Zoals op de foto te zien is kwam er opnieuw een nieuweling een blik werpen, hopelijk is dat blik goed terecht gekomen en mogen we hem vaker verwelkomen! De andere drie, die tijdens het ZAS kennis waren komen maken, hadden alle drie weer de moeite genomen op de clubavond te komen kijken. Hopelijk doen ze dat ook op de volgende donderdagavond, die in beslag zal worden genomen door de Algemene ledenvergadering en helaas niet in de bekende locatie kan worden gehouden maar, wegens de in die bekende locatie te houden rommelmarkt, voor deze avond verplaatst is naar "De Schakel", Dorpsstraat 14 (achter de kerk) in Nieuwenhoorn.
Beginnen we dit verslag dan met de IBC-partijen. De eerste daarvan is de ontmoeting tussen Kees Breen en Wilco Baartmans. Eerstgenoemde wist in de eerste partij te profiteren van een vingerfout van Wilco en trok daardoor die partij naar zich toe. Maar in de tweede partij werd er uit een ander vaatje getapt en kwam juist Kees verloren te staan. Hierdoor eindigde de stand dus in 1-1 en moest het snelschaken de beslissing brengen. Waarschijnlijk tot zijn eigen verbazing wist Kees die beide partijen te winnen en gaat zo door naar de tweede ronde.
De volgenden, die aan de beurt kwamen, zijn Ivan Jansen en Leo Stelloo. Beiden lijken redelijk aan elkaar gewaagd, hoewel Ivan nog geen "goedgekeurde" rating heeft en er dus een gooi naar gedaan moest worden, mede gebaseerd op zijn deelname aan het ZAS. Hierdoor kreeg Leo wat minder bedenktijd ter beschikking dan Ivan. Maar dat verhinderde hen er niet van om er vol tegenaan te gaan en zo ook beiden één partij te winnen. Zodoende werd ook hier de stand 1-1 en moest er ook hier snelschaken aan te pas komen, één van de hobby's van Leo!?! Maar hij bleek dat toch redelijk onder de knie te hebben en wist beide snelschaakpartijen van Ivan te winnen en zo door te gaan naar de tweede ronde. Dit is foutief meegenomen, dankzij een telefoontje van een eerlijke Leo kan het hersteld worden: Ivan won beide snelschaakpartijen. Sorry voor het misverstand, Ivan!
De laatste bekerpartijen van deze avond kwamen op naam van Rik Verheij en Alex van Wieringen. Ook dit werden interessante partijen, waarbij Rik de eerste partij naar zich toe trok en zodoende aan een half punt voldoende zou hebben om een ronde verder te komen. Maar Alex bleek zich vast te bijten in de tweede partij en wist deze te winnen. Hij kwam heel sterk opzetten op de damevleugel met zijn pionnen en wist met zijn loper voldoende macht uit te oefenen tegen het paard van Rik. Dat betekende tenslotte de promotie van de a-pion van Alex. Ook hier dus snelschaken en daarin toonde Rik zich de betere, hoewel er daar in eerste instantie ook weer een 1-1 stand uit de bus kwam. Dan dus een derde partij en daarin leek Alex het voortouw te nemen, hoewel hij er wel meer tijd voor nodig had dan Rik. Die tijd bracht tenslotte de beslissing van deze ontmoeting en met beiden duidelijk trillende handen van de zenuwen mocht Rik toch verder naar de tweede ronde.
Dan de interne competitie en daarin kwamen de beide aanwezige Van Dammen tegen elkaar. Vroeger, bij de jeugdafdeling, waren ze goed aan elkaar gewaagd, hoewel Martijn toen vaker wist te winnen van Thijs. Nu liet Thijs zijn witte armada rustig z'n gang gaan tegen het zwarte vlaggenschip van Martijn. Dat had nog heel wat voeten in de aarde. Maar toch tekende zich langzamerhand wit voordeel af en moest Martijn, teruggedrongen in zijn koningsburcht, tenslotte erkennen dat het voor een volgende keer zou moeten zijn en kon Thijs dus zijn ongeslagen status handhaven.
Er ontstond een lichte verrassing aan het bord van Jan van Baardwijk en Thomas Ammerlaan. Immers, de meest bedachtzame Pionier tegen de snelste denker zou wel eens winst voor zwart kunnen gaan betekenen, vooral gezien de meer recente voorgeschiedenis van Thomas. Maar het pakte anders uit en met beiden een halfje in handen verlieten ze het strijdperk.
Een fel gevecht (hoewel?) kwam er tussen Sheila de Jonge en Jan van Huizen. Ook hier verwachtte je, ook na beider voorgeschiedenis, de winst voor Jan. Maar een Sheila in vorm laat dat niet zo snel gebeuren. Zo ook nu en terwijl Rik en Alex naast hen hun snelschaakgevechten hielden, kwam ook hier de klok aan beide kanten heel dicht bij het nulpunt. Dat kwam wel een beetje wegens het feit, dat Sheila wat sneller ging spelen en Jan juist wat bedachtzamer. Toch wist Jan tenslotte het punt naar zich toe te trekken.
Je kon op de foto al zien, dat er gespannen werd gewacht op de komst van Fred van Wieringen door Michiel Landman. Fred kwam wat later binnen met een grote glimlach op zijn gezicht na wat hij in de afgelopen twee uur had gezien. Beïnvloedde dat zijn spel naderhand ook? Op zich was daar niet zo veel van te zien, hij bleef zijn bekende spelletje op zekerheid spelen, toeslaand op de momenten, dat hij daar reden toe zag. Maar die momenten liet Michiel niet komen, ook hij - in tegenstelling tot zoals hij zich soms profileert - bleef het voorzichtig opbouwen. Met een dergelijke voorbeschouwing kun je eigenlijk nauwelijks iets anders verwachten dan de remise die het tenslotte ook werd.
Remco van Amelsvoort kreeg Bonne Faber tegenover zich en Bonne moest zijn blazoen een beetje zuiveren na een soort van misstap de vorige ronde. Maar dat ging toch niet zo makkelijk, Remco bood hele goede tegenstand. Zijn zwartveldige loper werd tot een verklaring gedwongen en zijn verklaring bleek niet al te goed. Want, in plaats van slaan op f6 trok hij de loper terug naar f4, om een paard van Bonne op g4, met de andere loper naar f3 spelend, aan te vallen. Dat paard kon echter worden gedekt door de e-pion op te spelen en daarmee meteen ook die eerste loper aan te vallen. Dit leverde niet meteen stukwinst op (de loper kon nog naar e3) maar wel een significante verzwakking van de witte koningsvleugel. Dat werd nog erger gemaakt door de aangevallen voorste e-pion met een paard op c4 te dekken. Dat paard werd nu met b5 aangevallen, waarna een soort van va-banque aanval volgde op de zwarte loper op f5. Nu werd Bonne's blazoen weer wat vervuild omdat de loper niet werd teruggehaald naar h6 maar het paard op c4 geslagen. Het werd wel een pionwinst en de zwarte aanval werd op de damevleugel voortgezet. Daar had Bonne op een gegeven moment mat in 7 kunnen geven, dat verprutste hij echter door de witveldige loper van Remco op h5 over het hoofd te zien. Zodoende werd het nog geen mat, wel winst van enkele pionnen. Toch kostte het Bonne nog enkele zetten voordat Remco van zijn verlies was overtuigd en opgaf.
De nog overblijvende partij werd gespeeld door Wim Noordermeer en nieuweling Micha Jimink. Hier had Wim zijn handen vol aan. Micha, met nog nauwelijks schaakervaring, gaf prima partij en kwam in het slotstuk van de partij, in een toreneindspel, nog een pion voor te staan ook. Maar dat bleek niet voldoende voor winst en dus werd tot remise besloten. Een goede binnenkomst voor Micha derhalve, waar hij hopelijk een vervolg aan wil geven!
Uit dit alles volgt een nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten