Ook dit seizoen zal er weer een winnaar van de interne beker op de proppen komen als opvolger van Thijs van Dam. Daarvoor werd er nu een begin gemaakt met enkele partijen uit de eerste ronde. Aangezien deze spelers "wegvielen" uit de huishoudelijke competitie waren er een paar grote verschillen qua schaakniveau in deze competitie.
In deze eerste ronde voor de beker waren er enkele grote verschillen in speelsterkte. Er is reglementair getracht deze verschillen te verkleinen door in te grijpen in de bedenktijd. Per 100 punten ratingverschil worden er 5 minuten bijgeteld of afgetrokken van de beschikbare 40 minuten per speler. Een significant voorbeeld hiervan was te zien in vooral de partijen tussen titelverdediger Thijs en Jan van Baardwijk en tussen Ernst Jan Pluim Mentz en Wim Noordermeer. Bij beide indelingen was dat verschil ruim 40 minuten. Maar dat verschil weerhield beide sterkere spelers er niet van relatief makkelijke overwinningen te maken. Zowel Thijs als Ernst Jan wonnen beide te spelen partijen met relatief gemak en gaan dus door naar de tweede ronde. Verder wist ook Leo Stelloo deze uitslag te bereiken tegen Bart Westdijk, hoewel dat minder makkelijk ging dan bij die andere indelingen. In de eerste partij blunderde Bart een dame weg, terwijl hij inde tweede partij een op het oog goed te halen winst verknoeide. Hij wist geen winst te halen uit het verschil van 3 pionnen tegen een kwaliteit, hoewel Leo het wel makkelijker maakte door torens te ruilen zodat hij nu een toren tegen een loper en die 3 pionnen voor kwam. Het leek er op, dat Bart zijn koning te veel in de verdediging liet manoeuvreren.
Maar er werden nog meer indelingen verwerkt. Om te beginnen Bonne Faber tegen Baris Kinis. Hier was sprake van een kleiner ratingverschil en een redelijk evenwicht (een verschil van 10 minuten in het voordeel van Baris), dat was nauwelijks merkbaar in het spel. Er werd tegengesteld gerocheerd en Baris verzwakte zijn koningsstelling door b2-b3 te spelen, waardoor Bonne de kans kreeg vol op de aanval te gaan op die stelling. Bonne kreeg zijn dame op a4 en kwam met de c-pion opgespeeld, waardoor er een matveld ging ontstaan op b2. Het enige, dat Baris daar tegen wist te bedenken was een dameoffer op c3 en dat was ook niet afdoende, er kon met de b-pion worden teruggenomen, zodat er opnieuw een matveld op b2 ontstond. Nu was er niets meer aan te doen en het eerste punt was voor Bonne. Ook de tweede partij, nu met verwisselde kleuren dus, leek dezelfde kant op te gaan. Nu echter ging Bonne finaal de foute kant op, waarschijnlijk veroorzaakt door het relatieve gemak waarmee de eerste partij was gewonnen en ook deze partij leek die kant op te gaan. Dat was er misschien de oorzaak van, dat Bonne de concentratie niet meer had om de onderste rij voldoende te beschermen, wat mat achter de paaltjes betekende en er dus minimaal twee snelschaakpartijen moeten volgen. Maar die won Bonne allebei, zodat ook hij doorgaat in de tweede ronde.
Nog een indeling met hetzelfde resultaat waren de partijen tussen Thomas Ammerlaan en Reinier van der Wende. De stand na twee partijen was ook hier 1-1, ook snelschaken dus. Daarin toonde Thomas zich de sterkere. Ook hier werd net 2-0 in het voordeel van Thomas.
De laatste indeling van de avond voor de beker waren de partijen tussen Jan van Huizen en Michiel Landman en ook hier was de stand na twee partijen 1-1. Ook hier dus snelschaken en hierbij werd het in eerste instantie ok 1-1, dus moest een derde anelschaakpartij de beslissing brengen. En die derde partij besliste Jan in zijn voordeel. Ook Jan dus naar de volgende ronde.
Voor de huishoudelijke competitie was de toppartij nu die tussen Tim van Huizen en Dik van der Pluijm, je ziet ze op bijgaande foto. Mede door de intensiteit van de eigen partijen werd hier eigenlijk niets van gezien en kan slechts de uitslag worden vermeld: een vriendschappelijke remise. Of die dan echter ook vriendschappelijk tot stand kwam kunnen beide spelers het beste zelf vertellen.
Sheila de Jonge kreeg te maken met Julian Krabbendam en ze won deze partij. Naar je gevoel zou Julian er meer uit hebben moeten halen maar dat lukte hem dus niet.
Een groter krachtsverschil was er tussen Michael Smalheer en Hans van Calmthout en dat verschil wist Hans ook in de uitslag te laten blijken. Hij won dus.
Dan de partij tussen Jacques Kokshoorn en Maurits Leentvaar. Daarin kreeg Jacques een mooie aanval met zijn dame op de koningsvleugel. Maar Maurits wist die aanval te elimineren en ging nu zelf in de aanval. Die aanval bestond uit het afruilen van een paard, dat veld e5 controleerde. Nu kon Maurits dat veld met een paard bezetten en daarmee de loper - waarmee het afgeruilde paard moest worden teruggeslagen - en de dame tegelijkertijd aanvallen. Beide stukken stonden niet gedekt, dus kostte dit Jacques een stuk. Hij hield de strijd nog wel even vol, kwam echter snel tot de ontdekking dat er geen muziek meer in de stelling zat en gaf op.
De laatste partij dan was een fenomeen dat el heel wat jaren niet meer voorkwam in de Pionierhistorie: het kampioenschap der Fritsen of, m.a.w., de partij tussen Frits van der Veeke en Frits Wilschut. Beiden zetten hun beste beentje voor maar dat van Frits van der Veeke was net ietsje beter en zodoende werd hij - althans voor een poosje - de Fritskampioen van De Pionier. Totdat ze weer eens tegen elkaar worden ingedeeld en Frits Wilschut dan misschien kan winnen.
Al deze partijen hebben weer een nieuwe tussenstand gebracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten