zondag 22 november 2015

De Pionier 3-Nieuwerkerk a.d.IJssel 3 en ronde 11

Het derde Pionierteam mocht deze avond proberen de tevoren niet meteen verwachte hoge stand in klasse 4B waar te maken. Gelukte dat ook? Tegelijkertijd nog een bekerpartij en enkele, vooral voor de spelers, belangrijke partijen in de interne competitie. Fred van Wieringen doet verslag.

Op donderdag 19 november 2015 stond, voor de derde ronde, de RSB-wedstrijd tussen De Pionier 3 en Nieuwerkerk a.d.IJssel 3 op het programma. In de Petrakerk was die avond een koor bezig met repeteren. De hierdoor te kunnen krijgen overlast was niet bekend en daardoor werd, voor het eerst, gebruik gemaakt van een zaal aan de andere kant van de gang. Op zich een prima speelzaal, maar het gesjouw met tafels en stoelen was toch niet zo prettig. Enfin, na een korte verwelkoming aan onze gasten gaf wedstrijdleider Fred van Wieringen het startsein om de wedstrijd te beginnen.
Het derde team had de eerste twee wedstrijden boven verwachting gewonnen en er werd vol goede moed aan de wedstrijd begonnen. Echter kwam een aantal teamleden slecht uit de startblokken. Aan bord 8 stond Casper Verbeek al snel twee stukken achter. Teamleider Leo Stelloo aan bord 3 had een sterke tegenstander, die snel een stuk won en Frits Wilschut kwam aan bord 5 een pion achter.
Maar de verassing kwam toch van bord 6 waar, Wim Albus een prima partij speelde. Hij dreigde met zijn dame mat te geven. Dit werd niet gezien en het stond verrassend 1-0!
Zoals al eerder vermeld had Leo een moeilijke avond. Hij werd verrast met een vooruitgeschoven pion, waardoor hij eerst een stuk verloor en daarna nog eentje. Maar Leo gaf niet op en werd door vele stukken aangevallen, waardoor zijn koning noodgedwongen naar het centrum verhuisde. Na enige tijd werd hij daar toch schaakmat gezet. 1-1
Naast Leo zat Frits van der Veeke, aan bord 4 dus. Na circa een uur spelen werd zijn koningsstelling verzwakt middels een dubbelpion op de f-lijn en een open g-lijn. Toen ik een half uur later weer naar zijn bord keek stond Frits 2 pionnen achter. Met een aftrekschaak werd hij gedwongen zich gewonnen te geven. 1-2

Bonne Faber had aan bord 1 een gelijkwaardige tegenstander. De partij ging gelijk op en kwam steeds vaster te staan. Er werd nog geprobeerd een doorbraak te forceren, maar van beide kanten lukte dat niet. Het remiseaanbod werd, na enig nadenken, geaccepteerd. 1½-2½
Casper stond, zoals gezegd, twee stukken achter. Hij verzette zich hevig maar verder dan een pionwinst kwam hij niet. Op de c-lijn werd hij met de dame mat gezet. 1½-3½
De pion, die Frits Wilschut in het begin van de wedstrijd was kwijt geraakt, liep als een rode draad door zijn spel. Tot aan het eindspel wist zijn tegenstander deze pionwinst uit te buiten en schoof verdiend naar de winst. 1½-4½
De wedstrijd was hiermee verloren. Er waren nog twee borden bezig. Albert Schaefer, aan bord 7, speelde tot aan het einde een prima partij. Albert bestookte de vijandelijke koningsstelling met zijn twee torens, een paard en een loper. Een stukwinst werd over het hoofd gezien en het leek op remise af te stevenen. Maar door tijdnood ruilde Albert zijn toren voor een paard en de vijandelijke koning werd op dat moment ijzersterk. Deze kon diverse pionnen veroveren en Albert gaf op. 1½-5½
Jan van Baardwijk, aan bord 2, was nog als laatste aan het spelen. Ook Jan speelde een prima partij en had een gelijkwaardige tegenstander. De stelling werd dus ook gelijkwaardig en er werd een remiseaanbod gedaan. Jan dacht even na en speelde door. Maar hij had, zoals hij later zei, het aanbod niet gehoord. Hij stond op dat moment in tijd diverse minuten achter! Hij bleef echter door spelen in de hoop dat zijn vrijpion zou promoveren. Na een verkeerde zet verloor hij deze pion en zelfs nog één, waardoor zijn tegenstander kon gaan promoveren. Jan zag nu in dat verder spelen nutteloos zou zijn en gaf op. De eindstand werd dus De Pionier 3–Nieuwerkerk a/d IJssel 3 1½-6½, had dus eigenlijk 2-6 moeten worden, als Jan het aanbod had gehoord.
Het door Fred geschreven wedstrijdformulier zag er nu als volgt uit:
  De Pionier 3 1380 - Nieuwerkerk 3 1484 1½-6½
1 Bonne Faber 1570 - Willem van der Wel 1587 ½-½
2 Jan van Baardwijk 1417 - Joost Molenaar 1565 0-1
3 Leo Stelloo 1421 - Theo de Graaf 1542 0-1
4 Frits van der Veeke 1328 - Ben Balm 1554 0-1
5 Frits Wilschut 1278 - Robert Valk 1466 0-1
6 Wim Albus   - Ton van der Linden 1454 1-0
7 Albert Schaefer 1264 - Hans Dijkers 1377 0-1
8 Casper Verbeek   - Bas Koote 1325 0-1
Voor de interne beker speelde Jan Van Huizen en Ad van der Ree tegen elkaar. Door het spelen in de andere zaal heb ik van de eerste partij weinig mee gekregen. Wel hoorde ik dat Ad een dame kwijt raakte in tijdnood maar toch nog remise wist af te dwingen. De tweede partij zou erg spannend worden. Met nog beide 10 minuten op de klok zagen de nieuwsgierige omstanders dat beide spelers op de winst speelden. Eerst was het Ad die druk legde op zowel een c-pion en de vijandige koningsstelling en daarna was het Jan, die met zijn toren en paard ging aanvallen. Uiteindelijk wist hij een doorbraak te forceren en kon zijn vrijpion promoveren. Zover liet Ad het niet komen en feliciteerde Jan met zijn overwinning. Bij deze partij was duidelijk de betekenis van het Fischertempo te zien want op een gegeven moment had Ad nog een minuut of vijf terwijl Jan aan zijn laatste bezig leek te zijn. Aan het einde echter hadden beiden nog zo'n 3 minuten!
Voor de interne competitie viel in het begin van de avond al meteen een verrassing te noteren.
Jeugdspeler Martijn van Dam wist in 8 zetten Tim Albus te verslaan. Ik heb niet gezien hoe dit tot stand is gekomen, maar toch knap van Martijn.
Ben Blakmoor mocht zich deze avond meten met clubkampioen Ernst-Jan Pluim Mentz. Ben stond wel een pion voor maar kon dit niet omzetten in winst. Na enige tijd werd de druk van Ernst-Jan te hoog en moest Ben opgeven.
Twee spelers uit het tweede RSB-team moesten tegen elkaar. Wim Noordermeer nam het op tegen Alex van Wieringen. Nadat de opening gelijk op was gegaan, kwam er een moment in de wedstrijd dat Alex een stuk kon veroveren. Deze voorsprong behield hij de gehele partij en schoof het tenslotte gemakkelijk naar de overwinning.
Trudy Angeneind mocht het opnemen tegen Peter Derrez. De krachtsverhouding was echter te groot. Na het veroveren van een toren kon Peter de partij naar zijn hand zetten en Trudy gaf op.
Tenslotte speelden Johan Müllenberg en Dirk Roeffel nog tegen elkaar. Eigenlijk veel te snel maakte Johan een foutje en dat wist Dirk, met zijn jarenlange ervaring (hij is één van de oudste leden van de club, zowel letterlijk als figuurlijk) naar winst uit te spelen.

Door al dit schaakgeweld is nu de volgende stand ontstaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten