In deze ronde werden de lijstaanvoerder en zijn naaste concurrent tegen elkaar ingedeeld. Zou de runner-up zijn laatste mogelijkheid op het kampioenschap nog weten te verzilveren? Ook gaan nu de verdere groepskampioenschappen steeds spannender worden.
Inderdaad een laatste kans voor Jan van Dam om te proberen dichterbij Ernst-Jan Pluim Mentz te komen op de ranglijst. Maar, zoals Jan even snel uitrekende, dit zou dan al zo ongeveer de elfde keer zijn dat beiden tegenover elkaar achter het schaakbord kwamen te zitten dit seizoen! Wat eigenlijk nog belangrijker was voor hem, het werd in de huishoudelijke competitie al hun vijfde ontmoeting, wat eigenlijk al een teken aan de wand is voor de grootte van de club. Kijkend naar de partij leek het er al vrijwel vanaf het begin op dat Jan er niet aan toe kwam om aan een aanval te denken. Dat bleek op zeker moment ook wel, toen hij, redelijk noodgedwongen, zijn koning op een veld neerplantte waar koning en een toren tegelijkertijd door een paard konden worden aangevallen. Zo gebeurde ook en met een kwaliteit achterstand leken Jan's dagen geteld in deze partij. Toch werd nog geprobeerd aan z'n lot te ontkomen, helaas voor hem lukte het niet en met een voorsprong van liefst 100 punten lijkt de clubkampioen nu wel zeker.
Voor het groepskampioenschap van groep 2 werd de partij tussen Bonne Faber en Ben Blakmoor behoorlijk belangrijk. Ben kan namelijk groepskampioen worden (hoewel het aantal gespeelde partijen daar ook belangrijk voor is) en daarvoor kwam hij behoorlijk goed uit de startblokken in deze partij. Al snel leek hij Bonne compleet te overvleugelen en die speelde vrijwel ontdaan van enige hoop verder. Ben kwam al snel een pion voor te staan en winst lag op hem te wachten. Maar hij wilde het misschien iets te mooi doen en miste daardoor enkele redelijk meteen winnende zetten. Er werd het nodige materiaal geruild, wat in principe dan in het voordeel van de verdediger is. Toch bleef die pion verschil in de stelling. Er ontstond een dame-eindspel en plotseling werd Ben geconfronteerd met een mogelijkheid tot eeuwig schaak. Die mogelijkheid zag Bonne ook en hij wist dat ook duidelijk te maken. Na een eerder remiseaanbod door Bonne zag Ben nu ook in, dat het punt voor hem was gaan vliegen en hij bood daarom op zijn beurt remise. Natuurlijk werd dat aanbod meteen geaccepteerd.
Een spannende partij kwam tot stand tussen Fred van Wieringen en Jan van Huizen. Voor welk kampioenschap dan ook totaal niet meer van belang, toch maakten beiden er een leuke pot van. Daarin kreeg Fred langzamerhand redelijk wat tijdsvoordeel, wat tenslotte tot winst leek te gaan leiden, vooral ook omdat hij ook qua stelling niet de mindere was. Maar toen sloeg het noodlot voor hem toe in de vorm van te veel op het ene gevaar letten en daardoor het andere niet te zien. Hij had namelijk zijn beide torens op dezelfde diagonaal gezet en daar keek een loper van Jan met veel genoegen naar! Fred bleek totaal gefocust op een aanval op een pion in zijn koningsstelling en ging deze daarom dekken met z'n koning. Dus sloeg die verlekkerd kijkende loper toe en plots zat Fred tegen een eigenlijk verloren stelling aan te kijken. Maar hij had zijn tijdsvoordeel nog steeds, hoewel die ook zienderogen slonk. Toch zag Jan het niet meer zitten om in de hem resterende paar minuten Fred nog mat te kunnen zetten en bood daarom remise. Daar hoefde Fred niet al te lang over te denken en de volgende remise was een feit.
Ook Jan van Baardwijk en Wim Noordermeer komen niet direct meer in aanmerking voor een prijs, hoewel dat niet meteen aan het spel van Wim was af te zien! Zoals van hem bekend vloog hij zijn tegenstander eigenlijk meteen naar de keel! Uiteraard vond Jan dat niet zo prettig en hij verzonk dan ook diep in gedachten om zich die teckel van het lijf te houden. Zoals hem eigenlijk wel meer overkomt, Wim had net te weinig materiaal beschikbaar om zijn mataanval voldoende te ondersteunen. Want in zijn ijver om maar aan te vallen was hij wat materiaal achter geraakt. Als je dan die aanval hebt weten af te slaan dan kan de winst wel eens heel dichtbij komen en zo overkwam het Jan ook in deze partij. Sterker nog, hij mocht het punt inderdaad laten noteren.
Voor groepswinst in zowel groep 2 als groep 3 was de partij tussen Leo Stelloo en Alex van Wieringen belangrijk. Maar voor Alex telt daarbij hetzelfde als voor zijn naaste concurrent Ben, namelijk het aantal gespeelde partijen. Maar daar trok Alex zich tegen Leo helemaal niets van aan en hij drukte Leo dan ook met alle toegestane middelen met de rug tegen de muur. Leo wist lang stand te houden, toen echter de e- en f-pionnen van Alex er gezamenlijk bijna in waren geslaagd de overkant te bereiken, gesteund door een paard, vond Leo het welletjes en schudde Alex de hand.
Wel heel snel was Simone 't Mannetje in de gelegenheid weer huiswaarts te keren, ditmaal wel met een punt op zak. Want tegenstander Michiel Landman bleek een paar fouten te hebben gemaakt en kon daardoor vrij snel opgeven. Daar profiteerde dan de geen tegenstander hebbende Jan Straatman van, nu kon hij ook nog even spelen en ook hij toonde zich ditmaal te sterk voor Michiel.
Frits Wilschut leek weer eens voor een verrassing te kunnen gaan zorgen, nu tegen Rob van Wijgerden. Tenminste, hij wist met een toren de stelling van Rob binnen te dringen, wist daarna echter te weinig gebruik van die toren te maken. Dus nam Rob het, langzaam maar zeker, over en met twee pionnen meer mocht hij tenslotte als winnaar naar buiten treden.
Tenslotte traden Ger Croonenberg en Arie Bliek tegen elkaar in het strijdperk. Zoals van hem bekend hield Arie zijn stelling redelijk gesloten, hoewel Ger hier wel regelmatig tegen ageerde. Maar dit hielp hem onvoldoende, terwijl ook Arie geen kansen wist te vinden. Zodoende werd maar tot de derde remise van deze avond besloten.
De nieuwe stand is nu hier te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten