De strijd om de verschillende titels is losgebarsten, hoewel je dit niet met al te grote letters moet schrijven. De helft van de mogelijke partijen werd nog slechts gespeeld. Ook bleek de opkomst over de gehele linie niet vreugdevol te stemmen.
Voor de strijd om de titel in groep 1 (waaruit tenslotte de clubkampioen naar voren gaat komen) kon een partij uit de derde ronde worden gespeeld tussen Ben Blakmoor en Ernst-Jan Pluim Mentz. Hierbij wist Ben iets beter uit de startblokken te komen maar hij moest daarvoor wel het een en ander investeren. Toch bleek hij na bijna een uur spelen een iets betere stelling te hebben. Maar, zoals bekend, de prijzen worden pas aan de meet verdeeld. Zo ook hier want Ernst-Jan trok de partij naar zich toe, de investeringen richtten zich tegen Ben en hij kwam slechter te staan. Nu is Ben niet iemand om tot het bittere einde door te "modderen" en daarom gaf hij de partij ook op. De tussenstand hier is nu:
Nr. | Naam | r.1 | r.2 | r.3 | Tot. |
1 | Ernst-Jan Pluim Mentz | 1 | |||
2 | Jan van Huizen | ||||
3 | Ben Blakmoor | 0 | |||
4 | Jan van Dam |
Er werd nog één partij gespeeld door een speler uit groep 1 en dat was door Jan van Baardwijk. Jan kent een slechte periode op dit moment en daardoor is hij weggezakt op de ranglijst. Op die plek kwam hij nu Frits Wilschut tegen, die daar niet echt blij mee was. Immers, iemand kan zich dan wel in een dipje bevinden, zijn originele schaakkracht is toch nog grotendeels aanwezig. Maar Frits verdedigde zich manmoedig, dat bleek echter nog te weinig. Hij raakte onderweg een stuk kwijt en de aldus ontstane stelling wist Jan keurig af te maken ondanks het redelijk buitenspel staan van zijn "extra" stuk.
Voor groep 2 kon een partij gespeeld worden tussen Tim van der Hart en Bonne Faber. In de hem eigen stijl hield Tim zijn materiaal enigszins op eigen helft. Daar wist Bonne niet goed raad mee, maar toen er, gaande de partij, een pion leek gewonnen te kunnen worden was hij er wel als de kippen bij om dat kleinood binnen te halen. Daarbij kwam hij echter van een koude kermis thuis. De toren, waarmee hij die pion namelijk buitmaakte kwam nu ongedekt te staan. Deze werd bedreigd door een toren van Tim, die als een soort röntgenapparaat de boel in de gaten hield. Niet gezien door Bonne, wel echter door Tim want à tempo speelde Tim nu Lxh7+, wat Bonne dus een kwaliteit kostte. Er bleven nog wel een aantal matdreigingen via mat achter de palen in de stelling zitten, Tim omzeilde deze echter kundig en - hoewel er nog remisemogelijkheden voor Bonne in de stelling zaten - haalde de winst binnen. Een goed begin voor hem dus en hier is de stand nu:
Nr. | Naam | r.1 | r.2 | r.3 | Tot. |
1 | van Wieringen | ||||
2 | Tim van der Hart | 1 | |||
3 | Bonne Faber | 0 | |||
4 | van Wieringen |
Aangezien vader en zoon Van Wieringen nog niet aanwezig zijn geweest sinds het samenstellen van de groepen is hun startnummer nog niet bekend.
In groep 2 werd verder nog gespeeld tussen Frans Troost en Arie Bliek. In deze partij kwam Frans wel langzamerhand overwegend te staan, Arie wist zijn boeltje echter knap te verdedigen. Frans had een prachtige pionnendiagonaal opgebouwd, ondersteund door een loper van dezelfde kleur, terwijl de verste pion van de rij een vrijpion was op de zesde rij. Maar, zoals gezegd, Arie kon de pion nog tegenhouden. Maar via een fraai loperoffer op f6 doorbrak Frans de verdediging van Arie en kwam gewonnen te staan. Maar om te winnen had hij nog een lange weg te gaan, Arie kreeg namelijk ook een vrijpion, op de c-lijn en deze moest terdege in de gaten worden gehouden. Frans, als de rasechte Flakkeeër die hij is, toonde zich daar echter niet bang voor en speelde zijn koning naar de vleugel, waar hij de meeste kans had om te promoveren. Maar daarbij werd hij eigenlijk enigszins overmoedig (hoort misschien wel bij het ras?!) en sloeg het overgebleven paard niet van het bord. Had hij dit wel gedaan, dan hadden beide spelers een pion kunnen laten promoveren, Frans echter met schaak en mat op de volgende zet. Maar Arie gaf hem nogmaals de gelegenheid om genoemde fout te herstellen, nu sloeg Frans het paard wèl en was de partij dan ook direct afgelopen.
Ook in groep 3 kon ook één partij worden gespeeld en wel tussen Leo Stelloo en Ger Croonenberg. Zoals van hem gewend overdacht Leo zijn zetten goed, terwijl Ger wat frivoler met zijn bedenktijd omging. Maar Ger is in vorm de laatste tijd, getuige ook eerdere uitslagen. Hij drong Leo's koning in een slechte positie, waardoor tenslotte al het zware materiaal werd afgeruild en Ger een voordelige pionnenstelling overhield. De partij werd tenslotte beslist middels het missen van voldoende tempi door Leo zodat Ger als winnaar uit de bus kwam. Hierdoor werd de stand:
Nr. | Naam | r.1 | r.2 | r.3 | Tot. |
1 | Sheila de Jonge | ||||
2 | Leo Stelloo | 0 | |||
3 | Ger Croonenberg | 1 | |||
4 | Mehdi Potters |
Nog twee partijen werden gespeeld in groep 3. Hierbij speelde Dik Roeffel tegen Jannes van Halen. Jannes toonde zich op een gegeven moment zeer ontevreden over zijn spel, wat ook wel aanvaardbaar bleek want hij raakte een stuk kwijt. Dik liet zich dit voordeeltje niet meer afsnoepen, hoewel hij daar nog wel enige tijd voor nodig had.
Tenslotte speelde Sidney Noordijk nog tegen Wim den Heijer. Wim zette een aanval via de koningsvleugel op touw en liet zijn koning lekker gevaarlijk in het centrum staan. Daar wist Sidney geen gebruik van te maken en de stukken van Wim kwamen gevaarlijk opzetten. Daar had hij zelfs een kwaliteit voor over, kreeg daarvoor echter wel de voor zijn aanval zo belangrijke open h-lijn voor terug. Z'n dame kreeg een plekje op die h-lijn en binnen enkele zetten was de partij voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten