Voor beide spelers bleek bijgaande stelling het slot van één van de mooiste partijen ooit gespeeld........ En dat op de avond waarop "inschrijver" Mehdi nauwelijks wist wie als eerste en wie daarna in te schrijven, zo groot bleek de aanloop!
Want inderdaad, het leek alsof er in Spijkenisse een keiharde noord-oostenwind was gaan blazen en daarbij een tiental voor de aflevering van dit seizoen nieuwe deelnemers naar het zuid-westen had geblazen. Van hen ook nog de helft zonder welke ZAS-achtergrond dan ook. Met hen werd het Spijkenisser aandeel in deze avond zelfs de helft van het totaal aantal deelenemers! Aan het slot van de avond was dat overigens niet bij de prijswinnaars terug te vinden, "slechts" één van hen viel in de prijzen.
Vooral als zo'n 30-minuten rapid-avond een wat groter deelnemersaantal kent kan de loting wel eens een beslissende rol in het geheel gaan spelen. Die invloed bleek na afloop overigens niet of nauwelijks in de volgorde van de eindranglijst teurg te vinden.
De spelers hielden zich in de eerste ronde vrijwel unaniem aan de te verwachten uitslagen, hoewel het feit, dat Rien van der Molen na deze ronde bij de koplopers hoorde toch wel verrassend was. Hij versloeg namelijk Evi Sijabat. Er viel slechts één remise te noteren, wat met 13 partijen toch wel redelijk uniek genoemd mag worden. Ben Blakmoor en Tristan Oosterbaan waren de "daders".
Aan het begin van de tweede ronde werden ook de op een prijs rechtgevende plaatsen bekend gemaakt, ditmaal waren die voor de hoogst eindigenden in de puntengroepen 3, 2 en 1 en - wegens het grotere aantal deelenemers - er kwam ook een vierde prijs, voor de hoogst eindigende in de puntengroep 0. Hiermee hadden Ben en Tristan zich in de eerste ronde wel redelijk uit de markt geprijsd, of ze zouden nog een remise moeten creëren. Analoog aan de bij het ZAS passende gedachtengang qua prijzen was het overigens misschien wel leuk geweest niet de bovensten uit een puntengroep in de prijzen te laten vallen maar de ondersten. Zo had je meteen ook een reëele mogelijkheid de poedelprijs in te kunnen voeren zonder de daarbij horende overduidelijke berekeningsmogelijkheden. Maar de slimmeren onder ons zouden daar vast ook wel weer een mouw aan weten te passen.
In die tweede ronde toonde zich meteen een zestal zeer geïnteresseerd in de eerste prijs, althans, er waren zes winnaars, die dat ook in de eerste ronde hadden gedaan. Daarbij won Angelique Osinga van Wim Noordermeer, was Villa Siu te sterk voor Arie Bliek en wist Rien zijn hoge positie niet te handhaven, Wim van Schie bleek hem de baas. Jan van Huizen verloor van Simone 't Mannetje en Michael van der Voorden maakte kennis met de schaakkracht van Ernst-Jan Pluim Mentz. Maar de grootste verrassing kwam eigenlijk voort uit de partij tussen Philip Westerduin en Ad van der Ree. Daarin had Ad, met beiden nog een minuut of drie op de klok, remise aangeboden maar Philip wilde daar op dat moment nog niets van weten. Had hij het eigenlijk maar wel gedaan want in de razxendspannende eindfase van de partij viel zijn vlag op zeker moment, terwijl Ad nog prinsheerlijk achterover kon leunen met twee seconden in zijn bezit! Tristan had de prijzentafel blijkbaar in zijn gedachten toen hij accoord ging met remise tegen Marjolein Osinga, die blijkbaar niet voor een prijs was gekomen. Dat gold waarschijnlijk ook voor Ben, hij versloeg Anton Garcia. Maar ook Angelina Kalkman en Rienk Pluim waren deze gedachten klaarblijkelijk toegedaan, ook zij lieten een remise noteren. Tenslotte wilden Steyn de Lange (winst op Jeanet Gerssen), Mehdi Potters (te sterk voor Lorena Kalkman), Marco Beije (won van Eric de Lange) en Evi (gewonnen van Fred van den Broeck) van hun hatelijke nul verlost zijn en misschien kans maken in puntengroep 1.
Dan tenslotte ronde drie, waarin de zes overgebleven "100%-ters" op het scherpst van de snede gingen spelen, remise was immers fataal voor het kunnen winnen van een prijs. Daarin had Ad eigenlijk opnieuw alle geluk aan zijn kant want in een eindspel met ongelijke lopers maar wel drie pionnen (waarbij een dubbele op de f-lijn) meer gaf tegenstandster Villa op, al had ze remise kunnen houden zoals Ad ook zei meteen na haar opgave. Maar misschien ging ze wel voor de mogelijkheid van een prijs in puntengroep 2 i.p.v. de zekerheid van géén prijs bij remise. In de tweede "winnaarspartij" had Ernst-Jan niet al te veel moeite met Wim, het venijn zat hem echter in de derde partij, die tussen Simone en Angelique. Hier zou sprake kunnen zijn van vuurspuwende ogen tijdens de partij en een gezellig babbeltje achteraf, veeleer echter zaten de dames met de eindprijzen in hun achterhoofd, immers beiden staan hoog op die ranglijst. Het werd inderdaad een spannende partij, waarbij Simone op zeker moment toch maar eieren voor haar geld koos door remise aan te bieden. Angelique is blijkbaar klant bij dezelfde kippenboer en accepteerde het aanbod. Verder was Tristan blijkbaar toch van huis gegaan met het waanidee dat men bij het ZAS gecharmeerd is van remises, hij speelde derhalve opnieuw remise, nu tegen Steyn. Het enige, dat hij er aan overhield is de titel remisekoning! Maar ook Steyn viste hierdoor achter het prijzennet. Rienk en Marjolein wilden toch wel graag ìn dat net vissen, althans, ook zij speelden remise. Aan het begin van de ronde resteerde nog een vijftal puntloze spelers, die natuurlijk ook vol voor een punt gingen (of juist zouden willen verliezen!?). Jeanet verloor daarbij (van Angelina), Anton en Fred gingen er ook voor, waarbij Fred hemel en aarde wist te bewegen in zijn achterhoofd, wat tenslotte toch in winst resulteerde en Eric en Lorena probeerden hetzelfde, waarbij Lorena aan het langste eind trok.
Al dit speelplezier resulteerde tenslotte in de volgende eindstand:
1 en 2 Ad en Ernst-Jan (3 uit 3), 3, 4 en 5 Angelique, Simone en Ben (2½ uit 3), 6 t.e.m. 11 Wim van Schie, Philip Westerduin, Jan, Wim Noordermeer, Villa Siu en Michael (2 uit 3), 12, 13 en 14 Tristan, Steyn en Angelina (1½ uit 3) 15 t.e.m. 23 Rien, Mehdi, Arie, Marjolein, Rienk, Evi, Marco, Fred en Lorena (1 uit 3) en 24, 25 en 26 Anton, Jeanet en Eric (0 uit 3)
Wat zou dit toernooi eigenlijk zijn zonder Jan (van Huizen), hij deelt in en verzorgt de prijsuitreiking en de prijzen ook nog (alleen de inschrijving doet hij niet). Uit bovenstaande volgorde valt al wel op te maken, wie die prijzen in ontvangst mochten nemen. Ook nu was weer het geluk met Ad, mede omdat de vooraf te verwachten score op basis van de rating de beslissing moest brengen. Zowel hij als Ernst-Jan hielden elkaar verder helemaal in evenwicht. Eigenlijk gold hetzelfde fenomeen voor Wim en Philip wegens die tweede prijs. Hun weerstandspunten waren net hoger dan die van de anderen in hun puntengroep. Immers, zij speelden beiden tegen een driepunter, de anderen niet. Het bleek ook het verschil in puntengroep 1 tussen Rien en Mehdi. In puntengroep 0 tenslotte beslisten de weerstandpunten wel degelijk, Anton had er 6, Jeanet 5 en Eric 4.
Rond de prijsuitreiking verdiende Anton (eigenlijk Antonio) nog de titel "knuffelbeer" want er bleven maar weinigen in het gebouw over, waar hij niet mee knuffelde!!
Hieronder vindt u de link naar de stand na ronde 7:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten