje gewend, maar nu te weinig avonden aanwezig geweest, ging blijkbaar nu voor een "kleine" prijs en daarvoor versloeg hij Leo Kotchiev. Rienk speelde opnieuw remise, net als Marco. Ook de beide aanwezige dames (Jeanet en Simone 't Mannetje) toonden zich tevreden met deze uitslag, hoewel hun partij waarschijnlijk weinig aandacht van hen zal hebben gekregen, die aandacht hadden ze meer nodig voor hun onderling amusement. En de zaaldeur moest op een gegeven moment worden gesloten wegens de geluidsoverlast van een elders in het gebouw bezig zijnde fitnessclub............! Sander Dröge had hier volop van kunnen genieten maar hij koos, heel verstandig (?), voor verblijf aan de andere kant van de zaal, in het gezelschap van een flesje geestrijk vocht.
Na dus in de vorige ronde zo goed als kansloos te zijn geworden ging Dick nu snel accoord met het remiseaanbod van Bonne terwijl Ad een einde maakte aan de serie remises van Rienk door van hem te winnen. Philip werd nu uitgeschakeld voor de hoofdprijs van het toernooi en daar zorgde Ruud voor. Jan Straatman had zich toch onvoldoende opgeladen, hij bleek (ook) niet opgewassen tegen Ernst-Jan. Maar Lendert bleef wel goed volgen, ook hij won (van Jan van Huizen). Tim liet zich in deze ronde verrassen door Arie Bliek, terwijl ook Simone een einde maakte aan een remiseserie en wel die van Marco. Tot zijn vreugde mocht nu ook Sidney Noordijk een punt bij laten schrijven, hoewel dit wel cadeau was.
Er was een korte pauze ingelast en daar had Ernst-Jan goed gebruik van gemaakt, tenminste, hij wist van Lendert te winnen. Hierdoor mocht Ernst-Jan zich op dat moment al eindwinnaar noemen, ongeacht de andere uitslagen. Daarbij verloor Ad van Ruud en Jan van Baardwijk van Philip. Ook Jan Straatman verloor opnieuw, Leo was daarvan de schuldige. Weer was er een remise voor Rienk, ditmaal tegen Sander, terwijl het gratis punt nu Dik in z'n schoot viel.
In de laatste ronde gaf Ernst-Jan zijn eindoverwinning een gouden randje door ook die partij (tegen Ruud) te winnen. De toevallig even sfeer proevende Ben Blakmoor tekende daar het volgende over op: "Vanuit de opening had Ernst-Jan een pionnetje voorsprong genomen. De afwikkeling naar een gewonnen eindspel was niet al te moeilijk en Ruud had zich al neergelegd bij een nederlaag. In het toreneindspel kon wit zijn voordeel gemakkelijk uitbouwen, maar hij koos verrassenderwijs voor een avontuurlijke route door zijn toren te laten insluiten. Ruud veerde op en moet gedacht hebben: 'die remise zit in de knip'. Echter: met een fraaie finesse bevrijdde wit zijn toren, waarna het direct uit was." Lendert en Philip zullen intussen wel geconstateerd hebben dat "de eerste prijs was gaan vliegen" en daarom niet meer geprobeerd hebben het uiterste uit hun partij te halen: remise. Daarbij hoogstwaarschijnlijk niet beseffend dat ze daardoor de tweede en derde prijs moesten delen. Ook remise werd het tussen Simone en Bonne, waarbij laatstgenoemde als sterke troef twee verbonden vrijpionnen op de koningsvleugel had, aan het begin van hun eventuele opmars naar hun ultieme droom. Daar stond de achterstand van een (kleine) kwaliteit tegenover. Ook Jeanet besloot tot remise tegen Leo, hoewel daar wel het nodige aan vooraf ging. Leo sloeg nl. een pion met zijn koning, waarschijnlijk in de veronderstelling dat hij zijn dame vastgepakt had of zoiets. In de daardoor ontstane discussie (ook Jeanet zal niet in het Russisch zijn geschoold) leek het haar maar verstandig remise aan te bieden, hoewel Leo daar ook nog van overtuigd diende te worden. Ook Dick speelde nog remise, ditmaal tegen Arie. Mede hierdoor kende deze avond 3 remisekoningen: Dick, Rienk en Bonne met elk 3 remises op hun conto. Het "punt cadeau" was ditmaal voor Frits.
Hierna kon Jan van Huizen de prijzen uitreiken, daarbij geflankeerd (wat de eindprijzen betreft) door Jan Straatman, die ook nog een korte slotspeech hield. Overigens, eerst werden de avondprijzen uitgereikt en het beste boven het eigen niveau had daarbij Simone gepresteerd! Als tweede eindigde daarbij Jeanet en als derde Arie. Hierna had de organisatie één van haar zeer weinige fouten gemaakt want eigenlijk had Jan Straatman de vierde prijs moeten krijgen, die Ruud nu kreeg. Maar later is dit misverstand nog wel uit de weg geruimd en mocht Jan zijn tanden stuk gaan bijten op een opgavenboekje uit het stappensysteem. Bij het uitreiken van de eindprijzen werd nog even benadrukt dat Ernst-Jan de maximaal haalbare score had bereikt!Terugkijkend op deze aflevering van het ZAS kan dat met veel genoegen worden gedaan, daarbij hopend dat ook de - in totaal - 44 unieke deelnemers (over het hele toernooi gerekend mochten er 225 worden verwelkomd) dat ook doen! Deze zesde aflevering was trouwens de best bezochte tot nu toe met een gemiddeld bezoekersaantal van 25 per avond, daarmee het record van 2007 (24,9) uit de boeken halend. Overigens, nog even verder gaand met "records", Leo Kotchiev is de deelnemer met de meeste ZAS-caps en wel (over die zes keer) 49, redelijk op de voet gevolgd door Bonne en Jan van Baardwijk met elk 45 keer en Ger Croonenberg als goede derde (of vierde?) met 43 keer. Beste niet-Pionier is daarbij Dick, die 41 keer de reis maakte naar de Pionier-locatie.
Uiteindelijk gaat het dit toernooi om de eindprijzen van resp. € 75,--, € 50,-- en € 25,--. De eindstand daarvoor is te zien op het onderstaande staatje:
Nr.Naam r.1 r.2 r.3 r.4 r.5 r.6 r.7 r.8 r.9 totaal Plek rating
1 Ernst-Jan
2 Philip 15
3 Lendert
4 Dick 15
5 Ad
6 Leo Kotchiev
7 Simone
8 Fred 11
9 Bonne 11 10½
10 Tim
11 Jan v.Huizen 11 10
12 Angelique
13 Jeanet
14 Jan v.Baardwijk
15 Marco
16 Wim Noordermeer 11 10 11
17 Rienk
18 Wim v.Schie
19 Sander 11 10½
20 Arie
21 Marjolein
22 Wim den Heijer 7 9
23 Alex 7
24 Frits
25 Sidney
26 Jan Straatman 9 9
27 Ger
28 Dik
29 Nico
30 Daan
31 Karel
32 Jan Parre
33 Rien
34 Ruud
35 Frank
36 Leo Stelloo 3
37 Elly
38 Theo
39 Johan
40 Leo Brands
41 Willem-Jan 7
42 Arend
43 Henk
44 Frans
Aanwezig 21 20 18 32 28 25 32 28 21 225
De verdiende prijzen per avond zijn onderstreept, terwijl de niet meegerekende avonden zijn
De ratings zijn, voor zover bekend, de augustus ratings.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten