Weer een avond dat de opkomst wat meer te wensen overliet. Maar dat kan ontzettend veel redenen hebben, dus laten we maar proberen het met de wel aanwezigen zo gezellig mogelijk te maken! Maar, je weet het, met schakers kun je van alles verwachten!
Opnieuw een partij, waarbij de eerste plek op het spel stond. Jan van Dam bezet deze plek enkele ronden en moest dat nu verdedigen tegen Rik Verheij. Beiden gingen behoorlijk voorzichtig te werk, zodat op zeker moment een stelling ontstond waarin er, met een klein foutje, heel wat teniet gedaan kon worden. Gelukkig voor beiden werd dat foutje niet gemaakt, waardoor er, met voor beiden nog weinig bedenktijd resterend, tot remise werd overeengekomen.
Hierdoor werd de eerste plek weer een beetje vacant en kon weer terugveroverd worden door iemand, die daar enige ronden had gebivakkeerd. Jan van Baardwijk moest daarbij proberen die eerste plaats uit handen van Jan van Huizen te houden. Daar leek hij behoorlijk goed in te slagen getuige het feit, dat ook deze partij tot ver in de tijdnoodfase best in remise zou kunnen eindigen. Toch werd dat niet het geval want jeugdleider Jan wist, eigenlijk op het laatste moment, te bewerkstelligen dat zijn tegenstander de partij op moest geven. Hierdoor weer een nieuwe leider.
Eigenlijk een verrassing kwam tot stand tussen Thijs van Dam en Ad van der Ree. Want voor laatstgenoemde bleek het jeugdtempo net iets te lastig, misschien mede veroorzaakt door de relatief snelle spel van Thijs. Want Ad wist niet zijn normaal gebruikelijke niveau te bereiken en was achteraf misschien zelfs wel blij met de bereikte remise. In ieder geval een prima resultaat voor Thijs!
Bonne Faber mocht het weer eens proberen tegen Martijn van Dam. Daarbij ontstond een stelling die alle remisevarianten in zich leek te hebben. Maar dat ging niet helemaal zo want Bonne wist een pion te winnen, wat Martijn een paar zetten later remise aan deed bieden. Bonne wilde echter nog wel wat doorspelen, overzag echter, dat Martijn, via een slim variantje, dameruil af wist te dwingen en er zodoende een toreneindspel overbleef waarin beiden redelijk gelijke kansen hadden. Dat was voor Martijn reden om nogmaals remise aan te bieden en voor Bonne reden om het aanbod nu aan te nemen.
Frits Wilschut kreeg het aan de stok met Ronald van Velzen. Normaliter zijn beiden vrij goed aan elkaar gewaagd, nu echter wist Ronald daar een einde aan te maken, hoewel Frits daar zo lang mogelijk tegenin probeerde te gaan. Maar op een gegeven moment kwam daar toch een einde aan en mocht Ronald een punt meenemen naar huis.
Dan Kees Berkhout tegen Wim Noordermeer. Helaas voor Kees was hij niet opgewassen tegen de slimmigheidjes van Wim. Met andere woorden, Kees verloor de partij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten