Ronde 2

Deze ronde bracht meteen al een unieke gebeurtenis voor het voetlicht: het oudste tegen het jongste lid! Je kunt ze zien aan het tweede bord in volle concentratie. Ook was het goed spelen aan de gepoetste borden, met de gelakte stukken. Hoewel, de één genoot daar meer van dan de ander.

Er stond ook meteen al één van de mogelijke toppartijen op het programma: oud clubkampioen Jan van Dam tegen heersend clubkampioen Ernst-Jan Pluim Mentz. Ernst-Jan probeerde zijn materiaal zoveel mogelijk ruimte te verschaffen, terwijl Jan met wat minder ruimte tevreden moest zijn. Hetzelfde verschil vertoonde zich ook op het display van hun klokken, Jan had (veel) meer tijd nodig. Gaande de partij wist hij daar wel een stuk mee te winnen, hoewel dit hem wel 2 pionnen ging kosten. Z'n koning kwam behoorlijk in de problemen op zijn eigen vleugel en had daar niet echt de steun van zijn officieren. Er werd het nodige materiaal geruild waarna de laatste roten van Ernst-Jan kon gaan shoppen op de voorlaatste rij. Maar daarvoor was deze niet gekomen, z'n bedoeling was om Jan's koning van deze rij af te houden en met de vrije g- en h-pionnen een matnet te vlechten. Jan probeerde nog wel tegen die bierkaai te vechten, tenslotte zag hij ook in dat dit onbegonnen werk was en feliciteerde zijn tegenstander met de overwinning.

Qua spanning en later ook sensatie gooide de partij tussen Ad van der Ree en Frans Troost ook hoge ogen. Hierbij verdween langzamerhand alles, wat zich op de damevleugel waagde in het doosje en daarbij één pion van Frans meer dan van Ad. Er ontstond een eindspel van loper en twee pionnen tegen paard en pion en met een fraaie pionzet wist Frans zijn paard te ruilen tegen Ad's loper en tegelijkertijd zijn koning voor Ad's laatste pion te posteren. Alle toeschouwers telden de remise eigenlijk al, Frans was echter in de veronderstelling dat, als hij zijn koning naar het dichtsbijzijnde hoekveld bracht dit hem wegens pat remise zou opleveren. Daarbij totaal overziend, dat Ad's koning voor zijn pion langs naar "de andere kant" kon lopen en daar promotie van die pion kon verzekeren. Toen het te laat was zag ook Frans dit in. Maar een sportieve handdruk kon er zeker nog wel af bij hem!

Volgens sommigen was Bonne Faber nog helemaal in vakantiesferen tegen Fred van Wieringen. Hij ruilde namelijk zijn koningspaard tegen de dameloper van Fred en gaf deze daarmee de half-open h-lijn cadeau. Het verschijnen van de witte dame op c2 deed totaal geen lichtje branden en doodgemoedereerd werd een - op zich mooie - combinatie in het centrum opgezet. Maar die fraaie combinatie duurde niet zo lang, immers, de dame van c2 landde perfect op h7!? In zo'n geval kun je dus toch beter nog wat vakantie vieren.

Jan van Huizen deed zijn best er een mooie partij van te maken tegen Rik Verheij. Maar dat streven werd relatief snel de kop ingedrukt toen Rik op de koningsvleugel ging aanvallen, wat hem minimaal een kwaliteit op zou leveren en in het andere geval ondekbaar mat. Jan koos uiteraard voor dat kwaliteitsverlies en wist hierna toch nog knap partij te leveren. Hij had echter ook te kampen met veel minder tijd dan Rik. Of dat echt invloed op de latere uitslag heeft gehad is moeilijk te zeggen, wel is het makkelijker spelen voor degene met de meeste tijd. Rik wist derhalve de partij mooi uit te maken en Jan moet op zoek naar het eerste positieve resultaat in deze nieuwe competitie.

Daar hoeft Jan van Baardwijk niet langer naar te zoeken, de partij tegen Alex van Wieringen leverde hem, na een remisepartij vorige week, de eerste winst op. Zoals van hem gewend gaf Jan's klok minder tijd aan dan die van Alex, hoewel dat aan het eind weer redelijk werd rechtgetrokken. Dat eind kwam na kwaliteitsverlies voor Alex en het moeten opletten voor mat achter de paaltjes. Er werd uiteraard nogal wat denkwerk verricht om deze kenmerken te creëeren en te weerleggen, uiteindelijk wist Jan toch aan het langste eind te trekken met het hierboven geschetste resultaat.

Die hierboven genoemde remise was tot stand gekomen tegen Jan Straatman, die deze avond naar een positief vervolg ging zoeken tegen Sheila de Jonge. Maar hij moest wel heel goed zoeken, Sheila gaf hem niets cadeau. Tenslotte echter gaf haar te weinig beschermde koning de doorslag en kon ook deze Jan zijn eerste winst laten noteren.

Ook het nodige denkwerk werd verricht door Michiel Landman en Rob van Wijgerden. Gaande de partij kreeg het er steeds meer de schijn van, dat Michiel de beste papieren ging krijgen met z'n torens verdubbeld op de e-lijn en zijn dame dreigend in het vijandelijke kamp. Maar, het is al zo vaak gezegd, schijn bedriegt en zo ook hier want Rob kwam "plotseling" met een zeer tevreden blik op zijn gezicht van zijn stoel overeind terwijl Michiel een beetje sip keek. Inderdaad, Rob bleek gewonnen te hebben, tegen die geschetste dreigingen in.

Simone 't Mannetje kreeg te maken met Leo Stelloo en dan moet je over enig zitvlees beschikken want Leo pleegt zijn zetten van alle kanten te bekijken voor hij ze op het bord uitvoert. Maar ook Simone gebruikte haar tijd goed en bouwde een aanvallende stelling op. De problemen, die hem daarbij voorgeschoteld werden, groeiden Leo tenslotte boven het hoofd, wat hij uiteindelijk bewees door Simone met haar overwinning te feliciteren.

Het is al in de aanhef aangegeven, het jongste lid, Raoul Provily (één van de weinigen, die meteen vanuit de jeugdafdeling doorgestoomd is naar de senioren) diende partij te geven aan nestor Jannes van Halen. Dat Jannes het schaken nog lang niet verleerd is, ook al moet hij zijn dagen doorbrengen in een verzorgingstehuis, bleek nu ook aan Raoul. Jannes wist hem namelijk danig in het nauw te brengen en leek op winst af te stevenen. Maar, het werd al eerder gezegd, schijn bedriegt en ook hier want Raoul kwam gevaarlijk opzetten met paard en toren. Daardoor kwam een loper van Jannes in de knoei, wat echter erger bleek, met een soort familieschaakje wist Raoul een toren te winnen en daarmee uiteindelijk ook de partij. Maar onze nestor heeft dus toch van zich doen spreken!

Tenslotte mochten Ger Croonenberg en Trudy Angeneind elkaar weer eens partij bieden. En geboden werd er, vooral door Trudy. Ze wist op zeker moment zelfs een stukwinst te dreigen, die slechts op één manier tegen kon worden gegaan. Of ze dit zelf had gezien is een open vraag, wel is het een feit, dat Ger het had gezien want hij speelde die ene zet. Maar helaas zakte het in bij Trudy en overzag ze het binnendringen van Ger's dame en daarmee mat in enkele zetten. Ze zal dus nog wat langer haar goede spel vast moeten kunnen blijven houden.


De stand na ronde 2.
Seizoen 2012/ 2013 Ronde 2