Ronde 26 en degradatieschaak

Aan het einde van elk RSB-seizoen worden er vaak onverwachte scores vertoond en ook ditmaal geen uitzondering. Intern nog een vijftal partijen, die sneeuwden echter enigszins onder.

De voorlaatste ronde in klasse 1A van de RSB zou het eerste team van De Pionier eindelijk de zo gewenste verlenging van een verblijf in de eerste klasse kunnen brengen. In het Pionierbestaan zou het dan de vierde poging worden. Frans Troost is eigenlijk dè aangewezen man om daar verslag van te doen. Lees en huiver!
Vooraf waren al de uitslagen bekend van de “concurrenten” voor de degradatie: Oostflakkee 1 had verloren en ook Overschie 2 was niet in staat geweest om punten te pakken. Dordrecht 3 stond nog onderaan met 1 punt. Op papier zou het vanavond mogelijk zijn om ons veilig te spelen, maar ja, dan moet Dordrecht 3 wel een beetje mee willen werken en dat zou waarschijnlijk niet hun eerste bedoeling zijn. Van de basisopstelling ontbrak Ben wegens bekende redenen en ook Frank kon er niet bij zijn vanavond. De vervangers waren Fred van Wieringen en Jan van Baardwijk. Dordrecht 3 had ook zo zijn personele moeilijkheden en had ook een drietal invallers op moeten roepen. Ook in de top van de lijst wordt het nog spannend door het verlies van de verwachte kampioen tegen RSR Ivoren Toren 3. De stand in de groep is nu als volgt:

1  Charlois Europoort 4   6   5   0   1  10  29½
2  RSR Ivoren Toren 3     6   4   0   2   8  30½
3  Krimpen a/d IJssel 2   6   3   2   1   8  27½
4  HZP Schiedam 1         6   3   1   2   7  24½
5  De Pionier 1           6   2   1   3   5  22
6  Overschie 2            6   1   2   3   4  22
7  Oostflakkee 1          6   1   1   4   3  19
8  Dordrecht 3            6   1   1   4   3  17

De laatste ronde wordt ècht spannend, in elke wedstrijd speelt een kanshebber voor kampioenschap of degradatie en slechts één team hoeft alleen maar om de zogenaamde baard van de keizer te spelen.
Zoals vooraf besproken hadden we aan een gelijkspel genoeg, 4 bordpunten. Alle openingen gingen voorspoedig van start voor De Pionier en gaandeweg kwamen we op een aantal borden beter te staan. Het eerste resultaat kwam aan bord 5 bij Jan van Dam. Hij speelde tegen invaller Anton de Maertelaere en er leek ogenschijnlijk niets aan de hand. Dit zette zich de hele partij door en al tamelijk vroeg in de avond werd de remise een feit. Hierna kwam de eerste tegenvaller. Jan van Huizen kwam aan bord 4 tamelijk goed uit de opening, maar raakte, gaandeweg in het eindspel, de regie kwijt. De koning van tegenstander Victor van Blommestein werd het sterkste stuk op het bord en een pluspion die verzilverd kon worden leverde de winst op voor Dordrecht 3. Eigenlijk nog niets aan de hand. Aan bord 1 stond Ernst-Jan Pluim Mentz straal gewonnen en aan bord 8 speelde Alex van Wieringen sterk en stond zeer overwegend, met dreigingen door het centrum. Rik Verheij had aan bord 3 een pion meer. Een dubbelpion weliswaar, maar toch! Ad van der Ree stond gelijk aan bord 2 en Fred van Wieringen stond gedrukt aan bord 7. Bij Jan van Baardwijk aan bord 6 scheen ook de zon stralend voor De Pionier 1. Jan won een kwaliteit, had matdreigingen en stond positioneel domweg goed. Dit betaalde zich ook uit in een mooie overwinning en een gelijke stand. Spoedig daarna kwam er een remise bij Rik. De pluspion kon niet verzilverd worden en remise was een goede en eerlijke weergave van de stand, volgens de toeschouwers. En toen ging het fout. Ernst-Jan stond in tijd ver voor en de stelling was gewonnen. Echter, bij een afruil sloeg Ernst-Jan met de verkeerde pion terug en daarmee kreeg Pieter Quist opeens een aantal onverwachte mogelijkheden in de schoot geworpen die hij niet meer uit handen gaf. Stonden we opeens weer achter! Fred verloor een pionnetje in de strijd en op zich hoeft dit niet dodelijk te zijn. Maar er kwam een eindspel van toren tegen toren + pion op het bord. Het pionnetje bleek toch een groot probleem te zijn en was bepalend voor de winst van Arend van Grootheest. De eer van de familie Van Wieringen werd vanavond echter met verve hoog gehouden door Alex! Alex speelde goed, kwam geen enkel moment in gevaar en kwam zo goed te staan dat het eigenlijk een zekerheidje was en dat werd het ook. Door het centrum kwam de opstoot die niet te pareren was en de stand kwam nu op 3-4. Bij 4-4 zouden we zeker zijn van lijfsbehoud. Alleen Ad was nog druk in de weer, had een goede partij, waar het evenwicht niet echt werd doorbroken. Ad probeerde het nog wel maar moest berusten in remise en daarmee was een teleurstellend resultaat een feit en kon Dordrecht 3 de welgemeende felicitaties in ontvangst nemen. Dordrecht 3 behield de (misschien wel kleine) kans op lijfsbehoud in de 1e klasse en De Pionier 1 staat nog steeds hoopvol. De grootste teleurstelling voor sommigen kwamen echter na afloop. Ernst-Jan had nog een aantal partijstanden feilloos in zijn hoofd en in de na-analyse kwamen zaken naar boven, dat, met name Fred en Jan van Huizen simpel de zaak hadden kunnen redden en/of kunnen winnen. Jan van Dam en Ernst-Jan hadden de betere voortzetting zelf al tijdens de partij gevonden……

Het mooie van de sport: sometimes you win, sometimes you loose….

Volgende partij tegen HZP Schiedam 1. Een uitwedstrijd, kans is groot, dat we er in blijven, maar op het moment van spelen is nog niets zeker. Overschie 2, SOF 1 en Dordrecht 3 spelen dan later in de week. Om zeker te zijn toch maar zien te winnen!

Zoals gebruikelijk hieronder de harde cijfers:
  De Pionier 1          1774-Dordrecht 3            1747 3,5-4,5
1 Ernst-Jan Pluim Mentz 2027-Pieter Quist           1814 0  -1
2 Ad van der Ree        1758-Adri Timmermans        1868 0,5-0,5
3 Rik Verheij           1797-John Janssen           1699 0,5-0,5
4 Jan van Huizen        1754-Victor van Blommestein 1733 0  -1
5 Jan van Dam           1823-Anton de Maertelaere   1607 0,5-0,5
6 Jan van Baardwijk     1618-Thijs van Hoek         1813 1  -0
7 Fred van Wieringen    1702-Arend van Grootheest   1697 0  -1
8 Alex van Wieringen    1709-Laurens Jiskoot             1  -0

Na deze onverwachte en ook onwelkome nederlaag maar weer over naar de orde van de vereniging: de interne competitie.
Daarin bleek Ben Blakmoor gelukkig al weer redelijk in staat tot het spelen van zijn favoriete spelletje tegen Tim van der Hart. Maar, het moet gezegd, Tim was ook redelijk behulpzaam door Ben de gelegenheid te schenken tot het uitvoeren van enkele combinatiemotieven, waarna Tim uiteindelijk een kwaliteit kwijtraakte. Maar erger nog eigenlijk was het feit van zijn dubbelpion tegen de vrijpion van Ben in het centrum. Tim speelde de voorste op, in de overtuiging, dat Ben zou afruilen. Maar Ben had verder gekeken en gezien , dat Tim, na opspelen, mat zou gaan of op z'n minst stukverlies zou lijden. Toen Ben de zet had uitgevoerd zag Tim het ook......
Frans Troost is niet slechts een goed proza-schrijver, ook zelf achter het bord staat hij zijn mannetje. Dat probeerde hij ook deze avond te bewijzen tegen Wim Noordermeer. Maar er kwam op een gegeven moment wat duinzand overgewaaid en dat nestelde zich in zijn machinerieën. Toch zag alles er nog vrij remiseachtig uit met de overgebleven lopers van ongelijke kleur. Wim had de stelling echter goed in zich opgenomen en gezien, dat hij misschien iets zou kunnen versieren op de koningsvleugel. En - versierder als hij is - hij ging er voor en drong Frans steeds meer in de verdediging. Ook de tijd ging een woordje meespreken in het nadeel van Frans, zodat het er steeds slechter voor hem uit ging zien. Hij wilde echter nog van geen opgeven weten en trachtte het onvermijdelijke nog af te weren. Maar als Wim eenmaal ergens zijn tanden in heeft gezet.........
Datzelfde geldt eigenlijk ook voor Sheila de Jonge. Tegen Frits Wilschut leek ze het moeilijk te gaan krijgen, hij had haar koningsstelling helemaal verpulverd met afruil op f6 en schaak op h7 en haalde zijn dame daar nog bij. Maar met een fraaie paardzet dwong Sheila dameruil af en wist Frits met twee torens in een verloren positie te manoeuvreren. Daar had Frits niet van terug.
Wim den Heijer toonde zich weer goed in vorm tegen Sidney Noordijk en wist zijn jonge tegenstander flink onder druk te zetten. Daar wist Sidney geen goed antwoord op te vinden, met dus zijn volgende nederlaag als resultaat.
Tenslotte mocht ook Trudy Angeneind weer eens de smaak van een overwinning proeven! Tegen Jannes van Halen werd dat al de vijfde keer dit seizoen! Een voor Trudy bijna ongekende ervaring en ze genoot dan ook met volle teugen van de haar overgebrachte felicitaties.