Ronde 1

Door sommigen werd er gretig naar uitgekeken wanneer er weer fysiek in competitieverband kon/mocht worden geschaakt. Wel met in acht neming van de nodige maatregelen uiteraard! Maar, met de r in de maand, werd er weer gestart, met een goede - zelfs niet eens oneven - opkomst. Daarbij mochten er vier spelers, die al aan de club hadden geproefd bij het ZAS, worden verwelkomd als nieuw lid!

Er werd meteen hier en daar op het scherpst van de snede gespeeld, te zien aan het feit, dat remises taboe waren en misschien zelfs niet eens werden voorgesteld! Eigenlijk konden er ook geen echte verrassingen worden genoteerd, hoewel de één uiteraard meer moeite moest doen voor het punt dan de ander. Dat speelde ook mee met het maken van dit verslag want als je zelf in een niet al te gemakkelijke partij zit dan gaat het beoordelen van andere stellingen ook wat minder goed.

Maar we starten dit verslag met één van de nieuwelingen, die niet alleen aan het spelen van lange partijen moesten wennen, echter ook nauwelijks met partijnotatie te maken hadden gehad. Toch lukte dat vrij goed aan Quint Considine, die wat meer moeite had met z'n tegenstander, Pioniervoorzitter Fred van Wieringen. Het ging langere tijd goed, ze hielden elkaar goed in evenwicht en het meeste materiaal werd geruild tot er aan beide kanten nog een toren en vijf pionnen op het bord overbleven. Quint had daar echter wel een dubbelpion aan overgehouden en Fred wist daar goed van te profiteren, wat hem tenslotte de eerste winst van het seizoen opleverde.

Een tweede bestuurslid, de nieuwe competitieleider Martijn van Dam, ging een tweede nieuweling, Lucas Braam, aan de tand voelen. Helaas voor Lucas zat die tand toch wel wat los. Hij kreeg een aanval op zijn f-pion te verwerken, die hij met tussenplaatsen van een paard wist af te slaan. Dat gaf echter wel weer pionverlies op zijn damevleugel, waarheen hij, middels een lange rochade, zijn koning in veiligheid had proberen te brengen. Dat zal waarschijnlijk het begin van het einde geworden zijn, even later liep hij tenminste puntloos door de zaal en tegenstander Martijn liep rond met een big smile.

Toch hoefden alle nieuwelingen niet puntloos naar huis want Maurits Leentvaar wist het Leo Stelloo heel moeilijk te maken, hoewel er in de wandelgangen wel stemmen opgingen dat Leo het anders en (dus?) beter had kunnen spelen. Maar Leo moest een oplossing vinden voor het probleem van een mataanval op pion g7 en daar kon hij niet anders op vinden dan het opspelen van die pion waardoor zijn toren op f8 verloren ging tegen een loper. In het vervolg vond hij geen oplossing meer voor zijn achterstand en moest dus Maurits een eerste punt toestaan.

De vierde nieuweling, Tycho Kant, kreeg te maken met penningmeester Alex van Wieringen en ook hij moest toezien hoe de stelling hem langzamerhand door de vingers slipte. Winst dus voor Alex.

Nu we toch (ook) bezig zijn met de bestuursleden, dan komen we bij secretaris Sheila de Jonge, die met zwart vocht tegen Jan van Dam. Ze wist lang en goed stand te houden en kreeg Jan lang in zijn denktank. Maar daar kwam hij goed uit, met behoorlijke zetten, waar Sheila niet het goede antwoord op kon vinden. Dus toch een verliespunt voor een bestuurslid.

Dit brengt ons meteen bij Wim Noordermeer, die te maken kreeg met jeugdleider Jan van Huizen. Zoals meestal probeerde Wim zijn tegenstander met slimmigheidjes om de tuin te leiden. Maar Jan trapte daar niet in en speelde Wim rustig naar een nederlaag.

Jan van Baardwijk had de pech dat hij meteen tegen Thijs van Dam was ingedeeld. Maar hij kweet zich op het oog rustig van die taak en met een "goed gespeeld" gaf hij halverwege de avond de partij op.

Reinier van der Wende had zijn jeugdliefde weer eens van stal gehaald tegen Bonne Faber, die daar niet echt mee overweg wist. Dat bleek ook wel, toen hij soort van het centrum opengooide met het te ver opspelen van de e-pion. Een tweede fout kwam met het eigenlijk in de steek laten van een op b6 geplaatst paard, dat door de witte dame aangevallen ging worden en niet goed meer gedekt kon worden. Met een echte va-banque-zet werd een loper geofferd om een beetje tegenspel op de koningsvleugel te krijgen maar dat bleek ook op niets uit te lopen. De partij eindigde met een dameschaak, waarbij ook een toren werd aangevallen en er restte Bonne niet anders dan opgave.

De meest verrassende uitslag kwam tot stand tussen Jacques Kokshoorn en Frits Wilschut. Ook hier het aftasten van de mogelijkheden, waarbij wit het beste van het spel leek te hebben. Maar dat bleek tenslotte maar schijn want zwart eiste het punt voor zich op.

Dan de partij, die tenslotte de meeste aandacht trok omdat iedereen al klaar was met de partij terwijl Michiel Landman en Dik van der Pluijm nog druk bezig waren. Dik had twee pionnen buit weten te maken en Michiel had de minste tijd verbruikt. Het slotstuk kwam hier met aan beide kanten dame en loper (van dezelfde kleur) en voor wit drie pionnen en vijf voor zwart. Michiel probeerde met steeds een schaakje met de dame zijn tegenstander aan het denken te zetten om zodoende misschien op tijd te kunnen winnen maar overzag op een gegeven moment een dameschaak van Dik waarbij zijn koning geen goede velden meer had. Michiel gaf dus op.

Dit alles brengt meteen een eerste ranglijst op de proppen.

Verder is er ook geloot voor de IBC, de Interne BekerCompetitie. Het resultaat daarvan is te vinden op de startpagina van deze website, in de kolom aan de linkerkant bij Interne beker competitie. Hiervoor is iedereen aangemerkt. Als iemand niet mee wil doen dan is dat geen probleem, alleen een voordeel voor de tegenstander, die dan meteen doorstroomt naar de tweede ronde.