zondag 29 mei 2022

Ronde 31 en finale IBC

Het seizoen loopt langzaam maar zeker op een eind. Gelukkig werd het niet nogmaals onderbroken door een pandemie! Nog één RSB-wedstrijd, een snelschaakavond, dan nog twee interne ronden daarna en dan de slotavond. Dan richten we het vizier alweer op het ZAS, in de maanden juli en augustus. Deze avond raakte de bekerkampioen bekend en werden ook weer een aantal interne partijen gespeeld.

Eigenlijk al een beetje de laatste mogelijkheid om een bekerwinnaar te krijgen en aangezien Dik van der Pluijm en Thijs van Dam beiden, hoewel vlak voor het sluiten van de markt, aanwezig waren, kon er worden opgestart. In de eerste partij wist Dik op een gegeven moment een gevaarlijk uitziende aanval op de koningsvleugel op touw te zetten. Die aanval zag er, met een leuk schaakje door de dame, veelbelovend uit. Thijs kreeg dan echter de mogelijkheid zijn eigen dame op zeker moment tussen te plaatsen. Dus zocht Dik een alternatief en vond dat in een kwaliteitsoffer waarmee hij eeuwig schaak kon houden. Remise dus in de eerste partij. Dan de tweede partij, met verwisselde kleuren en daarin ging Thijs voortvarend van start. Helaas kan je aandacht niet steeds bij die partij blijven en zo bleken beide spelers op een onbewaakt moment tot een resultaat te zijn gekomen en dat behelsde winst voor Thijs, die daarmee zichzelf opvolgde als bekerwinnaar!

Voor de huishoudelijke competitie was de toppartij die tussen Hans van Calmthout en een trotse vader Jan van Dam, die zijn aandacht probeerde te verdelen tussen wat zijn zoon op het bord bracht en zijn eigen partij. Beide spelers plegen tamelijk voorzichtig te werk te gaan in hun partijen, slaan echter wel toe als ze daar een mogelijkheid toe zien. Maar geen van beiden wist zo'n mogelijkheid te vinden zodat tenslotte tot remise werd besloten.

Al voor de derde keer zaten Jan van Huizen en Bonne Faber dit seizoen tegenover elkaar. Eigenlijk vanaf het begin stond Bonne steeds iets beter, hoewel dat beter staan zo nu en dan ook naar Jan over ging. Maar meestal duurde dat maar één zet. Toch wist Jan op zeker moment een sterke vrijpion op de c-lijn te krijgen, hoewel hem dat wel een pion kostte. Die vrijpion werd gesteund door een sterke loper op de lange witte diagonaal en beide witte torens keken vanaf een afstandje toe op de a- en de b-lijn. Desondanks bleef Bonne beter staan, totdat hij op zet 39 een dure fout maakte. Hij wilde zijn achterste lijn versterken en speelde daarom zijn tweede toren naar a8 (de andere stond al op c8). Maar met de koning naar de voorlaatste rij zou veel sterker zijn geweest. Nu kon Jan het grote voordeel, dat hij had gekregen dankzij die foute zet, uitbouwen tot torenwinst, waarna Bonne even later opgaf.

Al een poosje bevindt Thomas Ammerlaan zich in de hogere regionen van de competitie en kreeg daar nu te maken met Fred van Wieringen. Maar de partij verliep redelijk gelijk op, tot in een toreneindspel. Maar Thomas had enkele z.g. losse pionnen en daar ging Fred op jagen. Dat bracht hem groter voordeel, wat even later in een opgave door Thomas resulteerde.

Reinier van der Wende had weer eens tijd gevonden om te komen spelen, waarschijnlijk omdat het op een vrijdagavond was. Hij kreeg nu Sheila de Jonge tegenover zich, die een mooie aanval via de h-lijn op wist te zetten. Daar bedreigde ze de h-pion van Reinier, die echter een loper op de diagonaal h2-b8 wist te spelen en zodoende direct gevaar wist tegen te gaan. Was Sheila daar zo van geschrokken dat ze pardoes een toren weggaf? Op zich is dat niet bekend, misschien zag ze enkele grote beren op haar weg. Hoe dan ook, en poosje later gaf ze, moegestreden, op.

Er zit toch redelijk verschil in speelkracht tussen de verschillende leden en dat kreeg Kees Breen toch wel te merken bij zijn indeling tegen Martijn van Dam. Maar Kees zette zich voor deze taak, ondersteund door een uitroep "uit het publiek": "Hij is te verslaan hoor!" Maar dat lukte Kees nu niet, hij verloor op zeker moment een toren en dan is het voor velen niet al te moeilijk meer om uit te spelen. Ook voor Martijn dus niet en hij ging met het punt lopen.

De kortste partij van deze avond kwam, helaas voor hem, op naam van Leo Stelloo, tegen Michiel Landman. Michiel legde enige druk op Leo's stelling en die bezweek daaronder. Pardoes gaf hij een toren cadeau, wat, ook voor hem, te veel ven het goede was dus gaf hij meteen op.

De laatste te bespreken partij ging tussen Wim Noordermeer en Jan van Baardwijk. Zo op het eerste gezicht ging het Wim goed af, hij zette Jan regelmatig aan het denken. Maar daar bleek Jan deze avond goed in te slagen, hij wist de partij dan ook te winnen.

Door dit alle is er weer een nieuwe tussenstand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten