Ronde 29

Veel spanning uiteraard wat de belangrijke uitslagen in 1A zullen worden. Zouden de gedachten daaraan de partijen hebben beïnvloed?

Zoals van hem gewend speelde Ernst-Jan Pluim Mentz een rustige maar ontvlambare partij tegen Ben Blakmoor. Ben liet zich niet ècht beïnvloeden en probeerde zijn eigen spelletje te spelen. Maar ook dan moet je voorzichtig zijn, zoals Ben dan ook "mocht" ondervinden. Het was een poosje redelijk gelijk op gegaan, een centrumpion van Ben kwam echter in problemen. Die pion werd slechts ondersteund door een paard, dat uit zijn positie verdreven ging worden. Daarbij koos Ben heldhaftig voor het offeren van dat paard voor een pion, toen Ernst-Jan echter de beste oplossing "simpeltjes" voor handen bleek te hebben gaf Ben op.
Een leuke, interessante partij ontspon zich tussen Bonne Faber en Jan van Huizen. Alle elementen van spanning waren er in te vinden: tegengestelde rochades, een half-open torenlijn op de witte koning en naar de zwarte koningsveste opstormende witte pionnen. Waarschijnlijk heeft Jan zijn mogelijkheden wat te voorzichtig aangepakt, tenminste, Bonne kon zijn tempo kostende manoeuvres op de koningsvleugel uitvoeren en tegelijkertijd verdedigend op de damevleugel reageren. Hij kreeg een half-open h-lijn en posteerde daar beide torens op. Daar wist Jan slechts een torenoffer op de b-lijn tegenover te stellen, waardoor de dreigend uitziende witte aanval even een halt toe werd geroepen. Hierna had Jan middels torenruil op de onderste rij een en ander nog even kunnen redden (waar eerder al het spelen van zijn loper naar g7 veel sterker zou zijn geweest), hij koos echter voor een schaak op b2, waarna het dreigende mat hem geen andere oplossing dan opgeven ingaf.
Fred van Wieringen probeerde opvoedkundig bezig te gaan tegen zoonlief Alex van Wieringen. Qua partij slaagde hij daar ook wel in, in een rustige analyse thuis moet dat dan waar worden gemaakt! De grootste les voor Alex lijkt dan te zijn: als je een aanval op zet, geef die aanval dan ook de kans om zich te ontplooien. Dat leek hij althans na te laten, waardoor Fred met rustige middelen een klein voordeel uit wist te buiten en langzaam, maar heel zeker een matnet ging vlechten. Het punt bleef toch binnen de familie Van Wieringen!
Jan Straatman zal met gemengde gevoelens terugkijken op zijn partij tegen Tim van der Hart. Althans, hij wist een goede aanval op te zetten, die Tim ternauwernood kon afstoppen. Maar Jan vond de betere voortzetting niet en Tim kon een remiseachtige variant op het bord krijgen. Dat bleek tenslotte ook de uitslag te worden.
Tegen Wim Noordermeer ondervond Sheila de Jonge een moeilijke avond. Haar materiaal was voor het grootste deel op de beide laatste rijen opgesteld en daar ging Wim op drukken. Waar ze toen haar torens had kunnen verdubbelen op de f-lijn liet ze dit na en bezette de e- en de f-lijn. Dat bleek geen gelukkige keuze en Wim wist een toren buit te maken. Uiteraard bleef deze achterstand Sheila toen achtervolgen en moest ze tenslotte de partij opgeven.
De langste partij van de avond, althans qua tijdsduur, kwam op naam van Frans Troost en Jan van Baardwijk. Ze bleven elkaar bestoken met hun materiaal en dat resulteerde tenslotte in twee pionnen en enkele minuten achterstand voor Jan. Hij ging toen steeds sneller spelen, terwijl Frans heel bedachtzaam met zijn stelling bezig was. Toch had dat beter gekund dan werd gedaan. Het eindresultaat veranderde daar echter niet door: Frans wist te winnen.
De ster van de avond werd Trudy Angeneind! Ze wist haar zesde overwinning van dit seizoen te boeken en het slachtoffer van haar scoringsdrift heet Frits van der Veeke. Maar het kostte Trudy wel bijna haar complete bedenktijd.
De persoon met de minste winstpartijen is zo langzamerhand wel Sidney Noordijk geworden. Ook deze avond was het geluk niet op zijn hand, Frits Wilschut bracht de koning van Sidney dermate in het nauw dat hij zich gedwongen voelde zijn dame te offeren. Daarmee kon hij echter nog steeds het noodlot niet afwenden, Frits won.
Tenslotte dan Jannes van Halen tegen Leo Stelloo. Deze partij had heel wat voeten in de aarde en de meeste aanwezigen konden er van meegenieten. En genieten was toch wel, wat men deed. Helaas voor Jannes kon hij eigenlijk niet mee genieten, hij verloor de partij.