Ronde 3

De eerste spelers zijn al weer uitgeschakeld voor de bekercompetitie. Maar ook in de interne competitie ging het niet iedereen voor de wind, hoewel hun tegenpartij daar heel anders over dacht.

Er konden drie partijen voor de eerste ronde IBC worden gespeeld en daarin bleek Rob van Wijgerden zich behoorlijk in Fred van Wieringen "vastgebeten" te hebben. Met zo nu en dan rake zetten wist hij het Fred zo moeilijk te maken dat deze beide keren in een remise berustte. Maar eigenlijk had Rob het misschien beter anders kunnen doen want "dat snelschaken is niet mijn ding". En dat bleek ook wel, nu liet Fred zich niet verrassen en won gedecideerd beide snelschaakpartijen. Hierdoor kan Rob zich volledig richten op de interne en de RSB-competitie.

Veel te makkelijk kreeg Ad van der Ree het eigenlijk tegen Ger Croonenberg want voordat er enige andere partij was afgelopen kon Ad alweer huiswaarts keren met een "2-0-ticket" voor de tweede ronde. Ger had dit resultaat wel verwacht overigens.

Ook Ben Blakmoor en Jan Straatman konden zich aan hun eerste ronde wijden. In hun eerste partijleek Jan toch goed weg te komen, mede misschien omdat Ben gedacht zal hebben "ik pak hem wel in de volgende partij" en daarom accoord ging met remise. Maar in die tweede partij ging het toch anders dan Ben had gehoopt, Jan wist prima stand te houden en verraste Ben wat later met een onverwachte zet. Hierdoor vond Ben meteen dat de beker voor het seizoen '12-'13 niet voor hem zou zijn en gaf deze partij dan ook op.

In de interne competitie wist Rik Verheij zijn stunt van een vorige ontmoeting met Ernst-Jan Pluim Mentz niet te herhalen. Zijn koning kwam vast te zitten in het centrum en daar wist Ernst-Jan wel raad mee want met een toren en een paard, ondersteund door een pion en nog geholpen door op dat moment heel slecht geplaatst eigen materiaal dwong hij Rik tot opgave.

Het slot van de partij tussen Jan van Huizen en Jan van Baardwijk had wel een heel triest einde voor één van beide spelers. Jan van Baardwijk had zijn tegenstander toch wel enigszins in een hoek weten te drukken, daar echter wel heel veel bedenktijd voor willen gebruiken. Want met nog slechts een tiental minuten resterend en voor z'n tegenspeler nog meer dan een half uur gingen ze een, zoals gewoonlijk moeilijk, toteneindspel in. Theoretisch wil zoiets nog wel eens in remise eindigen, daar moet dan echter wel nog het nodige denkwerk voor worden gedaan. Dat deed Jan van Huizen dan ook wel, hij had tenslotte veel meer tijd over dan de andere Jan. Toch leken zijn zetten niet helemaal voldoende en zou Jan van Baardwijk de winst binnen moeten kunnen halen. Maar die vervelende tijd! Want met twee pionnen op de voorlaatste rij en deze rij ook nog eens onder controle van een toren viel zijn vlag.

Bonne Faber kreeg te maken met Raoul Provily, vorig seizoen nog onder de vleugels van de uiterst gelukkige winnaar van bovengenoemde partij bij de jeugdafdeling. Daarom is de regeling getroffen dat zijn partijen, gezien zijn leeftijd, een rapidkarakter krijgen met een bedenktijd van 1 uur per persoon. Raoul zondigde al direct tegen een belangrijke schaakregel door een loper direct voor een pion te plaatsen, waardoor vooral die andere loper in eerste instantie geen bewegingsruimte kreeg. Mede hierdoor verdween z'n éne pion na de andere van het bord met weinig compensatie. Het eindresultaat zou zich daarom ook niet al te moeilijk moeten laten raden, ware het niet, dat Bonne er voor gezorgd had dat zijn dametoren niet aan het spel deel kon nemen en hij de open e-lijn aan Raoul cadeau had gedaan. Die tekortkoming kreeg hij eigenlijk pas in de gaten toen het al bijna te laat was en Raoul met een toren en die in eerste instantie loper zonder bewegingsruimte het heft in handen nam. Bonne ging nog wat dreigen met toren en paard en liet daardoor de onderste rij onbeschermd. Dat was nog te herstellen, die conclusie kwam echter te laat en middels een aftrekschaak moest Bonne z'n toren en de partij aan Raoul laten. Een bewijs voor de kwaliteit van de jeugdopleiding bij De Pionier?

Een partij met dezelfde soort afloop als hierboven geschetst tussen de beide Jannen was te zien tussen Frits Wilschut en Leo Stelloo. Hier was ook sprake van een speler (Leo), die vrijwel al zijn tijd verbruikt, terwijl zijn tegenstander daar nog zeeën van over heeft. Dan ook nog de wetenschap, dat Frits de duimschroeven behoorlijk aandraaide en zodoende de uitslag al bijna zeker werd. Maar bijna is nog nooit voldoende geweest voor helemaal en Leo schotelde Frits een paar zetten voor, waar deze eigenlijk geen weg mee wist. Om dan maar een lang verhaal kort te houden, met nog 19 seconden over zette Leo Frits mat, terwijl deze nog meer dan 3 kwartier over had!

Dan nog Jannes van Halen tegen Trudy Angeneind. Al vrijwel vanaf het begin wist de nestor van De Pionier zijn tegenstandster te overklassen, wat resulteerde in stukwinst en een zo goed als onhoudbare positie voor Trudy. Ze probeerde nog wel het nodige weerwerk te verrichten, Jannes toonde zich echter onvermurwbaar en eiste tenslotte de winst voor zich op.

De stand na ronde 3.
Ronde 3