zaterdag 11 september 2021

Ronde 2

De competitie is al weer in alle hevigheid losgebarsten. Maar helaas heeft dat idee een aantal leden nog niet weten te bereiken, hopelijk komt daar nog wel verandering in. Want deze avond kwamen de meesten, die er de eerste avond ook bij waren, wel weer spelen maar helaas nog geen spelers, die wel lid zijn maar nog geen zin of tijd hadden. De meesten, die ook met het ZAS mee hebben gedaan, zijn wel geweest. Is een soort van "wake-up call" gewenst?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, in de top van de lijst werd gespeeld tussen Dik van der Pluijm en Jan van Dam. Gaande de partij leek Dik wel het betere van het spel te krijgen, dat kostte hem wel veel denkwerk overigens. Maar als zo vaak, zo kwam hier ook plotseling een einde aan de partij omdat Jan een toren in het hart van de vijandelijke stelling had gespeeld, waar er door Dik a.h.w. torenruil werd "voorgesteld". Dat was niet wat Jan wilde dus speelde hij de andere toren ter dekking. Daarbij helemaal overziend dat het veld, waarop die toren geplaatst werd, onder controle was van een loper van Dik. Deze schaakblindheid van Jan maakte direct een einde aan de partij en geeft een beetje weer wat de algemene tendens van de avond was geweest. Dit was namelijk de laatste nog bezige partij.
Zou zijn zoon het dan beter doen? Want de tweede partij uit de top ging tussen Thijs en Maurits Leentvaar. Als je daarbij lette op de lichaamstaal, dan viel meteen op, hoe ontspannen Thijs erbij zat, een beetje in tegenstelling tot Maurits, die ook veel tijd nodig had om goede zetten te vinden. Desondanks werd er een interessante partij gespeeld, die tenslotte eindigde met verlies voor Maurits.
De al genoemde schaakblindheid was ook te zien tussen Jan van Huizen en Martijn van Dam. Op een gegeven moment namelijk overzag Martijn dat Jan een stuk kon slaan dat ongedekt stond. Natuurlijk zag Jan het wel en zo moest Martijn verder met een stuk achter. Hij probeerde nog wel ijzer met handen te breken, echter ook hem lukte dat niet.
Ook Frits Wilschut had z'n eerste partij gewonnen, nu mocht hij tegen de hoogste verliezer en dat was Tycho Kant. Het werd een moeizame partij voor Frits en Tycho wist daar heel keurig - met winst - van te profiteren. Beiden kwamen door deze uitslag weer op het startpunt van 1000 punten.
Het was al weer heel lang geleden, dat er, bij een competitiewedstrijd, een oneven aantal spelers moest worden genoteerd, dat werd nu dus het geval. Zodoende moest er een nieuwe speler aan de lijst worden toegevoegd en dat werd dan SV De Pionier, ofwel alle aanwezige spelers mochten een zet doen maar mochten daarover beslist niet met elkaar overleggen. Ze speelden nu met z'n allen tegen Michiel Landman. Een dergelijke partij gaat normaliter niet al te snel van start, ieder is in eerste instantie druk bezig met de eigen partij. Maar toen er wat meer naar andere partijen werd gekeken werd ook hier iets op het bord gezet. Ook hier kwam de schaakblindheid weer op de proppen want op zeker ogenblik kon wit met een loper een pion slaan op a6, die zowel door pion b7 als door Ta8 werd gedekt. Pion b7 stond echter gepend naar de toren, wat door "een" speler werd overzien. Dus op a6 geslagen, zich misschien meteen omgedraaid en daardoor niet gezien, dat Michiel met de toren terugsloeg? Maar de smaad werd vrij snel vocaal uitgedragen toen anderen zagen, wat er was gebeurd. Natuurlijk werd er wel doorgespeeld, het is immers een gezamenlijke partij! Michiel wist tenslotte wel te winnen.
Leo Stelloo had van te voren al een moeilijk gevoel over de partij, die hij zou moeten spelen. Immers, op de ranglijst stond hij tussen twee van de nieuwe jeugdige spelers en hij had al kunnen zien bij het ZAS wat ze in hun mars hadden. Hij kreeg Quint Considine tegenover zich en hij probeerde maar zo snel mogelijk in de aanval te gaan, je weet immers nooit. Die aanval leverde tenslotte nog op ook, hij kreeg een stelling met de zwarte koning op een onveilige plek, terwijl de eigen monarch goed beschermd op de eigen vleugel stond. Enkele zetten later gaf Quint dan ook - misschien wat vroeg - op en Leo liep opgelucht door de zaal.
Lucas Braam kreeg te maken met Jan van Baardwijk en maakte daar een leuke partij van. Hij wist met een toren de vijandelijke stelling binnen te dringen en daar zal Jan wel een foutje hebben gemaakt want even later bleek hij te hebben opgegeven.
Bonne Faber moet blijkbaar weer wennen aan de competitie. Tegen Jacques Kokshoorn bouwde hij op zich een goede stelling op, pakte echter een enigszins vergiftigd pionnetje met z'n dame en maakte toen de fout die dame niet tegen de beide zwarte torens te ruilen maar de dame in een moeilijke positie terug te trekken. Daar maakte Jacques keurig gebruik van door die dame op te sluiten, hoewel Bonne erger had kunnen voorkomen als hij b3 had gespeeld i.p.v. Lc5. De zwarte dame kwam de witte stelling binnengewandeld en daar wist Bonne geen antwoord op te vinden, een tweede verlies derhalve.
Al vroeg in het seizoen al een (serieuze) partij tussen Sheila de Jonge en Wim Noordermeer. Ze kennen elkaars spel natuurlijk van haver tot gort en houden beiden wel van gevaarlijk spel. Dat gebeurde ook in deze partij en het grootste gevaar daarbij viel Wim te beurt. Een volgende keer hoopt hij uiteraard wraak te nemen!
Hiermee komen we bij de tussenstand na de tweede ronde. Volgende week wordt dan een begin gemaakt met de Interne BekerCompetitie. Als beide spelers aanwezig zijn dan worden de partijen gespeeld.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten